[38] A COIG
THAINIG Dòmhnall Caimbeul a-mach às stèisean na Banrigh aig leth-uair an dèidh uair, dìreach air a’ bhuille. Choisich e gu sgiobalta dhan àird an iar gus an do ràinig e Sràid Bhochanain, far an robh bothag-fòna.
Anns a’ bhothaig, chuir an Caimbeulach bonn leth-cheud sgillinn dhan bhogsa agus phronn e àiramh a pheathar. Thuirt e: “Pheigi? Dòmhnall an seo. ”Dh’èisd e airson dà dhiog. “Tha thu sgràthail fhèin èibhinn, a Phèigi. Feumaidh gu bheil e san fhuil. ’S mise bhios ag innse nan stòraidhean èibhinn.” Stad e a bhruidhinn a-rithist. “Bha mi shuas a’ coimhead air Anna. Seadh, an Inbhir Nis. Gu dòigheil, a h-uile duine aca. Dè tha thu ciallachadh, an tug i airgead dhomh. Chan iarrainn airgead oirrese. Seadh. Bheil cuimhn’ agad idir gu robh mi fhìn ’s Dàibhidh ann anNess Recordsgu math càirdeil uair dhen robh ’n saoghal? Seadh. Timcheall air dà cheud nota.” Dh’èisd an Caimbeulach a-rithist. “Trìcheud gu leth nam phòca, Pheigi, ’s tha agam ri dà mhìle eile fhaighinn. Seadh. Sin tha mi feuchainn ri innse dhut. Chaill mi sin ann a Venezuela is feumaidh mi a thoirt air ais mun tòisich mi air prògram na mallachd ud, Cuid do Chroinn.”
Dh’èisd an Caimbeulach a-rithist. “Chan eil fhios a’m, a Pheigi. Mura cuidich thu fhèin mi?” Dh’èisd an Caimbeulach a-rithist. “Trobhad, a Pheigi, cha robh mi ach a’ tarraing asad. Gheibh mi e gun dragh sam bith. Seadh. Ann an ùine nach bi fada. Dhia seall orm, a nighean, tha fhios a’m air a sin. Gheibh thu d’ airgead cho luath ’s a gheibh mi mo chuid fhìn.” Dh’èisd an Caimbeulach a-rithist. “Nis, cuimhnich, a Pheigi: duine sam bith a dh’fhònas gam iarraidh, can riutha nach bi mi aig baile airson latha no dhà, okay? Tha mi dol a dh’fhuireach oidhche no dhà còmhla ri caraid
[39] dhomh.
Thall an Govan.”
Dh’
èisd an Caimbeulach a-
rithist. “
Cuin a bha seo?
Seadh.
Kerr an t-
ainm a bh’
air,
an e?
Ma dh’
fhònas e a-
rithist,
can ris gun do shoighnig mi airsonCeltic ’
s gu bheil mi air falbh còmhla riutha a Mhilan a chluich.”
Chuir an Caimbeulach làmhag na fòna sìos air a’
chreathaill.
Chuir e làn a dhùirn de bhuinn airgid air an sgeilp roimhe agus an dèidh dha coimhead dhan leabhar bheag seòlaidh aige,
thòisich e air pronnadh fhighearan a-
rithist.
Thuirt e: “
Bheil Iain Ailig an sin?”
Bha dàil ann,
is theann e air bruidhinn. “
Chan fhaod,
chan fhaod thu àireamh na fòn’
agam a ghabhail. ’
N e Donnchadh a th’
agam an seo?
Cuir Iain Ailig air an loidhne sa bhad,
a Dhonnchaidh.
Can ris gur e an Caimbeulach a th’
ann.”
Bha dàil bheag eile ann. “
Iain Ailig,”
thuirt e. “ ’
s math gun d’
fhuair mi a-
staigh thu.
Trobhad,
tha e coltach gu bheil a’
mharag dhubh air a bhith coimhead air mo shon.
Seadh,
Kerr beag.”
Bha dàil eile ann. “
Tha fhios a’
m air sin.
Dh’
innis Peigi againn gu robh e a’
fònadh an-
dè.
Seo an rud a dh’
innseas tu dha:
tillidh an Caimbeulach aig toiseach na h-
ath sheachdain –
can ris gun deach mi suas a dh’
Inbhir Nis a bhruidhinn ris a’
bhancair agam,
agus gun toir mi dha an t-
airgead-
leasachaidh air ais.”
Chaidh e na thosd a-
rithist. “
Cha do sgrìobh facal.
Feumaidh,
feumaidh mi an t-
airgead fhaighinn an toiseach agus an uair sin feumaidh mi a thoirt air ais.”
Bha dàil bheag eile ann. “
Cuimhnich gun innis thu dha gu bheil mi dìreach air bhiogairne gu tòiseachadh air Cuid do Chroinn.”
Bha dàil eile ann. “
Bruidhnidh mi ris Diluain seo tighinn.
Aig na h-
oifisean aig Iomhaigh.”
Chaidh e na thosd a-
rithist,
is leig e osna. “
Ailig Iain,
cha tuirt mi gum biodh an t-
airgead agam air Diluain.
Thuirt mi gun coinnichinn ris Diluain,
agus tha mi creidsinn gum bi fhios agam nas fheàrr an uair sin cuin a thèid agam air ur pàigheadh air ais.”
Dh’
èisd e airson greis. “
Tha fhios a’
m nach ann agad a tha a’
choire.
Tapadh leat, ’
ille.”
Chuir an Caimbeulach an làmhag na h-
àite fhèin is dh’
fhosgail e doras na bothaig.
Cho luath ’
s a bha e a-
muigh thug e sùil air balach òg mu aois bliadhna air fhichead na sheasamh ro fhaisg dha is drèin air. “
Hope she’
s good-
looking,
pop, ”
thuirt e. “
All I can say,
I hope she’
s good-
looking,
you take as long as that on the phone,
get yoursel on a promise the night.”
“
Oh,
she’
s a looker all right, ”
thuirt an Caimbeulach. “
Too tall for you,
though.
You go over to sunny Govan to tackle this thing,
you’
d have to grab an ice-
pick and yodel. ”
[40] “Aye, right, ”thuirt an gille, agus dh’fhàs a shùilean cruinn mar gum biodh e air aithneachadh gun chuimhne a dhèanamh air a’ Chaimbeulach. “Wait a minute, ah know who you urr. You’re yon teuchter guy oan the telly. Yon comedian guy? Does the Gaelic ’n ’at, right? Come on, say somethin’ funny. In English. ”
“Sure, ”thuirt an Caimbeulach. “Fuck off, Mary. ”