UAIR AN TIGHEARNA.
FHIR IONMHUINN,
Fhuair sinn na h-orduighean seachad a nise agus tha e mar sin na ’s fhasa dhomh uine fhaighinn airson sgriobag bheag a chur thugaibh. Bho ’n a bha Sine aig orduighean Steornabhaigh ’s ann orm-sa thainig an crann airson a dhol a dh’ Uige. Eadar spreidh agus foghar agus tarruing na mònadh, chan urrainn sinn breacan a baile dheanamh comhla agus mar sin bha Sine roinn na creiche aig an tigh air an t-seachduin ud. Chaidh mi null Di-haoine agus thainig mi air ais Di-luain. Bha coimhthionalan mora againn mar ’s abhaist ged a bha sinn ag ionndrain nam balach oga tha air falbh a’ cathachadh air ar son. Bha mi oidhche ’n Croulistadh comhla ri Aonghas Neill, agus ’s mor is fheairrde mo chorp agus m’ anam sin. Tha Aonghas lan de ’n t-soisgeul agus ro eudmhor air taobh an aobhair. Co bha aig an ordugh ach an t-Urr. Calum Mac Leoid a Ceann Loch Gilip—Calum Dhomhnuill Ruaidh—ministear tapaidh foghainteach a laimhsicheas an Fhirinn gu h-ordail an Gaidhlig agus am Beurla. Bha e fada ’s an Fhraing ’n a mhinistear aig na saighdeirean, agus leugh sinn uile le tlachd a chunntas Gaidhlig air a thurus anns an “Fhianuis Ghaidhealach.”
Tha ’n t-seann uair bheannaichte toiseachadh an diugh agus ’s mi-fhein a tha deanamh gairdeachais airson sin. Cha d’ atharraich mise ’n t-uaireadair agam am bliadhna, agus cha mho tha duil agam corradh sam bith a chur air na spogan aice ged bhithinn air choinneamh bliadhna eile. ’S docha gur h-ann annam fhein a tha an neonachas ach tha mi de’n bheachd nach do chuir an t-uaireadair agam car ceart dheth bho’n dh’ atharraich iad an uair a ’s t-earrach, agus tha fhios agaibh fhein nach ann sgodach a tha an t-uaireadair agam-sa. Tha uaireadair gasda aig Sine cuideachd a cheannaich i an uair a bha i aig a’ chutadh an Loustie, ach ’s ann a chuir ise ’n a tamh buileach i an uair a thoisich an uair ur, agus tha i gu tosdach samhach bho ’n uair sin air a suainneadh ann an cotan ’s a’ chiste, ach chunnaic mi i fiachainn ri beatha chur ’n a cnamhan an diugh an uair a chual’ i ’s an eaglais an de gu’m biodh uair an Tighearna air a cumail an deidh so. Tha iad ag radh ruinn gur h-ann airson gual agus solus a chaomhnadh a dh’ atharraich iad an uair, ’g a cur uair a thide air toiseach airson gu rachadh daoine laighe na bu traithe agus gu’n eireadh iad uair roimh ’n am abhuisteach. Tha mi creidsinn gu’n d’ rinn an t-atharrachadh feum anns na bailtean mora far a bheil moran cosguis air gual agus air solus, ach ’s e beagan feuma rinn an uair ur dhuinne. Tha sinn ag eirigh ’s a’ laighe aig an am abhuisteach, agus a’ toiseachadh air ar n-obair
Sin agabh-se, ma tha, mar a tha sinne cur seachad ar saoghail ann an eilean ar graidh, agus nach iomadh neach a bheireadh òr agus airgiod gun chunntas airson a chrannchur a bhi aige an eilean far a bheil sith agus sonas agus gach neach ’n a uachdaran air fhein.
Mise agaibh gu suairce,
ALASDAIR MOR.
title | Uair an Tighearna |
internal date | 1932.0 |
display date | 1917-32 |
publication date | 1932 |
level | |
reference template | Litrichean Alasdair Mhoir %p |
parent text | Litrichean Alasdair Mhoir |