AN T-ACHMHASAN

Séist

O! nì sinn foighidinn.
Carson a bhiodh sinn brònach?
Siud agaibh an t-achmhasan
Thug mac bràthair m’athar dhomhsa.

Rann 1

Sin mar labhair Alasdair,
’S e ’g ràdh gu robh mi gòrach,
Gu robh mi fuasach amaideach
Bhith fantail ann am ònar.

Rann 2

Nam biodh seòrsa bean agad
A bhiodh a’ fuireach còmh’ riut,
Cha chuireadh fuachd no acras ort
A Shathurna no Dhòmhnach.

Rann 3

Dhèanadh i dhuit deasachadh,
Is loisg’ i beagan mòine,
Is bhiodh an dinnear deas aice
’S i feitheamh ort an còmhnuidh.

Rann 4

Chan éisd mi ri do leisgeulan.
Tha taigh agad an òrdugh,
’S ged bhristeadh i na soithichean,
Tha a’ choire sin aig móran.

Rann 5

Bruidhinn socair réidh rithe,
’S mas fheudar e, bheir pòg dhi,
Is coma leat bhith beulach
Ri gach uile té as bòidhche.