Sid ’us So.

Tha bean ann an Oregon ag obair air gearradh chlach o chionn fichead bhliadhna.

Cha’n eil soitheach an luingeas chogaidh Bhreatuinn gun chomunn stuamachd air bord.

Tha cuid-eigin ag radh nach biodh na h-uirid de dh’ amadain san t-saoghal, mur biodh gach neach a creidsinn gur h-e fein Solamh.

Tha comunn ann a Chicago ris an canair “Comunn Mhanesseh” Cha n fhaod duine bhi dhe’n chomunn so ach daoine dubha aig am bheil mnathan geala.

“Thig an t-am,” ars an tuathanach ri ’sgalaig, “anns an teid agam air leathsachadh a bharra a ghiulain ’nam phocaid.” “Agus nuair a thig an t-am sin” ars Alasdair, “faodaidh sibh am barr a ghiulain nur pocaid cuideachd.”

Chaidh dealbh a reic anns a Fhraing, o chionn ghoirid, airson 6000 Franc, no suas ri $1000 . Cha robh an dealbh ach sia oirlich air fad, ’us ceithir air leud; agus bha cuid a meas gu’n d’fhuair am fear a cheannaich i deagh bhargan.

Nuair a leughas tu am paipeir so, fench gu’n cuir thu ga iarraidh leis a cheud phosta. Nach suarach leth-dolair ’nad phocaid an coimeas ri paipeir Gaelig a bhi tighinn ’g’ad ionsnsaidh uair ’san t-seachdainn, bho thoiseach gu deireadh na bliadhna.

Aig tiodhlacadh droch uachdarain anns a Ghaeltachd, ’nuair a bha iad a cur na h-urach air, thuirt fear dhe na croitearan a bha lathair:—

“Cuiribh air! cuiribh air!
’Se chuireadh oirnne;
’S ma dh’eireas e rithist,
Cuiridh e an coir oirnn!”