[Vol . 1. No. 14. p. 1]

MAC-TALLA.

“An ni nach cluinn mi an diugh cha’n aithris mi maireach.”

VOL . I.SIDNI, C. B., DI-SATHAIRNE, OGUST 27, 1892. No . 14.

SIOSAL & CROWE,
Fir-Tagridh, Comharlichean
Notairean, &c .
SIDNI, C. B.
CAILEAN SIOSAL. W. CROWE.

E . T. MOSELEY, Q. C. ,
Comhairliche, Fear-tagraidh, &c .,
SIDNI, C. B.

Murray & Mac Coinnich,
Comharlaichean, Fir-tagraidh, &c .,
SIDNI TUATH, C. B.
G. H. MURRAY. D. D. MAC COINNICH.

HEARN & HEARN,
Fir-Tagraidh, Notairean, &c ., &c .,
SIDNI & ARICHAT.
H . HEARN. D. A. HEARN.

D. A. Mac Fhionghain,
Fear-Tagraidh, Comhairliche, Notair, Etc.
Baile-Sheorais, Eillean Phrionns’ Iomhair.

Mac Gillios & Mac Eachuin,
Comhairlichean agus Fir-Tagraidh aig Lagh,
Sidni & St. Peter’s, C. B.
Ioseph A. Mac Gillios. A. J. G. Mac Eachuin.

NAIDHEACHDAN NA SEACHDAINN.

Bha eaglais ur chleireachail air a fosgladh aig Milton anCow BayDi-sathairne so chaidh.

Tha Priomhair Fielding a fagail Lunnainn ’s a tighinn dhachaidh gu Nobha Scotia toiseach an ath mhios.

Tha e air aithris gur h-e Iarla Abaraidhean a bhios na Ard-Riaghladair air Canada an deigh Morair Stanley.

Sgaoil Parlamaid Bhreatuinn air an t-sheachdain so chaidh. Bi’dh i cruinn a rithist air a cheathramh la de dh’ October.

Tha duil aig tuathanich Mhanitoba ri fiach fichead dolair de chruithneachd a thoirt bhar gach acaire fearainn a th’aca fo bharr.

Tha na h-Eirionnich ann an Toronto dol a thoirt altachadh-beatha do Edward Blake ’nuair a ruigeas e ’m baile sinn air a thilleadh a Eirinn.

Tha muinntir Lunninn, ’s na Roinn-Eorpa gu leir, a gearain air an teas. Tha moran air am bualadh leis a ghrein agus a basachadh. Bha an samhradh a chaidh seachad gle fhuarraidh, gu h-araidh ann an Lunninn.

Tha Feill an Eilein ri bhi aig Mabou air a 4mh an 5mh ’san 6mh latha de dh’ October. Cha robh feill air an eilean o’n bha aon aig Mabou an October, 1889. ’Se Mabou mar sin an aon aite ’tha feuchinn ri deagh ainm Cheap Breatuinn a chumail suas sna bliadhnichean so.

Di-sathuirne so chaidh leag Harrison, ceann-suidhe nan Staitean, cis air soithichean le Canada a bhios a dol troimh roidean-uisge a bhuineas do na Staitean. Dheanadh so cron air mallairt Chanada na’m biodh e air tighinn toiseach an t-samhridh, ach cho anamoch so ’san fhoghar chan fhuiling sinn moran air a thaileabh. Bi’dh ’n taghadh seachad ann sna Staitean mu’n tig toiseach an t-samhridh ’s cha bhi, ’nuair sin, reusan sam bith aig Harrison air bhi nochdadh naimhdeas do Chanada.

Rinn stoirm thairneanach us dhealanach milleadh mor an Eilean a Priunnsa air an t-sheachduin so chaidh.

Chan eil cuid de mheinean guail an eilean so a cuir a mach uiread guail air an t-samhradh so ’sa b’ abhaist daibh. Tha iad laithean a bhios iad nan tamh, ach aig amannan eile bi an leor aca ri dheanamh.

Dh’eug fear Deorsa Dillon ann am Montreal air an t-sheachduin so chaidh. Beagan an deigh a bhais thainig da bhantraich gus curam a ghabhail de ’chorp. Bha an dithis posd aige ’s cha robh fhios aig te seach te gu robh bean eil’ aige gus ’na thachair iad air a cheile aig an am so.

Tha ’n cholera a sior sgaoileadh ann a Ruisia agus tha na rioghachdan nu’n cuairt di a gabhail an eagail. Tha tri no ceithir dhe na coimhearsnich is fhaisg oirre an deigh am puirt a dhunadh air a cuid shoithichean, ’s chan eile teagamh nach dean duthchannan eile ’n ni ceudna. ’Se so an aon doigh air an gabh stad a chuir air a phlaigh.

Thainig nighean og a mhuinntir Phictou, a bha mach an iar fad iomadh bliadhna dhachaidh o chionn ghoirid, agus fhuair i eolas air seann duine a ghabh meas mor oirre ’cheud uair a chunnaic e i. Rinn iad suas ri cheile, agus am beagan uine phos iad. Chan eil ise ach sia bliadhna fichead a dh’aois, ’s tha esan ceithir fichead, ach ged a tha, ’s fhiach e ceithir fichead mile dolair.

Tha cuirt an Fhearainn ann sa Ghaidhealtachd a toirt fuasgladh mor do na croitearan. Air eilean Leodhais bha ’m mal bliadhnail suas ri sia ceud, punnd Sasunnach. Thug a chuirt so a nuas gu ceithir cheud punnd sa bhliadhna. Bha suas ri coig mile punnd de dh’ ainbhfhiach air na croitearan a tha air fearann Ban-tighearna Nic-Mhathain. Dh’ orduich a chuirt gu’n biodh aona ceud deug punnd dhe so air a phaidheadh, agus mhath iad an corr dhaibh. Tha iad ri so anns gach cearna de’n Ghaidhealtachd. ’S e ’n ath ni bu choir dhaibh a dheanamh tuilleadh fearainn a thoirt do’n t-sluagh ’s mar sin comas a thoirt daibh air am beolaind dheanamh.

[Vol . 1. No. 14. p. 2]

MAC-TALLA.

Bi’dh MAC-TALLA air a chuir a mach uair ’san t-seachdainn air maduinn Di-Sathairne. A phris 50 sent ’sa bhliadhna; aon aireamh 2 shent.

Bidh am fear-deasachaidh toilichte bhi cluinntinn o chairdean na Gaelig ge be aite ’m bheil iad agus bidh e ro-thaing il airson dad sam bith a chuidicheas le MAC-TALLA, litrichean, naidheachdan, &c ., &c . Feumaidh gach ni dhe’n t-seorsa sin a bhi sgriobhte air aon taobh dhe’n phaipeir.

Seolaibh gach litir ’us eile gu
J. G. McKINNON,
MAC-TALLA,
Sydney, C. B.

SIDNI, DI-SATHAIRNE, OGUST 27, 1892.

Ann an ait eile gheibhear litir bheag sgiobalta bho “Strath Alba” ann sam bheil e toirt cunntas air nithean a tha tachairt an Eilean a Phriunnsa. Bi’dh sinn ro thoilichte cluinntinn uaithe rithist, no bho neach sam bith eile aig am bheil naidheachdan is fhiach ri’n innse.

Nuair a thainig a chead aireamh dhe’n MHAC TALLA mach, cha robh aginn ach gann ceud gabhaltiche. Ach thoisich iad air tighinn a stigh gun dail agus an diugh tha aginn gle fhaisg air coig ceud. Ma leanas iad air tighinn a stigh mar so, cha bhi ’n uine ro fhada gus an teid aginn air am paipear a mheudachadh.

Tha sinn a cuir a MHAC TALLA gu moran nach do chuir an t-airgiod thugainn fhathast, agus gu beagan nach do chuir thugainn uiread ’s an ainm. Tha sinn a deanamh so an earbsa gu’n dean iad an dleasanas sin uair no uaireigin. ’Nuair a chuirear paipear mar so gu neach air bidh, mur eil toil aige ’ghabhail ’s coir da a chuir air ais gun dail sam bith, neo a phaigheadh. Tha sinn an dochas gu’n dean iadsan a tha gabhail a MHAC-TALLA an dleasanas mar Ghaidhil agus gun dean iad na’s urrinn daibh gu cuideachadh leinn. Tha sinn taingeil dhaibh-san a rinn cuideachadh leinn cheana, agus tha sinn cinnteach gu lean iad air an deagh obair.

Oidhche Diar-daoin, air an t-sheachduin so chaidh mharbh an dealanach tri eich us searrach le Aonghas Caimbeul air Beinn-nan-Caimbeulach a mach a Hogamah. Bha na beathichean a muigh ri stoirm thairneanach agus sa mhadinn fhuaireadh iad mharbh taobh ri taobh. Bha each eile ann sa phairc, ach cha d’eirich dad dha.

BHO “STRATH ALBA.”

EILEAN A PHRIUNNSA,
Ogust 20mh la, 1992.

Failt ort a MHIC-TALLA! Tha am paipear a tighinn gach seachdain agus gu dearbh ’se ’bheatha.

Tha na tuathanich ann san aite so nan cabhaig ris a bhuain. Tha gach seorsa barra na’s aotroma am bliadhna na bha e ’n uiridh, gu h-araidh na bh’air a chur tra san earrach. Tha aimsir gle fhliuch aginn o chionn beagan sheachduinean.

Air oidhche Di-ciaduin so chaidh, bha stoirm thairneanach aginn a rinn moran ealla. Chaidh a dha thar fhichead eadar thaighean agus shaibhlean a leagadh leis a stoirm an ceann an iar an eilein. Chaidh taigh agus sabhal a losgadh, agus taigh eile bhristeadh leis an dealanach. Tha aon duine marbh a chaidh a dhoch ann an aon de na taighean a leagadh, ’s tha neach eile gun duil ris. Tha duin’ eile ’bhuail an dealanach, bothar us balbh o’n bhualadh e. Chaidh leanabh a mharbhadh an tigh eile agus athair ’sa mhathair a dhochann. Chan eil cunntas air call cho mor a bhi air a dheanamh le gaoth us dealanach air an eilean so o chionn iomadh bliadhna.

STRATH Alba.

A PENTANGUISHENE.

A MHIC-TALLA mo chridhe! Tha mi air mo thoirt air m’ ais least gu laithean m’ oige, gu teanga mo mhathar, ’s gu tir mo ghraidh far na rugadh ’sa thogadh mi. Agus gu cinnteach tha mi ro thoilichte gu bheil meas ort bho cheann gu ceann de’n Mhor-Roinn so, eadhon gu California, Stait na h-airde niar. Tha na naigheachdan laitheil agad taitneach ri’n leubhadh a leigeil ris gu bheil iad air an tionail le curam. Agus naidheachd nam Figheadairean cho fada so, fhuair sinn da rireadh ait. Tha eagal orm gun dean an curachd dearg barrachd dragh na rinn na teangannan. Co dhiu ma bhios sinn beo, chi sinn.

’S neonach an t-eadar-theangachadh a thug Domhul Mac Earais dhuit air Pentanguishene— ‘Baile-nan Gaduichean.’ Ann sa bhaile sin tha tigh ath-leasachidh airson gillean oga ’tha bristeadh lagh na duthcha, a mhor-chuid diu ’nam gaduichaan. Agus ’s e dreuchd Dhomhnuil fhein a bhi ’gan teagasg ’sa feuchain ri ’n ath leasachadh. Tha e aig an obair so a nis dluth air dusan bliadhna, ’s cha chreid mi nach cuir e aonta ris an t sean-fhacal,— “Chan e gogadh nan ceann a ni ’n t-iomradh.”

IAIN AN FHRAOICH

Chaidh Seumas agus Roy dithis ghillean beaga leis an Urr. J. E. Howell, a bhathadh aig Goderich, Ontario. Thuit am fear a b’oige mach a bata ’s leum a bhrathir as a dheigh.

D. MAC ’ILLINNEAN,
TAILEIR,
SIDNI, - - C. B.

Aodaichean Sassunach agus Albanach dhe gach seorsa ’s grinne ’sis fhearr, a feitheamh ri’n cur gu feum. Duine sam bith a dh’ fhagas a thomhas aig Mac ’Illinnean, bidh e cinnteach a deise cho cumadail ’s cho fasanta ’sa gheibhear an aite sam bith.

TAGHAIL AIG
Aoghnas Domhnullach,
CEANNAICHE,
SIDNI, - - - C. B.
Tha Flur, Min, Siucar, Ti, Tombaca, Coirce, Feur, agus iomadh ni eile aige.
RI’N REIC SAOR!

THA
E. C. NIC FHIONGHAIN,
SIDNI, C. B.

A reic Measan dhe gach seorsa, Canndaidh, Brioscaidean, Siucar, Cofi, Ti, &c .

Ti, Cofi, Bainne, agus deochannan stu eile air laimh an comhnuidh. Biadh air dheasachadh an uine ghoirid.

SANAIS.

Thigibh an so,
Thigibh an so.
Thigibh an so le bhur cuinneadh.
Thigibh an so, ’s gheibh sibh cunnradh.
Gheibh sibh rud daor.
Gheibh sibh rud saor.
Gheibh sibh gach ni mar bu run leibh.
Thigibh an so ’s gheibh sibh cunnradh.
Seachnaibh na h uilc
Dheoghladh bhur cuid,
’San teanga ’nam pluic oirbh a burtadh.
Thigibh an so ’s gheibh sibh cunnradh

TIGH ACADIA.

[Vol . 1. No. 14. p. 3]

NA CURRAICEAN-OIDHCHE.

EADAR. LE MAC-MHARCUIS

“Biodh sin mar sin,” arsa Eoghan, “ach bha am pronnadh ud searbh.”

“Ceol a bu bhinne ’chuala mi riabh,” ars’ ise.

“Theagamh gur e,” ars’ esan “ach tha eagal orm gur ann oirine thig paigheadh a’ phiobaire. Bheir iad gu lagh sinn.”

“Deanadh iad sin ma thoilicheas iad. Cha’n ’eil lagh no ceartas anns an duthaich ma bhuidhinneas iad.

Cha robh an amharusan gun aobhar, oir air feasgar an ath latha co thaing orra ’s iad gu seasgair ’n an suidhe mu ’n chagailt, ach maor a dh’ fhag da shumanadh aca gu cuirt a sheasamh air beulaobh an t-Siorraim, an da chuid air son gu ’n do bhuail ’s gu ’n do mhill iad Iain Mac-Aindrea agus a bhean ’n an tigh fein, agus mar an ceudna, a’ tagar luach na chaidh a bhristeadh de shoithichean—corr agus coig puinnd Shasunnach.

“Sin agad a nis!” arsa Eoghan an uair a leugh e na paipearan. “Is i mo bharail gu ’m faigh sinn ar leoir dheth nis, a Mhor, Is e so amharus a bha orm. Ach coma co-dhiubh seasaidh sinn air cuis gu duineil; bheir sinn doibh greim ruighinn ri ’chagnadh.”

“Seasaidh sinn ar cuis,” arsa Mor, “mo riar gu’n seas, agus theagamh gu ’n dean sinn tuileadh ’s sin. Cha ’n eil fhiosam nach dean sinn tuilleadh ’s seasamh, buailidh sinn orra gu foghainteach ’s bheir sinn orra an rathad ’fhagail.”

“Sin agad a nis, a Mhor, far am bheil thu ’nochdadh d’ aineolais air an lagh.”

“Lagh ann no as,” fhreagair Mor, “tha fhios agam ciod e ceartas agus tuigse, agus foghnaidh sin domh. Agus ceartas bidh agam,” ars’ ise ’s i ’bualadh a duirn air a bois, “ma bheir meud an sporain no cruas non doin a mach e.”

Moch air madainn latha na cuirte thog iad orra ’s a stigh ghabh iad gun athadh gun sgath do thalla a’ mhoid. ’Co bha ’n sin air thoiseach orra ach Iain Mac-Aindrea agus a bhean. Sheall na cailleachan gu colgach air a cheile, ’s shuidh iad a dh-fheitheamh an t-Siorraim. Lamh ri Nic Aindrea bha udabac mor de rud nach robh e furasda do na bha ’s a chuirt a bhreathnachadh ciod a bh’ ann; ach bhi deadh bheachd aig Nic-Cailein ciod a bu chiall da. B’ e sin cliabh mor. Ciod a th’ agaibh air no dheth, ach gu ’n do shlaod i leatha an cliath loma lan do na soithichean briste, ann an cairt a h-uile ceum do ’n chuirt, a’ cur roimhpe a thilgeil fosgailte an lathair a’ bhreithimh a leigeil fhaicinn nach bu chall faoin a thug an sin i.

An uair a thainig an Siorram ’s a chaidh a’ chuirt a shuidheachadh, ghairmeadh a mach gu cruaidh ainm Iain Mhic-Aindrea agus a mhna, ’s a suas steoc iad agus ghabh iad an aite fa chomhair a’ bhreithimh. A cheart cho staiteil chaidh Mac Cailein agus a cheile fein a suas ’n uair chaidh an ainmeannan a ghlaodhaich agus sheas iadsan mar an ceudna beagan thun an darna taobh. Chaidh iarriadh air Nic-Aindrea a cuis a chur an ceill, ’s cha d’ fheith i an darna cuireadh. Thoisich i mar so;—

Fhaic sibh, a bhreithimh uasail, so agaibh mar thachair an gnothach—agus tha mi a’ toirt dulain d’ ise ann a’ sin.” (thug i suil aingidh air Nic-Cailein) “tha mi a toirt dulain di facal dheth ’aicheadh ged tha mi ’lan chreidsinn gu ’n deanadh i e na ’m b’ urrainn di.”

“Mo bhoirionnach math,” ars’ an Siorrom ’s e faicinn gu’n robh shaod air a teangaidh ruith momha ’s bras, “am bi thu cho math agus cumail an sealladh air do sgeul—innis dhuinn direach gu h-aithaiseach, firinneach ciod a thachair, ’s gun ni tuille.

“Ni mi sin, fhaic sibh, ma ta, so mar thachair.

Chaidh i an sin air a h-aghaidh ’s chuir i an ceill gu h-ordail gach ni, Cha d’ thuirt i smid mu na curraicean-oidhche, ach chur i coire na h-aimhreit gu leir air an trinnseir. A nis ghabh Nic Cailein beachd air so, agus chuir i riomhpe, ciod sa bith mar thachradh, gu ’n deanadh ise a’ bhuil a b’ fhearr de na curraicean-oidhche—gu ’n leigeadh i ris do ’n t-saoghal, mar shaoil i fein, uabhar agus ceilg Nic-Aindrea.

An uair a sguir Nic-Aindrea chaidh an sin gairm air an dithist eile an taobh fein d’ an chuis ’aithris. Chaidh an da chuid Eoghan agus Mor air an aghaidh, mar gu ’m biodh iad le cheile dol a labhairt aig an aon am. Agus is ann mar sin direach a bha. Trath dh’ iarradh orra labhairt—

“Fhaic sibh,” arsa Eoghan; agus—

“Fhaic sibh,” aig a’ cheart am arsa Mor-

“Nis, nis,” thuirt an Siorram,” aon mu seach ma ’s e ur toil e.

“Air a’ h-uile cor,” arsa Eoghan, “seas a thaobh, a bean, ’s an innis mise a’ chuis do ’n chuirt.

“Cha dean thu ni d’ a leithid, Eoghan,” arsa Mor, ’s i aig a’ cheart aim a’ beirsinn air ghuallainn air ’s ’g a chur air ais.

Cho luath ’s fhuair i mar so an fhaiche dhi fein, thoisich i is dh’ innis i gu riochdail gach ni bho thoiseach gu deireadh—mu na curraiceean-oidhche ’s gu leir; ach a’ cur an sgeoil air a leithid de dhoigh ’s gu ’m measadh daoine gu ’n robh a cuid fein d’ a ri chuis gu tur saor o dhroch run ’s o gach sion d’an gabhadh coire faighinn; agus nach d’ aobharaich ni sam bith an aimhreit agus am bristeadh eagalach a thachair ’n a lorg, ach “straic, a’s eud, a’s uabhar” Nic-Aindrea i fhein. Am feadh ’s a bha i ris an aithris so cha mhor nach do sgain na bha ’s a’ chuirt a’ gaireachdaich, agus is gann a b’ urrainn do ’n bhreitheamh cumail air gun bhristeadh a mach leotha.

Bha buaidh gu tur eadar dhealaichte bho so aig a’ ghnothach air da fhear posda nan cailleach. Lan ioghnaidh, naire, agus rugha-gruaidh aig a leithid de thaisbeanadh tamailteach air mar a bha iad gun fhios doibh fein, air an deanamh ’n am buill-mhagaidh an lathair an t-saoghail sheap iad le cheile ’mach as a’ chuirt, ’s dh’fhag lad na cailleachan a chur crich aia a chuis mar b’ fhearr a b’ urrainn doibh. Ciamar a chaidh dhaibh cha ’n fhios duinn; so mar chriochnaich ar sgeul mu fharpais nan curraiceanoidhcde.

—An Gaidheal, 1874.

A. J. PEUTAN,
FEAR-ADHLACIDH.
CISTEACHAN-LAIDHE BHO $2 .00 GU $90 .00.

Anart us Lion-aodach dhe gach seorsa, Deiseachan-Donna, Curraican, Lamhannan, Stocainnan, Gleus Airgid air son chisteachan, &c ., &c .

Carbad-Mairbh aig laimh Daonnan.

SEUMAS A. CAIMBEUL.
Brioscaidean, Nithean-milis
Ti, Siucar, Cofi, Tombac’
agus Sigars.
SIDNI, C. B.

Ma tha dealbh mhath a dhith ort ruig
UILLEAM W. DILLON,
SIDNI, C. B.

Bi’dh e toileach feitheamh ort uair sam bith a thig thu. Dealbhan beaga air am meudachadh agus air an deanamh cheart cho boidheach.

Sgathain agus gloine uinneag air a phris a’s isle.

Seallaidhean air Ceap Breatuinn air laimh an comhnuidh ’s air an reic gu saor.

Airson ad no boineid ruig
MAIRI A. NIC FHIONGHAIN,
aig a bheil
ADAN,
BOINEIDEAN,
RIBINNEAN,
FLURAICHEAN,
ITEAN.
agus iomadh ni eile. Ad saor no daor mar a’s ail leat. Tha’n ad a’s saoire gle mhath, ach si’n ad a’s daoire ’s fhearr.

[Vol . 1. No. 14. p. 4]

CUAIRT DO EILEAN A’ CHEO,

LE N. MACLEOID.

Aon turas eile tha mo chas
Air Eilean gorm a’ cheo,
Tha bheanntan ard ’s a chluainaibh glas
Gun chaochladh air an gloir;
Le fhuarain fhionnar, chuisleach, bhras,
Is cubhraidh blas ri ’n ol,
’S na miltean blath fo’ dhriuchd nam fras
A’ lasadh feadh an fheoir.

Do chreagan corrach, gruamach, liath,
Mu’n iath an cro ’s a’ ghaoth
Tha ’m bunait socraichte bho chian,
Nach crion gu brath le aois,
Mar challaid bhuain ’s ’n am balla dion,
Mu d’ ghleannain ghrianach chaoin
A dh’ altram anns gach linn a thriall
Gu gaisgeil siol nan laoch.

Mar bhruadar faoin air sgiath na gaoith’
Nach till air ais gu brath,
Tha spiorad tiamhaidh ’toirt gu m’ chuimhn
Na cairdean grinn a bha;
Na laithean sonais agus sith
’Bha agam fhin ’s aig cach,
Cho aotrom saor ri feidh nam frith,
A’ siubhal ghlinn ’us charn.

Bha maduinn m’ oige subhach blath,
Fo’ sgail do stucan cas;
Gu h-aoibhneach eadar beinn ’us traigh,
’S air sail’ nan stuaidhean glas;
Ach b’ eiginn falbh a tir mo ghraidh,
Gu sraidean lom nan clach,
Tha dachaidh m’ oige falamh fas,
’S dh’fhag sin car fuar mo theachd.

Ach ’s caochlaideach an uine ghearr
A dh’fhagar sinn fo’n ghrein,
Bha sin mar chuibhrionn aig gach al
A bha no thig ’n ar deigh;
Iad uil’ an toir air tir is fhearr,
’S air sonas ard nach treig,
Ag iarriadh meala bho gach blath,
’Us slainte do gach creuchd.

Na caochlaidhean a dh’fhaodas teachd
Le aiteas no le bron,
Cha’n fhuaraich iad gu brath mo thlachd
Do’n tir a chleachd mi og:
Gach doire, cuartag’ agus glac,
’S an d’fhuair mi’n toiseach treoir,
Tha durachd blath mo chridhe steach
’An Eilean gorm a’ cheo.

Chaochail bean da ’m b’ainm Ruth Rudolph aig Windsor, N. S., o chionn ghoirid. Rugadh, thogadh, phos, agus dh’eug i ann san aon tigh. Bha i ceithir fichead bliadhna ’sa h-aon deug a dh’aois aig am a bais.

Dh’eug Iain Fielding aig Kentville, N. S., air an 18mh la. Bha e ceud bliadhna sa h-aon a dh’aois. Bha e dall o chionn seachd bliadhna.

BARGAIN.

B’fhearr leinn gu feuchadh sibh am Flur, a Mhin, an Siucar, ’san Ti a tha sinn a reic. Tha h-uile duin’ ag radh gur h-ann againne gheibh iad an cunnradh a’s fhearr, agus gu bheil sinn a reic ar bathair nis saoire na aon de chach.

Botainnean & Brogan air a phris a phaigheadh tu orr a anns an fhactoridh.

Fiodh agus gach ni eile air son togai thaighean gle shaor.

C . H. HARRINGTON & CO.
Sidni, C. B.

Nuair a thig thu cheannach uainn innis gu’n faca tu so ’sa Mhac-Talla.

Am bheil Piano, Organ no Inneal-fuaigheal a dhith ort?

Cha’n eil inneal-ciuil ann an Canada ni’s fhearr na Pianos agus Orgain“Kharm, ”Fhuair iad cliu mor aig Feill Halifax an uiridh.

Agus ’se ’n“Raymond”agus an“New Williams”am da Inneal-fhuaigheal a’s fhearr a tha ri’m faotainn air thalamh.

Airson tuilleadh fiosrachaidh ruig, no sgriobh gu

C . B. TRAVIS,
P. O. Box 68, Sydney, C. B.

LEUGH SO.

Tha mi reic Uidheaman-Giulain dhe gach seorsa na’s saoire na gheibhear an aite sam bith eile ’n Ceap Breatuinn. Bheir mi dhuit Cairt-Rathaid air $22 . Tha mi dol an urras air gach Carbad a ni mi gu’m bi thu riaraichte leis.

Ceannaich do Charbadan ’nad dhuthaich fhein, ’sna bi cuir do chuid airgid air falbh, gu h-araidh, ’nuair a gheibh thu cho saor agus cho math aig an tigh

D. W. MAC FHIONGHAIN,
SIDNI TUATH, C. B.

Taghail aig Stor

MATHESON , TOWNSEND & CO. ,
agus faic na tha aca de
Bhathar de gach seorsa,
agus e ri reic gu saor.
Math ar Duthcha tha ’nar beachd.

COMHRADH.

“De’n uair a tha e?”

“Tha e coig mionaidean an deigh tri.”

“Ciamar a tha fios agad?”

“Nach do sheall mi air m’ uaireadear.”

“Dh’fhaoidte gu bheil an t-uaireadear sin ro-luath.”

“Cha’n eil e luath no mall riamh on a chaidh a chuir air doigh mu’n am so ’n uiridh. Bha e roimhe sin cho mi dhoigheel ’sa bha ’leithid riamh, air aon spoig, ’se cho gliogach ’s nach b’ urrainn dhomh feum sam bith a dheanamh dheth. Ach an drasda ’se uaireadear cho math sa tha ’san duthaich.”

“Co ’charaich e?”

“O, nach be cheist e! Charaich
GUZZWELL & RHODES,
ann an Sidni, feadhainn da ’m b’aithne charadh.”