[Vol . 1. No. 28. p. 1]

MAC-TALLA.

“An ni nach cluinn mi an diugh cha’n aithris mi maireach.”

VOL . I. SIDNI, C. B., DI -SATHAIRNE, DESCEMBER 3, 1892. No . 28.

SIOSAL & CROWE,
Fir-Tagridh, Comharlichean
Notairean, &c .
SIDNI, C. B.
CAILEAN SIOSAL. W CROWE.

ARCHIBALD & CO. ,
CEANNICHEAN.
Sealbhadairean Meinean Guail Ghowrie

Murray & Mac Coinnich,
Comharlaichean, Fir-tagraidh, &c .,
SIDNI TUATH, C. B.
G H MURRAY. D. D. MAC COINNICH.

HEARN & HEARN,
Fir-Tagraidh, Notairean, &c ., &c .,
SIDNI & ARICHAT.
J . H. HEARN. D. A. HEARN.

D. A. Mac Fhionghain,
Fear-Tagraidh, Comhairliche, Notair, Etc.
Baile-Sheorais, Eillean Phrionns’ Iomhair.

Mac Gillios & Mac Eachuin,
Comhairlichean agus Fir-Tagraidh aig Lagh,
Sidni & St. Peter’s, C. B.
Ioseph A. Mac Gillios. A. J. G. Mac Eachuin.

NAIDHEACHDAN NA SEACHDAINN.

Tha e air a radh gu bheil Ruisia gu bhi cheart cho bochd air a gheamhradh so ’sa bha i ’n uiridh. Tha ’m barr air a mhilleadh le leumadairean feoir, le locust, ’s le clach-mheallain.

Chuir an cholera as do sheachd ceud, tri fichead ’sa naoi ann a Ruisia air an t-sheachdain s’a chaidh. Bhualadh aon duine deug leis a ghalair sin ann a St. Petersburg ’an aon latha, ’s bhasich triuir.

Tha Sir Iain Abbott an deigh leigeil dheth a bhi na Phriomh-Mhinisteir, oir cha robh e faighinn a shlainte. Tha Sir Iain Thompson air a ghairm leis an Ard-Riaghladair gu bhi gabhail curam an riaghlidh air fhein, rud is cinnteach a ni e.

GUIREANAN AIR AN LEIGHEAS—A Chairdean, —An 1880 bha mo chraicionn air a lionadh le guireanan, gus ma dheireadh dh’fheuch miBurdock Blood Bitters; an deigh dhomh tri botill gu leth ol bha mi air mo leigheas gu h-iomlan s chan urrinn mi moladh gu leor a dhianamh air.
MRS. SEUMAS DESMOND, Halifax, N. S.

’S iongatach an cuspairJack the Ripper. Chan eil aite ’s nach bi e, ’s cha bhi e fada ’n aite sam bith gun e fein a chuir an ceill. Bha muinntir Australia an duil gu ’n do chroch iad e toiseach an t-shamhridh, ach tha e ro choltach gu’n do chuir iad as do’n duine chearr. Bha murt oilteil air a dhianamh o chionn ghoirid, ’s mar is abhist tha fairtleachadh air an luchd-ceartis greim a dhianamh air a mhurtair no lorg a chumail air idir.

Tha naidheachd iongatach a tighinn a Hamburg. Latha no dha mu’n do thoisich an cholera ’sa bhaile sin dh’fhag na h-eoin e mar gu’m biodh fhios aca gu robh a phlaigh a tighinn Thug so gu cuimhne gu ’n do thachir an ni ceudna sa Fhraing sa bliadhna 1884. Nuair a bha n cholera ann a Marseilles ’san Toulon thog na h-eoin rithe, ’s ghabh iad comhnidh ann an baile eile air nach d’ranig i idir. Toiseach an t-shamhridh ’sa bhliadhna 1872, dh’fhag gach glais-eun us eile baile Presemsyl an Austria da latha mu’n danig an cholera, ’s cha do thill iad gu deireadh Nobhember, nuair a bha phlaigh air a dhol bas.

Tha da fhichead mile de chloinn bhig ann a Lunninn a dol do’n sgoil a h-uile madinn gun ghreim bidh itheadh.

Tha Sir Tearlach Tupper an drasd air a thurus gu Canada an deigh cordadh a dheanamh as leth Chanada ris an Fhraing a thaobh malairt.

AIR A DHIANAMH LE SGIL—ThaDr . Wood’s Norway Pine Syrup, an leigheas a’s fhearr a gheibhear an diugh air casadich, cnatan, tuchadh, cuing, amhach-ghoirt ’sa h-uile tinneas sgamhain, air a dhianamh dhe na luibhean ’sna cairtean cliabhail a’s fhearr, agus areir nan seol is ealanta ’s is eagnuidhe, ’s bheir e faochadh do neach an uine ghoirid.

Thionndaidh aon de na reiseameidean Ruiseanach a mach ann an ceannairc air an t-sheachdain sa chaidh. Bha na h-oifigich so chruaidh air na saighdearan, ’s dh’fhag na saighdearan am baile mar aon duine ’s chuir iad an aghidh air an dachidhean. Chuireadh reiseamaid eile as an deigh ’s b’fheudar dhaibh tilleadh nam priosanich. Chan eil teagamh nach bi peanas gle chruaidh air a leagail air na daoine bochda sin, oir tha lagh Ruisia anabarrach an-iochdmhor ri saighdearan a bhios ciontach de cheannairc.

FACAL NO DHA A SRUILEIDH.

Tha moran annn san aite so ro dhuilich airson bais an Urr. Alasdir MacFhearchair. Bha an duine coir sin iomadh uair air chuairt an so, a “samhrachadh,” agus rinn e dha fein moran chairdean, aiga bheil an nis co-fhaiteachdain ri ’theaghlach ’s ri ’luchd daimh ’nan dubhachas.

Tha sinn toilichte ann a bhi ’g innse gu bheil Seumas Stiubhart, a bha air falbh an California o chionn fichead bliadhna, an drasd air chuairt ’nar measg. Tha moran chairdean aig Seumas an so, a tha gle thoilichte fhaicinn slan fallainn aon uair eile.

Choimheadadh Latha Taingealachd ann sa chearna so de’n duthich air an latha orduichte agus leis an riaghailt a bhuineadh dha. Chruinnich moran sluaigh d’an eaglis ann sa robh seinn, leubhadh, agus urnigh air a dheanamh fo threoir Aonghais Mhic-Fhionghain. Labhair an duine coir sin gu druighteach air maitheas an fhreasdil do’n duthich air a bhliadhna dh’fhalbh. An deigh sin bha tionail air a dhianamh mar chuidheachadh do na h-euslaintich ann ’san do nochd na bha lath air gu moram fialidheachd ’s am farsuinneachd-cridhe ann an deagh aobhar.

[Vol . 1. No. 28. p. 2]

MAC-TALLA.

Tha Mac-Talla air a chur a mach a h-uile Di-Sathairne, aig Sidni, C. B.

A PHRIS BHLIADHNAIL:
Ma phaighear air a shon toiseach na bliadhna, $0 .50
An ceann shia miasan 0.75
An ceann na bliadhna 1.00

Neach sam bith a chuireas thuginn sia ainmean us tri dolair, gheibh e bliadhna dhe’n Mhac-Talla ’nasgidh.

’Se Mac-Talla ’n aon phaipear Galig ’an America, agus bu choir do na Gaidhil an uile dhichioll a dheanamh air a chumail suas.

J. G. McKINNON,
Mac-Talla,
Sydney , C. B.

SIDNI, DI-SATHAIRNE, DESEMBER 3, 1892.

Tha moran aig na paipearan ri radh aig an am so mu eadar-theangachadh a Bhiobuill gu Galig. Chuir Mr. T. O. Russel litir a dh’ionnsidh anNew York Independentann sam bheil e toirt cunntas gearr air an obair chudthromach sin, agus a faotinn coire dhaibhsan a ghabh i os laimh air son nach do sgriobh iad ann sa Ghalig Eirionnach. Areir a bharail-san cha robh eadar-dhealachadh sam bith roimh ’n am so eadar Galig Alba ’s Galig Eirinn, agus tha e ’g radh gur e rinn iadsan a dh’eadar-theangich am Biobull gu Galig, cainnt ur a chruthachadh ’sa sparradh a dheoin no dh’aindeoin air sluagh na Gaidhealtachd. Tha Mr. Russel gle eudmhor a thaobh seana chainnt na h-Eirinnn agus uime sin tha e cur sios gu mor orra-san a rinn an encoir so oirre, oir tha e ’m beachd gu’m faodadh muinntir na h-Alba leantuinn air an cainnt a sgriobhadh areir an t-sheana chleachdidh mar a rinn na h-Eirionnich. Tha aireamh mhath de sgoilearan Gaidhealach an deigh a fhreagirt, agus tha ’n litrichean a nochdadh gu soilleir nach robh atharachadh sam bith air a dhianamh ann a sgriobhadh na Galig ach na bha feumail, agus an aite bhi cur cainnt ur an cleachdadh gur ann a thug iad an canain gu bhi air a sgriobhadh na’s coltiche ris mar a bha i air a labhirt na bha i riabh roimhe. Tha Mr. Russel areir coltais cair aineolach air mar a bha chuis no chan abradh e uiread sa thubhirt e. Tha aon de na tha sgriobhadh na aghidh a comhairleachadh do na h Eirionnich na seann chuibhrichean a thilgeadh uapa ’s an canain a sgriobhadh mar a tha iad ’ga labhirt mar a rinn na Gaidhil, ’s na b’ ann a feuchinn ri toirt air na Gaidhil a dhol air ais gu’n doigh-sgriobhadh-san.

Tha Dr. Mac Culloch an Truro, a tairsgse cearn riaghilt(quadrant)a bh’aig Columbus, a chuir gu Feill an t-shaoghil air an ath bhliadhna, chum ’s gu’m faic na h uile ’s gun laimhsich iad ni a bha gu tric air a laimhseachadh leis an duin’ ainmeil sin da’m bheil an saoghal uile ’n diugh a toirt urram. Toiseach a cheud-bhliadhna s’a dh’fhalbh, cheannich fear-malairt a mhuinntir Alba an iunnstramaid so ann sa Spain, agus aig am a bhais dh’fhag e i mar dhileab aig a mhac a thug seachad i do athair Dr. Mac Cullach ’sa bhliadhna 1825. Bha ’n cearn-riaghilt so aig Columbus air bord na luinge nuair a fhuair e America, agus tha i mar sin airidh air deagh ait aig Feill an t-Shaoghil.

Tha reul-seacharain, no runnag-smuid mar a their sinn, air an adhar an drasd, ach gabhidh e sul gle bhiorach gus a faicinn. Bha muinntir a tha gabhail orra fhein a bhi nan speuradairean ag radh gu robh an reul so gu bualadh ’san talamh air an t-sheachdain ’sa chaidh, ach bha iad air a mealladh gu dona; ’s ann a tha i dol na’s fhaide bhuainn a h-uile latha. Cha d’rinn i eadhon tigh’nn cho faisg orinn ’s gu faigheamid a naidheachd.

Tha ni neonach air innse dhuinn an drasd mu thigh Iain Ghrot. Mar is aithne d’ar luchd-leubhidh bha ’n tigh iomraiteach so air a shuidheachadh air an rudha ’s fhaide tuath de thir-mor na h-Alba. Tha bean-uasal a mhuinntir Lunninn a tamhachd an sin na h-aonar o chionn ochd miosan deuga! Bha i de theaglach measail, agus gle bheairteach, ach chuir i cul riutha sin uile ’s chaidh i do thigh Iain Ghrot!

Di-ciaduin s’a chaidh, dh’eag an t-Urramach Dr. Siosal an Antigonish. Bha n duine uasal so na fhear deasachidh do’n Chasket o chionn shia miosan. Bha e roimhe sin na Shagart an Descouse. Bha e na dhuine foghlumichte agus bha e ro mheasail aig gach neach a chuir eolas air. Bha e gu bhi air adhlacadh aig Heatherton ’sa mhadinn an diugh.

ThaJ . A. Lawson, Charlottetown, P. E. I. ,a sgriobhadh: —Bho bhi gabhail K. D. C., theid agam air a mholadh dhaibhsan a tha fulang le droch stamag. ’Saithne dhomh feadhinn eile ’sa bhaile so a fhuair faochadh mor agus leigheas le bhi gabhail ur cungidh-leighis.

DR . WOOD’S Norway Pine Syrup.

Lan de bhuadhan leighis a Ghiuthis maille ri nadar ciuineachidh agus reiteachidh luibhean us chairtean cliabhail eile.

LEIGHEAS CINNTEACH AIR
CASADICH US CNATAN

Tuchadh, Cuing, Amhach Ghoirt, Crup, agus uile THINNEASAN a MHUINNEAL a CHLEIBH ’s an SGAMHAIN. Bheir e buaidh gu h-ealamh air casadich leantallach nach geilleadh do chungidh-leighis sam bith eile.

A Phris 25c. us 50c. am botull.

Am bheil Piano, Organ no Inneal-fuaigheal a dhith ort?

Cha’n eil inneal-ciuil ann an Canada ni’s fhearr na Pianos agus Orgain“Kharm. ”Fhuair iad cliu mor aig Feill Halifax an uiridh.

Agus ’se ’n“Raymond”agus an“New Williams”am da Inneal-fhuaigheal a’s fhearr a tha ri’m faotainn air thalamh.

Airson tuilleadh fiosrachaidh ruig, no sgriobh gu

C . B. TRAVIS,
P. O. Box 68, Sydney, C. B.

LEUBH SO.

Tha mi reic Uidheaman-Giulain dhe gach seorsa na’s saoire na gheibhear an aite sam bith eile ’n Ceap Breatuinn. Bheir mi dhuit Cairt-Rathaid air $22 . Tha mi dol an urras air gach Carbad a ni mi gu’m bi thu riaraichte leis.

Ceannaich do Charbadan ’nad dhuthaich fhein, ’sna bi cuir do chuid airgid air falbh, gu h-araidh, ’nuair a gheibh thu cho saor agus cho math aig an tigh

D. W. Mac Fhionghain,
SIDNI TUATH, C. B.

[Vol . 1. No. 28. p. 3]

FOGRADH NAN GAIDHEAL.

XI.

CATAOBH.

Nuair a bha Napoleon Bonapart a’ cogadh ris an Roinn-Eorpa agus a shaltair e fo a chasaibh i, sheas Breatunn ’na h-aonar a mach ’na aghaidh, gus an d’thug i buaidh. Gidheadh le innleachdan Bhonapart bha a h-uile baile-puirt san Roinn-Eorpa agus an Statachan America air an dunadh an aghaidh Bhreatuinn, air chor as nach robh malairt air a ceadachadh eadar Breatunn agus tirean eile. Chan fhaodadh na duchannan sin ni sam bith a cheannach no ghabhail a Breatunn; agus cha leigeadh Bonapart leotha ni a chreic ri Breatunn, no a chur a staigh do na puirt-mhara an aite sam bith de’n eilean. Bha sluagh nam bailtean mora ann am Breatunn uime sin ann an eigin mhoir a chion bidh; oir chan fhaigheadh iad gran na feoil a tir-mor na Roinn-Eorpa na bho America. Rinn sluagh na Rioghachd gach innleachd a chleachdadh a chum biadh dhe gach seorsa a sholar anns an duthaich sin fhein. Bha gach fearann treabhaidh agus magh air a’ Mhachair Albannaich agus ann an duchannaibh iosal Shassuinn, agus an Taobh Deas, air an leasachadh agus air am mathachadh leis gach ni a b’fhearr na cheile chum an deanamh reamhar, tarbhach, air son pailteas arbhair a thogail, gu min us flur a sholar chum arain a bheathachadh an t-sluaigh. Agus a chionn nach gabhadh beanntan arda na Gaidhealtachd treabhadh gu arbharr a thogail air son arain, smuainich daoine gun robh iad freagarrach air son crodh us caoirich a rach gu feoil a sholar air son an t-sluaigh ann am bailtibh mora Shassuinn, oir bha feurach t’ugh agus pailt air na beanntaibh sin far am faigheadh feudail agus meanbh-chrodh gu leor a chum ionaltraidh.

Smuainich na h-uachdarain shanntach, agus sealbhadairean an fhearainn gun robh an t-am so ’na chothrom math dhaibh-son air san saoibhreas a chur ri cheile, nam faigheadh iad an tuath dhuchasach a chur air falbh, agus na beanntan far am b’abhaist crodh nan tuathanach a bhi air airidh san t-sambradh, a chur fo chaoraich. Air an obair aingidh so thoisich iad, agus cha robh aite sam bith air a’ Ghaidhealtachd far an do nochdadh tuilleadh ainiochd ann am fogradh an t-seann luchd-aitich na duthaich Chataoibh. Mar a thubhairt am faidh Daniel “fo neamh uile cha d’rinneadh mar a rinneadh air Ierusalem.” Mar sin faodar a radh fo neamh uile cha d’rmneadh mar a rinneadh air Cataobh.

Air a’ bhliadhna 1807 chuir’ Bhan-iarla Chatach air falbh a sgireach Lairg agus a sgireachd Farr mu thimchioll 90 teaghlach. Ach air a’ bhliadhna 1809 chaidh na ciadan de theaghlaichean a chur as an aitean-comhnuidh ann an Sgireachdan Dhornoich, Raghairt. Loth, Chlin, agus Ghoillspidh; agus rinneadh so air doigh ain-iochmhoir gun truacantas. Dh’fhag a’ Bhan-Iarla an duthaich fo riaghladh Mhr. Young, ceannaiche saoibhir, a bha ri marsantachd air gran; agus maille ris-san bha Padruig Sellar, fear-lagha, de mhuinntir Siorramachd Mhurraidh. B’e Mr. Young an t-Ard-fhear-gnothuich, am Factor, agus bha Sellar ’na Ghille-gnothuich ag oibreachadh fo a laimhsan. An uine da no tri bhliadnaichean, dh’fhogair na daoine so a’ mhor chuid de luchd aitich nan coig sgireachdan sin a mach as an fhearann, agus thug iad a staigh Gaill a Siorramachd Mhurraidh, an luchd-ducha agus an cairdean fein, a shuidhich iad ann an aite na seann tuath.

(Ri leantuinn.)

D. B. B.

FIOS AS AN EIPHEIT.

Tha MAC-TALLA tighinn thuginn gach seachdain. Tha sinn gle thoilichte air a shon, ’s tha solas oirnn gu bheil Gaidhil as gach cearna toirt furan da theachd. Bu mhath leinn uile MAC-TALLA dh’fhas ann am meudachd; agus tha sinn an dochas gu’n toir a Bhliadhn’ Ur air sineadh, gu faigh sinn uaithe barachd naidheachdan o ar cairdean an sid ’s an so, agus gu ’m bi e na aobhar taingealachd dhuinn mar bu chubhidh d’a sheorsa, air son cur seachad nan oidhcheanan fada geamhridh.

Chan eil moran naidheachdan agam-sa ’n drasda as a chuil so. Thanig Aonghas a Chubair dhachidh o chionn latha no dha as na Staitean, agus mar a thuirt am facal, e na fhior Gheancach. Tha’n tigh sgoil ur a nise ullamh, agus chan eil uainn ach maighstir-sgoile. Tha gainne ’n fheoir agus droch phris na feola an deigh gach duine chuir fo churam, agus chan eil teagamh sam bith nach “bi ’n t-earrach teann oirnn.” Ach biodh ar dochas gu math. Seinnidh Alasdir “Nam biodh agam bata biorach,” agus seinnidh Iain “Agus O Mhorag.” Agus seinneamid uile “Tha fortan aig Dia ’s e fialidh uime,” ’s cha churam nach fhaigh sinn na’s leor.

IAIN MATHANACH.

Dh’eug bean ann a Hamilton, Ontario air an t-sheachdain s’a chaidh a bha ceud bliadhna dh’aois.

PHOS.

Aig Baddeck, Nobh, 27mh, leis an Urr. D. Mac Dhughill, Robert Mac Pharalin ri Hannah Nic Amhlaidh.

Aig Mira, Nobh. l7mh, leis an Urr N. Calder Domhull Caimbeal ri Mairi Nic Dhomhuill.

Aig Grand River, Nobh. 22mh, leis an Urr. M. A. Mac Coinnich, Tormod S. Mac Coinnich ri Mairi S. ’Illinirean.

DH’EUG.

Aig an Abhinn Mheadhonich, Nobh. 20mh la, Domhull Mac Rath 88 bliadhna ’dh’aois.

Aig Marble Mountain, Nobh. 17mh, Raonull Domhnullach, Eildear. 75 bliadhna dh’ aois.

Aig Margaree. Nobh. 8mh, Catriona, bean Aonghais Dhomhnullich, 60 bliadhna dh’ aois.

A. J. PEUTAN,
FEAR-ADHLACIDH.
CISTEACHAN-LAIDHE BHO $2 .00 GU $90 .00.

Anart us Lion-aodach dhe gach seorsa, Deiseachan-Donna, Curraican, Lamhannan, Stocainnan, Gleus Airgid air son chisteachan &c ., &c .

Carbad-Mairbh aig laimh Daonnan.

DE THA BHUAT?

Ma ’se UIDHEAM-EACH de sheorsa sam bith a tha bhuat taghil aig
F. Falconer & a mhac.

Tha iad an deigh a chuid a’s mo de bhathar a gheamhridh a chuir a stigh, ’s bheir iad dhuit bian, brat-eich, cota-bein, cluig, cuip, trung, valise, maileid no ni sam bith dhe’n t-sheorsa sin na’s saoire na gheibh thu ’n aite sam bith eile.

Cha mheas iad mar dhragh idir am bathar a shealltuinn.

Ma tha dealbh mhath a dhith ort ruig
UILLEAM W. DILLON,
SIDNI, C. B.

Bi’dh e toileach feitheamh ort uair sam bith a thig thu. Dealbhan beaga air am meudachadh agus air an deanamh cheart cho boidheach.

Sgathain agus gloine uinneag air a phris a’s isle.

Seallaidhean air Ceap Breatuinn air laimh an comhnuidh ’s air an reic gu saor.

TAGHAIL AIG
Aonghas Domhnullach,
CEANNAICHE,
SIDNI, - - - C. B.
Tha Flur, Min, Siucar, Ti, Tombaca, Coirce, Feur, agus iomadh ni eile aige.
RI’N REIC SAOR

[Vol . 1. No. 28. p. 4]

TAILLEAR BEINN-A- BHAOGHTA.

Bha taillear uair ann am Beinn-a- bhaoghta a bha anabarrach abhcaideach o laithean oige. An uair a bha e ’na ghille ag ionnsachadh na taillearachd, thachair gu robh duine faisg air an aite ’s an robh e fuireach ris an cainte Domhull Ard. Tha e coltach nach robh “gille an taillear” (mar a theirte ris a h-uile gille og a bhiodh ag ionnsachadh na taillearachd) agus Domhull Ard gle reidh. Coma co dhiubh, thainig air a’ “mhaighstir taillear,” agus air a’ ghille a dhol do thaigh Dhomhuill Aird a thaillearachd. Ma bha gus nach robh ball aodaich eile aca ri dheanamh do Dhomhull Ard, bha “cota-mu’n- cuairt” aca ri dheanamh dha co dhiubh. An uair a bha ’n cota ullamh gu ire ’nam putan, dh’iarr an taillear air a’ ghille teannadh ri deanamh nam putan. Anns an am cha robh putain cho fursada ’m faotainn ’s a tha iad a nis. Mar bu trice b’ e ’n taillear fhein a dh’fheumadh na putain a dheanamh. So mar a bhithteadh ’gan deanamh: —Gheibhteadh pios leathair—seana bhonn broige, ma dh’ fhaoidte—agus ghearrteadh na bhideagan beaga cruinn e air chumadh putain, agus fhuaighteadh criomag de’n aodach mu gach bideig, agus bhiodh iad ’nan deadh phutain. B’ e cuid a ghille de dheanamh nam putan an leathar a ghearradh ’na bhideag cruinn. Ghearr an gille a cheud phutan, agus an uair a thug e d’a mhaighstir e, thuirt a mhaighstir ris, “Tha ’m putan so ro mhor.”

“Cuireadh sibhse ann e mar a tha e; bidh an ath fhear ni’s lugha,” ars’ an gille.

Ach bha’n ath fhear gle bheag: agus thuirt am maighstir, “Tha’m fear so ro bheag.”

“Cuireadh sibhse ann e; bidh an ath fhear ni’s mo.”

’Se ’bh’ ann gu robh putan mor is putan beag ma seach anns a’ chota aig Domhull Ard.

Thachair an uair a bha ’n taillear so an deigh a’ cheaird ionnsachadh gu robh e’ g obair ann an taigh araidh. Bha bean-an taighe cho lan de’n droch amhrus’s gu robh eagal oirre gu’n goideadh e pairt de ’n t-snath-fhuaghail. ’S e rud a rinn i chuir i a cheirtle shnath anns a chiste agus dh’fhag i ceann an t-snath aig an taillear a mach troimh thoil na glaise, agus ghlas i ’chiste, agus dh’ fhalbh i air cheann-gnothaich dhi fhein. Thuig an taillear gle mhath mar a bha ’chuis, ach cha do leig e dad air. Ach an uair a dh’ fhalbh bean-an-taigh bhrist e ’n snath. Agus mar a bha e leis an olc, thoisich e air chur char de ’n chiste. Chuir e air a taobh i, agus chuir e air ceann i, agus chuir e ’mas os a cionn. Nam b’ fhior e fhein, bha e ’feuchainn ri greim fhaotainn air ceann an t:snath. B’ i so a’ chiste anns an robh a h-ulle ni a b’ fhearr a bha staigh. Bha baine agus uachdar agus im agus uighean agus min innte, agus na soithichean a b’ fhearr a bha ’n taobh a staigh de’ n dorus. Bhristeadh na soithichean ’nan criomagan beaga, agus chaidh am baine ’s an t-im ’s an t-uachdar ’s na h-uighean ’s a’ mhin air feadh a cheile. An uair a thainig bean an-taighe dhachaidh bha ’n taillear ’na shuidhe aig an teine ’s a chasan bac air bhac, agus langan aige air gabhail oran. Ghabh a’ bhean bhochd ioghnadh an uair a chunnaic i nach d’ rinn e car obrach fhad ’s a bha i air falbh.

“Tha eagal orm, a bhean, gu’n d’ rinn mise barrachd de chron na rinn mi de mhath o ’n a dh’ fhalbh sibh. Bhrist an snath-fuaghail ann an toll na glaise mu’n do tharr sibh a dhol a mach, agus o nach robh toil agam a bhith ’nam thamh gus an tigeadh sibh, chuir mi car no dha de ’n chiste feuch am faighinn greim air ceann an t-snath. Cha do smaoinich mi gu robh dad na broinn a ghabhadh bristeadh,” ars an taillear.

Cha mhor nach do thuit a’ bhean bhochd as a seasamh far an robh i an uair a chual i mar a bha. Bhuail i na basan, agus thoisich i ri tuiream ’s ri caoineadh. Ma bha tur innte cha do ghabh i amhrus meirlich air duine coir, onarach gu brath tuilleadh. —Highland Monthly.

CHAIDH SEONAID BHEAG A LEIGHEAS. —A Dhaoin-uaisle, —Bha Seonaid, mo nighean bheag-sa, gle dhona leis an La Grippe, agus lean droch casad i. Thug mi dhiHagyard ’s Pectoral Balsams leighis e i am beagan uine.
MRS. McARTHUR, Copleston, Ont.

THA’N CHOLERA BUAILTEACH DHAIBHSAN AIG AM BHEIL DROCH STAMAG
Leighis do dhroch stamag le bhi gabhail
K D C
An Leigheas a’s fhearr air am bheil iomradh aginn.
Air a reic ’s gach aite le luchd reic chungidh-leighis.

D. MAC ’ILLINNEAN,
TAILEIR,
SIDNI, - - C. B.

Aodaichean Sassunach agus Albanach dhe gach seorsa ’s grinne ’sis fhearr, a feitheamh ri’n cur gu feum. Duine sam bith a dh’ fhagas a thomhas aig Mac ’Illinnean, bidh e cinnteach a deise cho cumadail ’s cho fasanta ’sa gheibhear an aite sam bith.

Taghail aig Stor
MATHESON , TOWNSEND & CO. ,
agus faic na tha aca de
Bhathar de gach seorsa,
agus e ri reic gu saor.
Math ar Duthcha tha ’nar beachd.

FAIC SO.

Tha sinn a cumail uan Amhlan a’s fhearr ann an Sidni ’s tha sinn ’g an reis na’s saoire na neach sum bith eile. Tha ’m Flur aginn leth dolar na’s saoire na gheibhear aig aon sam bith sa bheile. Tha ar Ti ro mhath agus gle shaoi; tha gach ni air a reic aig a phris a’s isle.

Reicidh sinn Flur, Min, no bathar sam bith air son Im aig pris airgid.

Taghail aginn nuair a thig thu do’n bhaile agus faic ar Brogan, —an cunnradh a’s fhearr a ghabhas faotinn.

C . H. HARRINGTON & CO.
Sidni, C. B.

COMHRADH.

“De’n uair a tha e?”

“Tha e coig mionaidean an deigh tri.”

“Ciamar a tha fios agad?”

“Nach do sheall mi air m’ uaireadear.’

“Dh’fhaoidte gu bheil an t-uaireadear sin ro-luath.”

“Cha’n eil e luath no mall riamh on a chaidh a chuir air doigh mu’n am so ’n uiridh. Bha e roimhe sin cho mi dhoigheel ’sa bha ’leithid riamh, air aon spoig, ’se cho gliogach ’s nach b’ urrainn dhomh feum sam bith a dheanamh dheth. Ach an drasda ’se uaireadear cho math sa tha ’san duthaich.”

“Co ’charaich e?”

“O, nach be cheist e! Charaich
GUZZWELL & RHODES,
ann an Sidni, feadhainn da ’m b’aithne charadh.”