[Vol . 1. No. 5. p. 1]

MAC-TALLA.

“An ni nach cluinn mi an diugh cha’n aithris mi maireach.”

VOL . I. SIDNI , C. B., DI-SATHAIRNE, IUN 25, 1892. No . 5.

E. T. MOSELEY, Q. C. ,
Comhairliche, Fear-tagraidh, &c .,
SIDNI, C. B.

Murray & Mac Coinnich,
Comharlaichean, Fir-tagraidh, &c .,
SIDNI TUATH, C. B.
G. H. MURRAY. D. D. MAC COINNICH.

HEARN & HEARN,
Fir-Tagraidh, Notairean, &c ., &c .,
SIDNI & ARICHAT.
J . H. HEARN. D. A. HEARN.

SEUMAS A. CAIMBEUL,
Brioscaidean, Nithean-milis
Ti, Siucar, Cofi, Tombac’
agus Sigars.
SIDNI, C. B.

THUGAIBH FANEAR.

Reic W. E. Peters ri F. Falconer an obair-dhiolaidearachd a bha e cuir air adhart ann an Sidni.

Bidh an obair sin air a cumail air adhart anns an aite cheudna le ARTHUR FALCONER, a bha o chionn ghoirid ag obair anns na taighean diolaidearach a’s fhearr a tha m Boston.

ACFHUINN EACH DHE GACH SEORSA
air laimh
F. FALCONER.
Sidni, C. B., Mai 26, 1892.

NAIDHEACHDAN NA SEACHDAINN.

Tha Righ agus Ban-righ na h-Eadailt air chuairt anns a Ghearmailt.

Rinn stoirm chlacha-meallain milleadh mor air fion-liosan anns a Fhraing an la roimhe.

Bha Chuirt Mhor ann an Sidni air an t-seachdainn so. Bha fichead cas ri fheuchainn.

Tha’n cruithneachd fo dheis ann am Manitoba ’s tha choltas air gu’m bi barr math ann am bliadhna.

Mharbh Micheil Sim, ann a’ Halifax, dha dheug de chait fhiadhaich, agus aon mhathan, o chionn ghoirid.

Thainig fear, Henry Horne, Halifax, ri bheatha fein o chionn seachdainn. Ghearr e cuisle ’na chois agus thraigh e gu bas.

Chaidh da each a b’fhiach $10 ,000 am fear a mharbhadh leis an dealanach ann am Bloomington, Illinois, air an 17mh la.

Air an t-seachdainn a chaidh, mharbhadh 16 duine le teas na griene, ann an New York, agus bha 19 duine tinn leis a bhric.

Tha triuir tinn leis a bhric ann an tigh-eiridinn Halifax. Tha dithis dhiubh so gle iosal, ach tha’n treas fear a dol na’s fhearr.

Fhuaradh Edward Greenwood, diolladair a mhuinntir Eilein Phrionns’ Iomhair air a bhathadh faisg air Boston air an 17mh la.

Tha da long chogaidh ann an acarsaid Shidni air an t-seachdainn so, am Buzzard, long Bhreatunnach agus an Laperouse, long Fhrangach.

Chaidh faisg air 14,000 tunna guail a chuir a mach a mein-ghuail Chow Bay air Di-sathairne s’a chaidh. Bha mhein sin na tamh latha no dha roimbe sin le cion soithichean a bheireadh air falbh an gual.

Chaochail Iain Heder, duine dubh a bha 109 bhiadhna ’dh ’aois, aig Colchester Ontario, Disathairne sa chaidh. Rugadh e ann an Virginia ’sa bhiadhna 1783, agus thainig e gu Colchester o chionn leth cheud bliadhna.

Tha cain $20 no 30 la priosain air neach sam bith a reiceas tombac ri gille nach eil sia bliadhna deug a dh’aois, gus gille sam bith aig am faighear tombaca, theid $5 de chain a chuir air, no gheibh e seachd latha priosain.

Chaidh Grover Cleveland ainmeachadh leis naDemocratsair son a bhi na Cheann-suidhe air na Staitean. Bi’dh an cath a nis eadar e fein agus Harrison. Bha Cleveland na Cheann-suidhe fad ceithir bliadhna roimhe.

Cha’n eil Mr. Blaine na Runair na Staite (Secretary of State) ni’s fhaide. Tha e coltaah nach robh an ceann-suidhe, Harrison, a cuir gach ni ’na chead mar bu mhath leis. Ghabh e so ’san t-sroin cho mor ’s gu’n leig e dheth an ofig.

Tha paipear naigheachd ann an Lunnain ag radh gu bheil bruidhinn air Feill mhor a bhi anns a bhaile sin air an ath bhliadhna. Ma bhios sin ann, cha bhi Feill an t-Saoghail ann an Chicago cho iomraiteach sa bha muinntir an duil.

A reir coltais tha Edward Blake a dol a null a dh’ Eirinn, ’sa dol a dh’ fheuch ainn ri aite-suidhe fhaotainn ann am Parlamaid Bhreatuinn. Tha e deanamh so air dian irrrtas na pairtidh Eironnach. Tha Blake na dhuine tapaidh, ’s cha’n eil teagamh nach bi e feumail dhaibh ann a bhi tagradh air son Fein-riaghladh.

Tha na h-Eirionnaich cho deigheil air an t-sabaid sa bha iad riamh. ’Nam bhi taghadh Ball Parlamaid bi’ dh an da phairtidh a gabhail da cheile le maidean ’s le clachan. Bha sabaid dhe’n t-seorsa sin aca an la roimhe anns an robh moran air an leon gu dona. B’fheudar do’n arm tigh’nn a chuir stad orra.

Dh’fhagadh $2 ,000,000 mar dhileab aig b an ministeir anns na Staitean. Nuair a bha i na mighinn oig, fhuair i eolas air duin og beartach a bha gle thoileach a posadh, ach cha ghabhadh i gnothuch ris. Chaochail an duine sin o choim sia bliadhna, agus dh’fhag e airgiod uile aice, nam biodh i beo seachd bliadhna ’n deigh a bhais. Ma bhios i beo bliadhn’ eile gheibh i’n t-airgiod.

[Vol . 1. No. 5. p. 2]

MAC-TALLA.

Bi’dh MAC-TALLA air a chuir a mach uair ’san t-seachdainn air maduinn Di-Sathairne. A phris 50 sent ’sa bhliadhna; aon aireamh 2 shent.

Bidh am fear-deasachaidh toilichte bhi cluinntinn o chairdean na Gaelig ge be aite ’m bheil iad agus bidh e ro-thaing il airson dad sam bith a chuidicheas le MAC-TALLA, litrichean, naidheachdan, &c ., &c . Feumaidh gach ni dhe’n t-seorsa sin a bhi sgriobhte air aon taobh dhe’n phaipeir.

Seolaibh gach litir ’us eile gu
J. G. McKINNON,
MAC-TALLA,
Sydney, C. B.

SIDNI, DI-SATHAIRNE, IUN 25, 1892.

Tha sinn a cuir aireamhan dhe’n MHAC TALLA gu muinntir nach do chur an ainmean thugainn mar ghabhaltaichean fhathast. Tha sinn a deanamh so ’an dochas gu’n cord e riutha agus gu’n gluais e iad gus an ainmean agus an t-airgiod a chuir thugainn comhladh. Tha sinn cinnteach gn’n dean moran diubh sin luath no mall, agus’ chaoimhneadh iad moran dragh dhuinne; agus ma dh’ fhaoidte dhaibh fein na’n deanadh iad beagan cabhaig.

Ann an ait eile gheibh ar leughadearan paipear a labhairt air “Fein-chumailteachd na Gailig.” Tha’m paipear so air a sgriohadh le aon de na sgoilearan Gailig a’s fhearr ann an Canada, agus is airidh e air a leaghadh uair no dha. Tha sinn an dochas nach caillear an leasan air a mhuinntir sin a tha cho diegheil air a bhi cleachdadh facail mhora, Bheurla, ’measg an cuid Gailig. Cha’n eil e idir na ni toilichte ’bhi ’g eisdeachd ri seanachas nach bi fhios agad co dhiu ’s Beurla no Gailig e, ach ’s tric sin ri chluinntinn anns an duthaich so.

LITIR BHO “DHOMHULL ROB.”

Piseach agus buaidh ort a MHIC-TALLA! ’S mor a solas a tha thu cinntinn dhomh air gach feasgar Di-mairt o’n thaobh thu na criochan-s’ .

Se thogas oirnn fonn ged Bhitheamaid trom,
’Us gnothaichean lom aig baile.
’S a dh’ fhagas ro ard ar ’n inntinn ’s ar ’n adh
’Nuair gheibh sinn Di-mairt MAC-TALLA.

Tha mi leirsinn gu bheil beagan a talach air meud MAC-TALLA, ach tha e duilich dad a dhianamh gun chuid-eigin a bhi talach. Bheirinn sanais doibh-san, tha faighinn na coire, tighinn air adhart agus an guallainn a chuir ris a chuidhlidh, a cuimhnachadh gu bheil MAC-TALLA og agus oidhirpeach. Tha na Gaidheil mu chuairt an taobh so ro ard an cliu air, agus cha’n ioghnadh e. ’Se fir gun tuigse a tha deanamh di-meas air, ach their mi san deallachadh, “Biodh iadsan a bruidhinn ’s bidh na h-uibhean againne.”

FEIN-CHUMAILTEACHD NA GAILIG.

Cha-n ’eil feum aig a’ Ghailig air facail iasaid mar a ta aig a’ Bheurla, a tha air a cur ri cheile le facail iasaid bho gach canain air thalamh, bho’n Laidinn, bho’n Ghreigis, bho’n Ghailig, agus bho iomadh cainnt eile, Is furasda facail ura Ghailig a dheilbh bho fhriamhaichean an taobh a stigh de’n chanain fein; cha ruig i leas mar sin a bhi an eiseamail dol a dh’ iarraidh coinghill air canain sam bith. A mach bho’n Ghreigis agus bho’n Ghearmailis, chan ’eil canain air bith eile ri fhaotainn, anns am fasa facail ura dheilbh na a’ Ghailig, bho fhriamhaichean innte fhein. Chithear sin ma bheirear fainear na briathran a bha air an gnathachadh leis na seann Ghreugaich, nuair a thainig an coisgue air tus d’an ionnsuidh, agus nuair a’ b’eigin daibh facail ura dheilbh air son diamhaireachdan an t-soisgeil a chur an ceill; agus gu h-araid an diamhaireachd ma dheibhinn daonnachd an t-slanuigheir. Tha e furasda gu leor na briathran sin a chur ann an Gailig a bhitheas so-thuigsinn do-n a h uile neach aig am bheil eolas ceart air a’ chanain, agus d’an aithne a riaghailtean. Ghnathaich na Greugaich iomadh briathar, a mheas iad freagarrach, gu bhi a’ ciallachadh na diomhaireachd moire so, gun d’rinneadh Mac Dhe ’na dhuine. B’iad na briathran a chleachd iad mar bu trice iad so, Sarcosis , Ensarcosis,se sin ann an Gailig, Feoil-ghabhail, no Feoilneachadh, ris an abrarIncarnationsa’ Bheurla, bho’n LaidinnIncarnatiodo reir briathran Eoin I. 14 “Rinneadh am Focal ’na fheoil.” A ris chleachd iad facail eile mar a thaEnanthropesis ,ann an Gailig Daonnachd, nuair a runaich e “an Nadur Daonna sin a dheanamh aon ris fein.” Cha’n eile focal sam bith sa Bheurla no san Laidinn, a co-fhreagairt do’n bhriathar so. Oir ged a tha an t-ollamh Eoin Owen ag eadar theangachadh an fhacail so sa’ BheurlaInhumanationbho’n LaidinnInhumanatio, cha’n eil am facal aon chuid ann am Beurla no an Laidinn ri fhaotainn. Agus chleachd iad am facalEnsomatosis ,se sin an Gailig Corp-ghalbhail’, Corpnachadh, no coluinneachadh. Cha’n eil facal idir sa’ Bheurla a fhreagras da so. Ghnathaich iad cuideachd na facail so; EleusisTighinn no teachd; KenosisFalmhachadh. Epiphancia Christou,Taisbeanadh chriosd. Fanerosis dia Anthropotetos,Foillseachadh tre’n Daonnachd. Fanerosis en Sarki,Foillseachadh san fheoil. Sungcatabasis ,Coimhisleachadh. Hamila dia Sarcos,Caithe-beatha tre’n fheoil. Despotike Epidemia,Eilthireachd no Taisdealachd an Tighearna. Parousia ,Lathaireachd. OikonomiaRian, no rianachadh, agus an leithid sin. A nis cha-n ’eil aon diubh nach gabh cur an Gailig freagarrach ris a’ Ghreigis, agus ris an ni a ta air a chiallachadh; agus a bhitheas iomchiudh; agus so-thuigsinn do-n a h-uile neach aig am bheil Gailig. Chi sinn mar so cho fein-chumailteach ’s a tha a’ Ghailig, cho pailt-bhriathrach, luthainn, subailte ’sa tha i, agus cho furasda ’s a tha e briathran ura freagarrach a dheilbh innte do reir ciall agu gne na Canain.

D. B. B.

D. MAC ’ILLINNEAN,
TAILEIR,
SIDNI, - - C. B.

Aodaichean Sassunach agus Albanach dhe gach seorsa ’s grinne ’sis fhearr, a feitheamh ri’n cur gu feum. Duine sam bith a dh’ fhagas a thomhas aig Mac ’Illinnean, bidh e cinnteach a deise cho cumadail ’s cho fasanta ’sa gheibhear an aite sam bith.

TAGHAIL AIG
Aoghnas Domhnullach
CEANNAICHE,
SIDNI, - - - C. B.
Tha Flur, Min, Siucar, Ti, Tombaca, Coirce, Feur, agus iomadh ni eile aige.
RI’N REIC SAOR!

THA
E. C. NIC FHIONGHAIN,
SIDNI, C, B.
A reic Measan dhe gach seorsa, Canndaidh, Brioscaidean, Siucar, Cofi, Ti, &c .

Ti, Cofi, Bainne, agus deochannan stu eile air laimh an comhnuidh. Biadh air dheasachadh an uine ghoirid.

SANAIS.

Thigibh an so,
Thigibh an so,
Thigibh an so le bhur cuinneadh.
Thigibh an-so, ’s gheibh sibh cunnradh.
Gheibh sibh rud daor.
Gheibh sibh rud saor.
Gheibh sibh gach ni mar bu run leibh.
Thigibh an so ’s gheibh sibh cunnradh.
Seachnaibh na h-uilc
Dheoghladh bhur cuid,
’San teanga ’nam pluic oirbh a burtadh.
Thigibh an so ’s gheibh sibh cunnradh.

TIGH ACADIA.

[Vol . 1. No. 5. p. 3]

FUINEADAIR NA NANACHAINN.

Aig am Blar Chuil-Fhodair bha bantrach anns a’ Mhanachainn aig an robh aon mhac d’ am b’ ainm Domhnall Friseal. Chaidh e comhladh ris na Frisealaich eile do ’n bhlar. Chaidh an ruaig air na reubalaich, agus theich Domhnall as cho luath agus a bheireadh a chasan e dhachaidh an Mhanachainn. Bha a mhathair bhochd toilichte fhaicinn air ais rithist, gun mhaille, gun leon, gun lochd, slan fallain, bochd, truagh, acrach, agus sgith mar a bha e. Bha eagal a bheatha air tamh oidhche a ghabhail am bodhan a mhathar a thaobh gun robh an t-arm dearg air toir luchd-cabhair a’ Phrionns, ged is ann leis a’ chrois-tara no toirre a chaidh a’ chuid is mo dhe na Frisealaich iomain gu feachd oighre Mhorair Sim dhe ’n deach an ceann a thoirt. Bha e mar so na fhogarrach fad thri bliadhna thall agus a bhos a’ gabhail comhnuidh anns na cnuic, na sluic, garbhlach, coille, creag agus uamh a gheobhadh e eadear Loch-nam-bonnach agus Loch-nan-ian am braigh na Manachainn. La dhe na laithean, aig ceann nan tri bliadhna, ars’ esan ri mhathair, “A bhean, tha mi sgith dhe mo bheatha, tha sinn a nis bochd agus lom, gun bhiadh, gun aodach. A dh-aindeoin na dh’ fhaodas tighinn orm theid mi dh’ fhiachainn am faigh mi ’cosnadh.” Chan fhalbh thu,” ars’ ise, “gus am faigh thu bonnach, agus beannachd do mhathar.” Rinn i bonnach-Bealltainn da air chinn na maidne, agus thog e air le bonnach agus beannachd a mhathar, agus thug e Inbhir-Nis air. Ach cha d’ fhuair e cosnadh no cosnadh anns a’ bhaile sin. An sin thug e baile Inbhir-Narunn air agus fhuair e cosnadh an sin. Ghabh e cairtealan ann an tigh seann duine aig an robh aon leanabh nighinn. Togadar air Domhnall agus shin e air suirigh air an nighinn, agus phos e i. Ach oidhche na bainnse ge b’ e ciod a thainig a stigh air inntinn Dhomhnaill dh’ eirich e as a leaba, chuir e air aodach agus dh’ fhag e an sud i. Ghabh e air aghaidh gus an d’ rainig e baile Che far an d’ fhiach e ri obair fhaighinn ach cha d’fhuair. Chaidh e ris gu baile Hundaidh, ach dh’ fhairtlich air obair fhaighinn an sin. Ma dheireadh theab e bas an acrais fhaighinn, oir mir no deur cha d’ fhuair mo laoch bho’n dh’ fhag e Inbhir-Narunn. Cha robh air no dheth ach gum b’ fheudar dha dol a shireadh na deirce. Chaidh e stigh do bhuth fuineadair agus thuirt e “An ainm Dhe thugaibh dhomh greim bidh, oir tha mi a faighinn bas an acrais.” “Mir no deur chan fhaigh thu uamsa, a bheathaich ghrainde,” ars’ am fuineadair; “na’m bithinn a’ toirt do na h-uile fear dhe do leithidse tha tighinn an rathad cha mhor a bhiodh agam dhomh fhein.” “O,” arsa Domhnall bochd, “na leigibh dhomh bas an acrais fhaighinn; thoiribh biadh dhomh agus ni mi rud sam bith a dh’iarras sibh orm” “Ciod e,” ars’ am fuineadair ris, “is urrainn duit a dheanamh.” “Is urrainn,” arsa Domhnall, “domh cosnadh a dheanamh.” ’ “Ach,” ars’ am fuineadair, “chan ’eil feum cosnaich orm, agus chan urrainn duit fuineadaireachd a dheanamh.” “Ach nach gabhadh ionnsachduinn orm,” arsa Domhnall. “Ghabhadh, gun teagamh,” ars’ am fuineadair, ach gabhaidh tu seachd bliadhna ga h-ionnsachainn.” Thoir dhomh biadh,” arsa Domhnall ris “agus ’sa mhaduinn is mise do ghille.” Riaraich e seachd bliadhna do ’n fhuineadair, agus aig ceann nan seachd bliadhna ars’ am fumeadair ri Domhnall: “Tha mi ro bhuidheach ort. Riaraich thu do thim gu h-onarach, ’s an diu chan ’eil fios agam c’ ait am beil fear ceaird nas fhearr na thu. Ach ’s ann nach ’eil fios agam ciod a ni mi as t’ easbhuidh. Ma thamhas tu agam airson seach bliadhna eile, bheir mi dhuit leithid so a dhuais [agus e cur ainm air] airson nan seachd bliadhna a dh’ fhalbh agus an t-aon tuarasdal airson nan seachd bliadhna tha ri thighinn? Anns a’ mhadainn deir Domhnall, “Is mise do ghille.” Riaraich e seachd bliadhna eile do ’n fhuineadair, agus chaidh na fir troimh ’n t-aon chainnt ’s a bha eatorra aig ceann a chiad seachd bliadhna, ach gun deach da uiread a ghealltainn dha airson an treas seachd bliadhna ’s a bha aig ri fhaighinn airson nan ceithir bliadhna diag a dh’ fhalbh. Chord iad mar a b’ abhaist, agus riaraich Domhnall coir bliadhna ar fhichead do ’n fhuineadair. Aig crioch an am so ars’ am fuineadair ri Domhnall “Chuir thu nis ceann finid air na tri seachd bliadhna, agus ma riaraicheas tu seachd bliadhna na eile dhomh, bheir mi uiread dhuit airson nan seachd bliadna tha ri thighinn ’s a tha agad ri fhaighinn airson a bhliadhna ar fhichead a dh’ fhalbh.” “Is mi nach tamh airson aon bhliadhna eile,” arsa Domhnall “Theid mi dhachaidh a choimhead mo mhnatha.” “Do mhnatha!” ars’ am fuineadair. “Am beil bean agadsa? Is iongantach an duine thu. Tha thu an so nis bliadhna ar fhichead ’s cha chualas riamh gun robh bean agad. Ach nis co dhiu ’s fhearr leat na tri tuarasdalan na tri comhairlean.” “O,” deir Domhnall, “mus b’urrainn dhomh a’ cheist sin fhreagairt, dh’fheummainn comhairle iarraidh o urra nas glice na mi fhein. Ach innsidh mi dhuit air chinn na maidne.”

(Ri Leantuinn.)

Bha coinneamh mhor aig muinntir Ulster an Ceanna-tuath Eirinn, air an 17mh la. Bha miltean a lathair, agus thog iad an guth gu laidir an aghaidh Feinn Riaghladh a thoirt do Eirinn. Tha na paipearan Sassunnach ag radh nach robh a leithid de chruinneachadh ann am Breatainn o chionn iomadh bliadhna.

BARGAIN.

B’fhearr leinn gu feuchadh sibh am Flur, a Mhin, an Siucar, ’san Ti a tha sinn a reic. Tha h-uile duin’ ag radh gur h-ann againne gheibh iad an cunnradh a’s fhearr, agus gu bheil sinn a reic ar bathair nis saoire na aon de chach.

Botainnean & Brogan air a phris a phaigheadh tu orr a anns an fhactoridh.

Fiodh agus gach ni eile air togai thaighean gle shaor.

C . H. HARRINGTON & CO.
Sidni, C.B.

Ma Cheannaicheas to Bathar
—BHO—
C . S. JOST & CO. ,
Cha bhi aithreachas ort.

Airson ad no boineid ruig
MAIRI A. NIC FHIONGHAIN,
aig a bheil
ADAN,
BOINEIDEAN,
RIBINNEAN,
FLURAICHEAN,
ITEAN.
agus iomadh ni eile. Ad saor no daor mar a’s ail leat. Tha’n ad a’s saoire gle mhath, ach si’n ad a’s daoire ’s fhearr.

Am bheil Piano, Organ no Inneal-fuaigheal a dhith ort?

Cha’n eil inneal-ciuil ann an Canada ni’s fhearr na Pianos agus Orgain“Kharm. ”Fhuair iad cliu mor aig Feill Halifax an uiridh.

Agus ’se ’n“Raymond”agus an“New Williams”am da Inneal-fhuaigheal a’s fhearr a tha ri’m faotainn air thalamh.

Airson tuilleadh fiosrachaidh ruig, no sgriobh gu

C . B. TRAVIS,
P. O. Box 68, Sydney, C. B.

[Vol . 1. No. 5. p. 4]

FACAL BHO “SHEORAS.”

A Charaide:

Thanig am paipeir Gaelig—MAC-TALLA—gam iunnsaidh an de, agus rinn mi mor thoileacheadh ris gun teagamh. Tha e gu dearbh na ni taitneach, paiper a bhi againn an cainnt ar sinnsir, na daoine foghainteach, fulangach, treun sin a dh’araicheadh fo sgeith nam beann, ann an “tir nan gleann, sna ’m beann, ’s nan gaisgeach.” Tha iomadh reusan againn air uail a bhi again as ar sinnsir; agus cha ne ’m fear is lugha dhiu an cuimhneachan a th’againn air cho dileas agus cho neo-cheachara sa bha iad. Air son so a dhearbhadh, foghnaidh dhuinn meoireachadh air mar sheol iad ad fhein mar dhaoine nuair a bha Prionns Tearlach na fhogarach sna garobh-chriachan agus £30 ,000 do dh’airgead cinn a mach air a shon, ach cha d’fhuaireadh duine riabh a measg nan Gael a bi rith e, geda bha fios ro mhath aca far an robh e ’m falach. Agus cia mar is urrainn dhuinn an cumail nar cuimhne na’s fhearr na le ’n cainnt a chumail a’n cleachdadh.

Ach mu’n phaipeir. Tha e beag gun teagamh, ach chaneil air ach smachd na h-oige; agus tha phris beag air an reir. Tha iad adrath nuair bha MacAscail am famhair a bhana anSt . Anns—na leanabh gu rodh e comharaichte beag. Ach dh’fhas e mor a rithisd. Air an t’seol chiadna, ma gheibh MAC-TALLA ’leor do theachd-an-tir, agus a chumail glan, sgiobalta, cha’n eil teagamh nach fas esan mor, cuideachd. Thughamh, ma ta, mar a theireadh fear roimhe “uinnleag” dha air adhart. Ach feumaidh mi tigh’nn gu crich, mu’n toir mi mach moran rum. Dh’fhaoidte gu’n cluinn sibh’ bhuam fhathast.

’Nr Caraide,
SEORAS.
14mh Iun, 1892.

GUTH A’ ST . ANN’ S.

Tha ’n treas aireamh de MHAC-TALLA air tighinn d’ar n’ ionnsaidh air an t-sheachdainn so agus tha sinn gle thoilichte air a bhi ’ga fhaotainn, gu dearbh. Tha na h-uile ni air a chuir sios ann anabarrach doigheil, ’us tha mi an duil nach urrainn neach sam bith a bhi faighinn coire dha. Cha ’n ’eil teagamh nach eil cuid ann cho aineolach us gum bi iad a gearan air cho beag ’s a tha e. Ach cha bu choir do dhuine sam bith a bhi cho mi-thuisgeach ’s gu’n iarradh e am paipeir so a bhi dad na’s mo na tha e airson leth dolair. Cha’n eil aon neach anns am beil spiorad an fhior Ghaidheil ’us a leughas Gaelig nach bi tlachd aige ’m paipeir so a bhi tighinn ’ga ionnsaidh uair ’s an t-sheachdainn, air cho beag ’s ga ’m beil e. Sann is coir da na h-uile bhi gu fiallaidh a cuideachadh leis ’us ma ni iad sin cha ’n ’eil teagamh nach ann a fas mor a bhitheas e. ’Se so inntinn gach Gaidheal ceart, mur eil umaidh an sid ’san so dha nach aithne na’s fhearr. Tha e gle mhisneachail leam bhi cluinntinn nan daoine ’s tuigsich a moladh an dichill ta air a dheanamh ann a bhi clo-bhualadh MHIC TALLA. Tha e taitneach leam cuidachd, a bhi toirt fanear gu’m beil a chuid as mo gle inntinneach air bhi cuidachadh leis. A mhuinntir nach dean sin, cha mhor a’s fhiach iad.

DONN DEILAS.

St . Ann’s, Iun 17mh.

Chuir an Soitheach-smuid “Harlaw” air tir gu
COINNEACH R. MAC COINNICH,
SIDNI TUATH, C. B.

150 baraile Siucair,
250 baraile Fluir,
100 baraile Min Choirce,
10 baraileMolasses ,
100 bocsa Tombaca.
200 ciste Ti a Lunnain.

Feol air a spiosradh, agus moran de sheorsaichean eile nach gabh ainmeachadh an so. Faiceadh gach neach air a shon fein.

LEUGH SO.

Tha mi reic Uidheaman-Giulain dhe gach seorsa na’s saoire na gheibhear an aite sam bith eile ’n Ceap Breatuinn. Bheir mi dhuit Cairt-Rathaid air $22 . Tha mi dol an urras air gach Carbad a ni mi gu’m bi thu riaraichte leis.

Ceannaich do Charbadan ’nad dhuthaich fhein, ’sna bi cuir do chuid airgid air falbh, gu h-araidh, ’nuair a gheibh thu cho saor agus cho math aig an tigh

D. W. MAC FHIONGHAIN,
SIDNI TUATH, C. B.

Taghail aig Stor
MATHESON , TOWNSEND & CO. ,
agus faic na tha aca de
Bhathar de gach seorsa,
agus e ri reic gu saor.
Math ar Duthcha tha ’nar beachd.

COMHRADH.

“De’n uair a tha e?”

“Tha e coig mionaidean an deigh tri.”

“Ciamar a tha fios agad?”

“Nach do sheall mi air m’ uaireadear.’
“Dh’fhaoidte gu bheil an t-uaireadear sin ro-luath.”

“Cha’n eil e luath no mall riamh on a chaidh a chuir air doigh mu’n am so ’n uiridh. Bha e roimhe sin cho mi dhoigheel ’sa bha leithid riamh, air aon spoig, ’se cho gliogach ’s nach b’ urrainn dhomh feum sam bith a dheanamh dheth. Ach an drasda ’se uaireadear cho math sa tha ’san dathaich.”

“Co ’charaich e?”

“O, nach be cheist e! Charaich
GUZZWELL & RHODES,
ann an Sidni, feadhainn da ’m b’aithne charadh.”