[Vol . 1. No. 6. p. 1]

MAC-TALLA.

“An ni nach cluinn mi an diugh cha’n aithris mi maireach.”

VOL . I. SIDNI , C. B., DI-SATHAIRNE, IULAIDH 2, 1892. No . 6.

E. T. MOSELEY, Q. C. ,
Comhairliche, Fear-tagraidh, &c .,
SIDNI, C. B.

Murray & Mac Coinnich,
Comharlaichean, Fir-tagraidh, &c .,
SIDNI TUATH, C. B.
G. H. MURRAY. D. D. MAC COINNICH.

HEARN & HEARN,
Fir-Tagraidh, Notairean, &c ., &c .,
SIDNI & ARICHAT.
J . H. HEARN. D. A. HEARN.

SEUMAS A. CAIMBEUL.
Brioscaidean, Nithean-milis
Ti, Siucar, Cofi, Tombac’
agus Sigars.
SIDNI, C. B.

THUGAIBH FANEAR.

Reic W. E. Peters ri F. Falconer an obair-dhiolaidearachd a bha e cuir air adhart ann an Sidni.

Bidh an obair sin air a cumail air adhart anns an aite cheudna le ARTHUR FALCONER, a bha o chionn ghoirid ag obair anns na taighean diolaidearach a’s fhearr a tha ’m Boston.

ACFHUINN EACH DHE GACH SEORSA
air laimh
F. FALCONER.
Sidni, C. B., Mai 26, 1892.

FAICIBH SO.

Tha MAC-TALLA ri reic gach seachduinn anns na h-aitean a leanas:

Sidni, Iain A. MacCoinnich.
Sidni Tuath, Wilson & Co.
Pictou, Seumas Mac ’Illeain.

NAIDHEACHDAN NA SEACHDAINN.

Tha fios a Ruisia ag radh nach eil am barr gu bhi faisg cho math ’s a bha choltas air mu thoiseach a t-samhraidh. Tha so gle bhochd do’n duthaich sin an deigh gorta na bliadna ’n uiridh.

’Nuair a bha Gladstone air an rathad gu Chester, air an t-seachduinn so chaidh, thilg boirionnach pios de dh ’aran-dinnseir air, agus ghoirtich i ’shuil gu dona. B’fheudar dha bhi duinte ann an rum dorcha fad dha no tri de lathaichean.

Tha Parlamaid Chanada ri sgaoileadh mu dheireadh na h-ath sheachdainn. Tha $3 ,200 am mile air a ghealltainn mar chuideachadh do Rathad-Iaruinn eadar Sidni agus Louisburg, agus mar an ceudna eadar Orangedale ’us Broad Cove.

Chaidh seann duine, da’m ainm Donnachadh Grannd a bhathadh aig an Eillean Mhor an la roimhe. Bha e fein agus mac brathair dha a muigh ag iasgach agus chaidh am bata thairis. Fhuair an duin’ og air eigin gu tir, ach bhathadh an seann duine. Bha e mu thri fichead bliadhna ’sa deich a dh’ aois, ’s na dhuine coir, onorach, an air robh meas aig na h-uile.

Thug sinn iomradh uair no dha air Iain Kennedy a chaidh air chall ann an Glace Bay, o chionn corr ’us mios. Chunnacas e mu dheireadh comhla ri dithis sheoladearan bhar soitheach-smuid a bha ’san acarsaid. Cha d’ fhuaras sgeul air tuilleadh gus an d’fhuaireadh a chorp a snamh air an uisge, Di-sathairne ’n 25 la de Iun. Thug dithis iasgaran an aire dha agus thug iad fios do ’n luchd-dreuchd agus ghabh iad sin curam dheth. Rannsaich na dotairean e agus a reir gach coltais bha’n duine bochd air a mharbhadh mu’n deachaidh e do’n uisge. Ma bha duine na urraidh ri ’mharbhadh cha’n eil fhios co e, ach ’s coir a rannsachadh a mach ’sa pheanasachadh.

Tha Mr. Blake a nis air a thurus gu Eirinn. Tha ’roghainn de dha aite suidhe aige ’sa pharlamaid Bhreatunnach. Cha’n eil teagamh sam bith nach bi e ’na neart mor do na h-Eirionnaich.

Tha 112 tigh oil ann am baile Halifax. Tha cead laghail aig gach aon dhiubh sin deoch laidir a reic. Cia meud tha ga reic gun chead idir? Ged nach eil cead laghail aig aon neach ann an Sidni tha gu leòr a gabhail a chead nan laimh fhein ’s cha’n eile duine cuir dragh orra. De fhads a leanas a chuis mar so?

O chionn corr ’us mios chaidh teine chuir ri factoridh chaise air an Abhainn Mheadhonaich. Fhuaradh a mach uaithe sin gu’m be’e gill’ og, coig bliadhna deug a dh’ aois, a rinn an droch ghniomh so, agus gu’n d’fhuair e fichead dolair o neach eigin air son a dheanamh. B’fhiach an tigh ’s na bha ann $1 ,200.

Tha paipeir a Pictou ag radh gu bheil muinntir Abhainn Eoin a faighinn spors mor air mathan, neo gu bheil am mathan a faighinn spors orrasan. Bha ’m beothach sin, mar is nadarach dha, a marbhadh chaorach, agus an la roimhe, thug e roid an deigh duine. Dhirich an duine ’m barr craoibhe ach rug am mathan air chois air, agus rinn e droch sgrobadh oirre.

Tha’n tiomnadh a rinn an t-Onorach Alasdir Mac Coinnich a nochdadh gu ’m fhiach a chuid do’n t-saoghal $58 ,000. Dh’fhag e ’n darna leth dhe so aig a nighinn, Mrs. Thompson, ann an Sarnia Ont. Tha’n leth eile air fhagail a bhantraich fhads is beo i, agus an deigh a bais, tha e ri thoirt do’n eaglais Bhaisteach airson cumail suas seann mhinisteiran.

Tha pairtidh ann an Alba tha ’g iarraidh Fein-Riaghladh a thoirt, cha’n ann do Eirinn leatha fein, ach do Alba cuideachd. Chuir a phairtidh so ceisdean araidh air Gladstone a thaobh de dheanadh e air son sin a thoirt ma’n cuairt, ach cha do fhreagair e iad cho direach ’s bu mhath leo. Air an aobhar sin, chuir iad fios da ionnsaidh, an la roimhe, nach toireadh iad cuideachadh sam bith dha aig am taghaidh Bhall a tha nis a tighinn faisg air laimh.

[Vol . 1. No. 6. p. 2]

MAC-TALLA.

Bi’dh MAC-TALLA air a chuir a mach uair ’san t-seachdainn air madainn Di-Sathairne. A phris 50 sent ’sa bhliadhna; aon aireamh 2 shent.

Bidh am fear-deasachaidh toilichte bhi cluinntinn o chairdean na Gaelig ge be aite ’m bheil iad agus bidh e ro-thaingeil airson dad sam bith a chuidicheas le MAC-TALLA, litrichean, naidheachdan, &c ., &c . Feumaidh gach ni dhe’n t-seorsa sin a bhi sgriobhte air aon taobh dhe’n phaipeir.

Seolaibh gach litir ’us eile gu
J. G. McKINNON,
MAC-TALLA,
Sydney, C. B.

SIDNI, DI-SATHAIRNE, IULAIDH 2, 1892.

’Se’n aon ni tha cuir dragh air luchd-riaghlaidh Bhreatainn an drasd—Eirinn: an toirear Fein-Riaghladh dhi, no nach toir? Tha’n da phairtidh gle fhada ’n aghaidh a cheil air a phuing so, Nuair a ni Gladstone oraid their e gur coir Fein Riaghladh a thoirt do’n duthaich sin air gach aon chor. Ni e mach gu robh Eirinn air a droch righladh riamh bho’n ghabh Sassuinn coir oirre ’sa bhliadhna 1172, ’s gu bheil an t-am ceartas a thoirt di. Nuair a theid Salisbury a labhairt air a chuis, their e nach eil Eirinn air a riaghladh dad na’s miosa na tha Alba ’s Sassuinn, ’s gu bheil i faotainn gach ceartas is coir dhi fhaotainn. Their e, mar an ceudna, nach aithne do na h-Eirionnaich iad fein a riaghladh ged gheibheadh iad an cothrom; daoine sam bith a bhois a gabhail da cheile le clachan ’s le bataichean aig a h-uile coinneamh a bhios aca. Tha Gladstone agus Salisbury nan daoine glice tapaidh, gach fear dhiubh lan chomasach air Stiuir na Staite ghabhail ’na laimh, ’s cha’n eil e soirbh dhuinne, air an taobh so de’n Atlantic, a radh co aca tha ceart. Bheir sluagh Bhreatuinn breith orra ’n uine ghearr ’s cha dian sinne dad is fhearr na bhi ’nar tamh gus an cluinn sinn de bhreith a bheir iad. Gheibhear deireadh gach sgeoil a nasgaidh.

Air a cheud latha dhe’n mhios so, bha Canada coig bliadhna fichead a dh’ aois. Roimh ’n bhliadhna 1867 cha robh Canada mar ainm ach air a chuid sin ris an abrar an diugh Ontario agus Quebec. Thainig Canada air adhart gu h-anabarrach ’sna bliadhnaichean a chaidh seachad, agus cha’n ann ullamh dhe sin a tha i; cha’n urrainn dhi gun leantuinn air fas mor agus measail, ma bhios a sluagh cho dileas dhi s bu choir dhaibh. Ma tha duthaich fo’n ghrein anns am faod neach a bhi saor, tearuinte, gun dith ’s gun deireas, ’si ’n duthaich sin Canada.

Cha’n eil Canada, mar tha iomadh duthaich, air a riaghladh le Impaire, no le uaislean, no le comh-bhannan eucoireach, ach leis an t sluagh. Ma tha i air a droch riaghladh tha’n sluagh ri ’n coireachadh, ’s ma tha i air a riaghladh gu math, tha iad ri’m moladh. ’S coir dhuinn uile bhi dileas d’ar duthaich, agus feuchainn ri gach ni tha cearr a a cheartachadh, agus gach ni tha ceart a dhaighneachadh.

LITIR A “EILLEAN A PHRIUNNSA.”

Fhuair mi MAC-TALLA leis a phosta mu dheireadh ’s gu firinneach tha mi gle riaraichte leis. Tha Gaidheil Chanada ’nad chomain air son do dhilseachd do ’n chainnt mhath a fhuair sinn og o ar mathraichean. Tha mi ’n dochas gu’n nochd iad an duinealas le bhi gabhail a’ MHAC-TALLA ’sa dioladh air a shon. Thug thu fein iomradh air dilseachd nam Frangach ’s nan Gearmailteach da’n canainean fein. Faic, mar an ceudna na Uelshich, a tha nan comh-oghaichean dhuinn, oir ’se meur de’n Ghailig a tha iad a labhairt. Cha’n eil gainne air paipeiran acasan ’nan cainnt fhein ged nach eil an duthaich aca cho farsuinn ri Gaidhealtachd na h-Alba. Cha’n e mhain sin, ach ann an America tha cho math ri dusan paipeir Uelshach a tighinn a mach gach seachdainn. Nach nar ’s nach maslach nach b’ urrainn dhuinne riamh aon phaipeir Gailig a chumail suas, aon chuid aig an tigh no ’an duthaich chein.

Ach tha atharachadh a tighinn air cuisean a nis. Tha mhuinntir a dol an lionmhoireachd a tha cuir luach air Gailig; ’s mar sin fhir-dheasachaidh choir, cum air d’ aghart. Tha cairdean air do chul gu cuideachadh a thoirt duit.

Gu ma fada beo thu,
’Us ceo as do thigh,
’Sa h-uile fear a chi e
A sior dhol a stigh—

’sa toirt seachad ainm gu bhi (mar a theireadh Dr. Blair) na ghabhaltiche aig MAC-TALLA. So agad dolar bhuam fein ’s bho mo charaid, M. M. L., sar Ghaidheal leis am math a Ghailig a bhi togail a cinn. Tha mi ’m beachd, ’nuair a chluinneas Gaidheil Eillean a Phriunnsa gu bheil a leithid ann, gu’n cuir iad cuireadh cairdeil gu MAC-TALLA e bhi tigh’nn air cheilidh orra.

Bhur Caraid,
C. C.
Eillean a Phriunnsa, Iun 22, 1892.

Feuch nach di-chuimhnich thu gur h-e MAC-TALLA ’n aon phaipeir Gaelig a tha ri fhaotainn ’an Canada. Uime sin gabh an cothrom agus cuir air adhart do leth-dolar, air son bliadhna dhe’n MHAC-TALLA. Theid sinn fein an urras nach bi aithreachas ort.

D. MAC ’ILLINNEAN,
TAILEIR,
SIDNI, - - C. B.

Aodaichean Sassunach agus Albanach dhe gach seorsa ’s grinne ’sis fhearr, feitheamh ri’n cur gu feum. Duine sam bith a dh’ fhagas a thomhas aig Mac ’Illinnean, bidh e cinnteach a deise cho cumadail ’s cho fasanta ’sa gheibhear aite sam bith.

TAGHAIL AIG
Aoghnas Domhnullach
CEANNAICHE,
SIDNI, - - - C. B.
Tha Flur, Min, Siucar, Ti, Tombaca
Coirce, Feur, agus iomadh ni
eile aige.
RI’N REIC SAOR!

THA
E. C. NIC FHIONGHAIN,
SIDNI, C. B.
A reic Measan dhe gach seorsa, Canndaidh, Broscaidean, Siucar, Cofi, Ti, &c .

Ti, Cofi, Bainne, agus deochannan stu eile air laimh an comhnuidh. Biadh air dheasachadh an uine ghoirid.

SANAIS.

Thigibh an so,
Thigibh an so.
Thigibh an so le bhur cuinneadh.
Thigibh an so, ’s gheibh sibh cunnradh.
Gheibh sibh rud daor.
Gheibh sibh rud saor.
Gheibh sibh gach ni mar bu run leibh.
Thigibh an so ’s gheibh sibh cunnradh.
Seachnaibh na h-uile
Dheoghladh bhur cuid,
’San teanga ’nam pluic oirbh a burtadh.
Thigibh an so ’s gheibh sibh cunnradh.

TIGH ACADIA.

[Vol . 1. No. 6. p. 3]

FUINEADAIR NA MANACHAINN.

Thainig Domhnall a nuas gu moch ’sa mhadainn mar a gheall e. “Ciod nis,” dh’ iarr an fuineadair dheth, “a tha thu dol a ghabhail, na tri tuarasdalan no na tri comhairlean?” “Tha,” arsa Domhnall, “na tri comhairlean.” “Mata,” ars’ am fuineadair, “is e a’ chiad chomhairle, Cum an comhnuidh ’n rathad fada direach; an darna comhairle, Na tamh oidhche air chairtealan ann an tigh anns am bi bean og bhriagh aig ’m bheil seana bhodach dreamach; agus an treas compairle, Na tog do lamh gu brath gu duine sam bith a bhualadh, gus an smuainich thu ort fhein tri uairean. Agus so agad airgiod bheir dachaidh thu, agus tri builionnan arain; agus cuimhnich nach coimhead thu riu gus ’n toir thu o cheile iad gu ’m briseadh air gluin do mhnatha dh’fhiachainn an dean iad sibh eadaraibh, oir le cho fada ’s a tha thu air falbh chan ’eil fios am beo no marbh i no ciamar a ghabhas i riut. Thog Domhnall air airson baile Inbhir-Narunn, ’s bha e gu bhi a chiad oidhche am baile Che ’s an ath-oidhche aig a dhachaidh. Air an rathad mhor eadar Hhudaidh agus Ce, bheir e air ceannaich paca a chuir failte air agus a dh’ fhoighnichd ris c’ait an robh e dol. Dh’ innis Domhnall dha gun robh gu Ce. Thubhairt an ceannaich paca gun robh e ro thoilichte thaobh ’s gun robh e fein dol an sin mar an ceudna ’s gun deanadh an cnacas bhiodh eatorra an uine air an rathad mhor nas taitniche. Ghabh iad rompa gus an d’ rainig iad gu coille. “Tha,” ars’ an ceannaich paca, “frith-rathadan troimh ’n choille so a bheir sin tri mile nas aithghiorra gu Ce na ’n rathad mor.” “Gabh e, mata,” arsa Domhnall. “Is daor a phaidh mi airson na chomhairle. Cumaidh mise ’n rathad mor.” Ghabh an ceannaich paca rathad na coille ach cha deach e gle fhada steach oirre nuair a chual Domhnall glaodh. “Murt! Murt! Chaidh e steach na choill thoirt furtachd do’n cheannaich paca bha ’n deigh a bhi air spuilleadh le dithis fhear creachaidh. Thainig iad mach as a choile le cheile. “Tha thu faicinn nis math na comhairle.” arsa Domhnall. “Tha thusa air do chreadhadh. ’S math dhuit nach ’eile thu air do mhuirt, air chul an eis tha air air a chur oirnn. Cha bhi sinn am baile Che an nochd.” Rainig iad tigh tuathanaich aig taobh an rathaid mhor, ’s taobh ’s gun robh e anmoch ’s iad treis o Che chaidh iad steach a dh’fhiachainn am faigheadh iad cairtealan. Chaidh sin a thoirt dhoibh agus fhuair iad baigheach geanail cuideachd ’n tighe nan suidh aig teine mor far’n d’fhuair iad deagh gharadh ’s biadh gu gu leoir. Chunnaic Domhnall bean an tuathanaich, te og bhriagh, ghreannar. Ach co thaing na deigh ach seana bhodach liath streamach, greannach. Agus nuair a thanig arsa Domhnall ris a cheannaich paca, “Cha thamh mise an so nas faide. ’S daor a phaidh mi airson na comhairle.” “ ’cinnteach nach gabh thu ’n rathad mor mu’n trath-sa dh’oidche,” ars’ an ceannaich paca. Mur tamh thu ’san tigh nach fhaod thu cadal ’san t-sabhal?” Dh’aontaich Domhnall ri so, ’s char e laighe ’san t-sabhal le aodach air; muillean fodair airson cluasag fodh cheann, muillean fodha agus air a dha thaobh, agus muillean air uachdar, gun bhi ris dheth ach gann na bheireadh anail dha. Cha do chaidil e ceart nuair thainig dithis a steach far ’n robh e, ’s shuidh iad air. Ana-cothromach mar a bha e bha feagal a bheatha air facal a chantainn, ach le siosair bha na phocaid ghearr e iomail cota an fhir bha suidheadh faisg air a cheann ’s bha dol a steach na shuilean ’s na bhial, ’s chuir e a’ bhideag na phocaid shioscot. B’ e fear agus te a bha ann ’s shin iad air ’n t-suirigh gu cruaidh. Mu dheireadh thubhairt an te, “Is bochd nach robh ’m bodach grand sin marbh. Nan cuireadh tusa an reusair air amhach chuirinn fhein tromh sgornan e.” ’S ann mar so a bha. Agus nuair thainig Domhnall mach ’sa mhaduinn ’s ann bha ’n ceannaich paca aig na h-earraidean, agus a lamhan air an glasadh, ga thoirt gu Obaireadhan, airson murt an tuathanaich. ’Sa mhaduinn fhuaireadh an tuathanach marbh agus a sgornan gearrta. Lean Domhnall iad gu Obaireadhan; chaidh an ceannaich paca chur air bialaobh nam Morairean; chaidh dhiteadh, is chuir am Morair a’ churrac dhubh air gu binn crochaidh a thoirt a mach. Aig an am so co dh’eirich ’sa chuirt ach Domhnall, agus der e, “A Mhorair, ma ’s e bhur toil, am beil e ceadaichte do neach sam bith nach deach a thuarruing mar fhainuis labhairt ’s chuirt so?” “Ciod tha agad ri chantuinn?” dh’fheoirich am Morair dheth. Dh’innis Domhnall dha mar thachair ’san t-sabhal, ’s dh’iarr e gun d’rachadh an duine bha suirigh air a bhantraich og, bean an tuathanaich, a thuruig gu Cuirt, agus nach e an ceannaich paca bha gu dearbh cionntach, agus a thoirt leo do’n Chuirt ’san eididh bha air air la a’ mhuirt, ’s gun toireadh e dearbhachd dhoibh gur e fear a’ mhuirt an duine. Chaidh am fear so a tharruing ’s nuair bha e ’san tigh Chuirt air bialaobh a’ Mhoair, dh’fhoighnichd Domhnall an robh tailleir ’san tigh Chuirt. “Tha” arsa fear agus e’g eirigh ma choinne. “Fiach” ars’ e ris an tailleir, “am beil criomaig air a ghearradh a iomal a’ chota.

“Tha,” ars an tailleir. Thug Domhnall a’ bhideag a ghearr e o iomal a’ chota a pocaid a shioscot, ’s thug e i do’n tailleir, ag iarraidh air fiachainn am freagradh i ’san easbhuidh. “Freagraidh, ’s e an dearbh chriomaig chaidh ghearradh as a tha ann.” “Dh’innis Domhnall a rithist mar a thachair. Agus char am fear agus an te a chrochadh airson a

(Faic taobh 4.)

BARGAIN.

B’fhearr leinn gu feuchadh sibh am Flur, a Mhin, an Siucar, ’san Ti a tha sinn a reic. Tha h-uile duin’ ag radh gur h-ann againne gheibh iad an cunnradh a’s fhearr, agus gu bheil sinn a reic ar bathair nis saoire na aon de chach.

Botainnean & Brogan air a phris a phaigheadh tu orra anns an fhactoridh.

Fiodh agus gach ni eile air son togai thaighean gle shaor.

C . H. HARRINGTON & CO.
Sidni, C. B.

Ma Cheannaicheas to Bathar
—BHO—
C . S. JOST & CO. ,
Cha bhi aithreachas ort.

Airson ad no boineid ruig
MAIRI A. NIC FHIONGHAIN,
aig a bheil
ADAN,
BOINEIDEAN,
RIBINNEAN,
FLURAICHEAN,
ITEAN.
agus iomadh ni eile. Ad saor no daor mar a’s ail leat. Tha’n ad a’s saoire gle mhath, ach si’n ad a’s daoire ’s fhearr.

Am bheil Piano, Organ no Inneal-fuaigheal a dhith ort?

Cha’n eil inneal-ciuil ann an Canada ni’s fhearr na Pianos agus Orgain“Kharm. ”Fhuair iad cliu mor aig Feill Halifax an uiridh.

Agus ’se ’n“Raymond”agus an“New Williams”am da Inneal-fhuaigheal a’s fhearr a tha ri’m faotainn air thalamh.

Airson tuilleadh fiosrachaidh ruig, no sgriobh gu

C . B. TRAVIS,
P. O. Box 68, Sydney, C. B.

[Vol . 1. No. 6. p. 4]

mhuirt so ann an baile Obaireadhan. Thog Domhnall air a rithst airson baile Inbhir-Narunn, gus am faiceadh e bhean, ach mus an d’fhag e am baile cheannaich e dag, ’s fudair, ’s luaidh, “Gun fhios,” ars e, “coid an t-olc a dh’ fhaodas tachairt orm mus ruig mi ceann m’ uidhe.” Rainig an duine math Inbhir-Narunn fa dheoidh. B’e an oidhche bha ann. Ach is math a rinn e a mach tigh bean a’ ghaoil. D’fhosgail e ’n dorus muigh ’s chaidh e steach. Dh’aithnich e guth a mhnatha, agus i fein agus fear eile trod. Lion e’n dag gus am fear a thilgeil. Ach an so chuimhnich e air an treas chomhairle. “Na buail neach ’s am bith gus an cuimhnich thu ortfhein tri uairean.” Nuair a stad am fear dhe’n trod shin a bhean is thubhairt i: “Thusa, bhradaidh, chan ’eil agam ach thu fhein agus ’s beag toileachduinn bha agam riamh dhiot, na dheth ’t athair romhad. Dh’fhag e mi oidhche a’ phosaidh ’s chan ’eil fhios am beo no marbh e. Ach dh’fhag e thus’ na dheigh na d’ eallach dh’am bheatha.” Nuair chual e so bha e toilichte nach do thilg e mhac, ’s char e steach far an robh iad, ’s thug e na builionnan arain bhan dhe dhruim ’s bhrist e air gluin a mhnatha iad. As a’ chiad bhuilionn thainig a mach tuasrasdal a chiad seachd bliadhna; as an dara builionn tuarasdal an dara seachd bliadhna; as an treas builionn tuarasdal an tres seachd bliadhna. An deigh so bha iad beo fada an cuideachd a cheile ’s cho sona ’s b’urrain do mhuinntir iarraidh.

—Celtic Magazine.

BONIPART ’SAM PIOBAIRE.

Nuair a bha Napoleon Bonipart a cogadh ri Breatuinn, bha deigh mhor aig air greim fhaighinn air piobaire Gaidhealach. Cha robh so cho furasda ’sa bha e ’n duil; bha na piobairean a cumail as a rathad cho math sa b’ urrainn daibh, ’s cha robh e faighinn greim air aon dhiubh beo. Dh’fhaoidte gu’n tachradh fear marbh air corra uair ach cha b’ e sin a bha dhith air. Mu dheireadh thall rug e air fear a chaidh a leonadh ’sa bhlar. Thug e deagh aire dha air dhoigh s gu’n robh e air a leigheas an uine ghoirid. Nuair a bha e cho math ’s a bhitheadh e, thug Napolean air, aon latha cluich air a phiob dha. Rinn an Gaidheal so, agus chluich a puirt mearsaidh, dannsa, agus iomadh port eile. Nuair a sguir e, dh’ iarr Napoleon air port ratreud a chluich. Anns a mhionaid thuirt am piobaire nach b’ urrainn da; nach d’ ionnsaich e riamh ratreud a chluich; cha robh e ’na chleachdadh aig muinntir a dhuthcha-san a bhi gabhail an ratreud, ’s mar sin cha robh feum ac air port dhe’n t-seorsa sin idir.

Chaidh nighean og da’m b’ ainm Gussie Bennet as a rian aig Sandy Cove, N. S., le eagal a ghabh i roimh stoirm thairneanach a bh’ ann air an t-seachdainn a chaidh.

Chuir an Soitheach-smuid “Harlaw” air tir gu
COINNEACH R. MAC COINNICH,
SIDNI TUATH, C. B.

150 baraile Siucair,
250 baraile Fluir,
100 baraile Min Choirce,
10 baraileMolasses ,
100 bocsa Tombaca.
200 ciste Ti a Lunnain.

Feol air a spiosradh, agus moran de sheorsaichean eile nach gabh ainmeachadh an so. Faiceadh gach neach air a shon fein.

LEUGH SO.

Tha mi reic Uidheaman-Giulain dhe gach seorsa na’s saoire na gheibhear an aite sam bith eile ’n Ceap Breatuinn. Bheir mi dhuit Cairt-Rathaid air $22 . Tha mi dol an urras air gach Carbad a ni mi gu’m bi thu riaraichte leis.

Ceannaich do Charbadan ’nad dhuthaich fhein, ’sna bi cuir do chuid airgid air falbh, gu h-araidh, ’nuair a gheibh thu cho saor agus cho math aig an tigh

D. W. MAC FHIONGHAIN,
SIDNI TUATH, C. B.

Taghail aig Stor
MATHESON , TOWNSEND & CO. ,
agus faic na tha aca de
Bhathar de gach seorsa,
agus e ri reic gu saor.
Math ar Duthcha tha ’nar beachd.

COMHRADH.

“De’n uair a tha e?”

“Tha e coig mionaidean an deigh tri.”

“Ciamar a tha fios agad?”

“Nach do sheall mi air m’ uaireadear.”

“Dh’fhaoidte gu bheil an t-uaireadear sin ro-luath.”

“Cha’n eil e luath no mall riamh on a chaidh a chuir air doigh mu’n am so ’n uiridh. Bha e roimhe sin cho mi-dhoigheel ’sa bha ’leithid riamh, air aon spoig, ’se cho gliogach ’s nach b’ urrainn dhomh feum sam bith a dheanamh dheth. Ach an drasda ’se uaireadear cho math sa tha ’san duthaich.”

“Co ’charaich e?”

“O, nach be cheist e! Charaich
GUZZWELL & RHODES,
ann an Sidni, feadhainn da ’m b’aithne charadh.”