[Vol . 1. No. 7. p. 1]

MAC-TALLA.

“An ni nach cluinn mi an diugh cha’n aithris mi maireach.”

VOL . I. SIDNI , C. B., DI-SATHAIRNE, IULAIDH 9, 1892. No . 7.

E. T. MOSELEY, Q. C. ,
Comhairliche, Fear-tagraidh, &c .,
SIDNI, C. B.

Murray & Mac Coinnich,
Comharlaichean, Fir-tagraidh, &c .,
SIDNI TUATH, C. B.
G. H. MURRAY. D. D. MAC COINNICH

HEARN & HEARN,
Fir-Tagraidh, Notairean, &c ., &c .,
SIDNI & ARICHAT.
J . H. HEARN. D. A. HEARN.

SEUMAS A. CAIMBEUL.
Brioscaidean, Nithean-milis
Ti, Siucar, Cofi, Tombac’
agus Sigars.
SIDNI, C. B.

THUGAIBH FANEAR

Reic W. E. Peters ri F, Falconer an obair-dhiolaidearachd a bha e cuir air adhart ann an Sidni.

Bidh an obair sin air a cumail air adhart anns an aite cheudna le ARTHUR FALCONER, a bha o chionn ghoirid ag obair anns na taighean diolaidearach a’s fhearr a tha m Boston.

ACFHUINN EACH DHE GACH SEORSA
air laimh
F. FALCONER.
Sidni, C. B., Mai 26, 1892.

NAIDHEACHDAN NA SEACHDAINN.

Chaidh I. E. Stiubhart, tuathanach ann an Ontario, a mharbhadh le mucan, aig a shabhal fein, agus mu’n d’fhuaradh na beisdan a chuir air falbh, dh’ith iad piart de.

Chaidh ochdnar dhaoine ’mharbhadh ann an stoirm thairneanach ann an New Jersey an la mu dheireadh dhe’n mhios s’a chaidh. Chaidh aon duine mharbhann am Philadelphia.

Anns na sia miosan a chaidh seachad, thog coig ciad tuathanach, a Dakota ’s a Minnesota, fearann ann am Manitoba. Thug iad so do’n duthaich, eadar crodh us caoraich, coig ceud deug ceann.

Air an treas latha dhe’n mhios so. Chaidh soitheach seolaidh da’m b’ainm “Theresa” thairis, mu choig mile fichead a niar air Halifacs, agus chailleadh gach duine bha air bord ach an caiptean.

Bha uisg trom ann an Quebec air an t-seachdamh so a rinn milleadh mor air barr. B’fheudar do chuid de na tuathanaich am fearann a threabhadh air ais agus siol a chur ann, an darna h-uair.

Fhuaradh Seumas Ring, duine’ mhuinntir Nobha Scotia, a basachadh anns a choille faisg air Providence, R. I., Di-Luain s’a chaidh, agus dh’eug e anns an tigheiridinn an ath latha. Tha e air a dheanamh a mach gu’n chuir e as da fein leis an ol.

Fhuaireadh duine agus bean marbh ann an tigh ann am Baltimore air an t-seachdainn s’a chaidh. Bha sia botuil de phuinnsean air a bhord ann sa rum, agus bha na dotairean ag radh gu’n dh’ol iad na mharbhadh da dhuine dheug. Tha e air a radh gur e cho bochd sa bha iad a thug orra tigh’nn ri ’m beatha.

Chaidh duin’ og ann an Walla Walla, Washington, a dheanamh spors mor dha fein le eagal a chur air dithis nighean a bha dol troimh phios coille. Chuir e uime bian buffalo agus chaidh e mach, mar a shaoil leis, an riochd mathain. Cha robh na h-igheanan cho gealtach ’s a bha e ’n duil. Ghabh iad dha le clachan ’s le maidean gus ’n do chuir iad a dhonnalaich e. Bha e air a dhochann cho dona’s gur gann a shlaod se e fein dhachaidh.

Tha Paramaid Chanada ri sgaoileadh an diugh. Cha’n eil teagamh nach d’rinn iad obair mhath fhads a bha iad cruinn, ach ma rinn, ghabh iad uine gu leor dha. Bha bruidhinn na’m measg, o chionn ghoirid, air an tuarasdal fein a thogail bho mhile dolair sa bhliadhna, gu coig ceud deug dolair, ach cha deach iad air adhart leis.

Chaidh duine dubh, d’m ainm William Longford, bhathadh aig Weymouth, N. S. Bha e fein ’us gille beag a muigh ag iasgach. Thainig oiteag ghoithe orra agus chaidh am bata thairis. Fhuair an gille greim air a bhata agus lean e ris. Dh’ fheuch Langford ri snamh gu tir, ach cha d’fhuair e fada sam bith ’nuair a chaidh e fodha. Fhuaireadh a chorp beagan uairean an deigh sin.

Tha’n cholera a sgapadh air feadh Russia. Tha ’n luchd-riaghlaidh a deanamh na dh’fhaodas iad gu grabadh a chuir air a phlaigh ach tha na bailtean cho salach ’s nach eil e furasda sin a dheanamh. Air an darna latha dhe’n mhios so bhasaich ceithir fichead ’s a h-aon deug leis an euslaint sin ann am Boku, agus bha corr ’us tri fichead na’n laidhe tinn.

TAGHADH BUILL PHARLAMAID.

Sgaoileadh ard pharlamaid Bhreatuinn air an t-seachduinn so agus tha’n seann duthaich air bhoile le upraid an taghaidh choitcheann. Do na Gaidheil tha an taghadh so lan do nithean cudthromach oir, a reir ’s mar a theid guth an t-sluaigh air fad, is ann a bhitheas cuisean agus coirichean nan croiteirean air an suidheachadh. Tha luchd aiteachaidh nam beann, air an aobhar so, ag obair guallainn ri guallainn ’s an strith agus cha ’n ’eil ri chluinntinn ach fuaim ’us gleadhraich na catha air feadh na tire. Tha na tighearnan fearainn, mar a b’ abhaist, ag cur an geall agus an dochas anns na h-uachdaranan a tha a nis a riaghladh impearachd Bhreatauinn a reir na seann bheachdan bha cho millteach do’n t-sluagh. Air an lamh eile, tha na croiteirean a’ leigeil an taic orra fein ’us air na daoine treuna, dearbh ta, a sheis gu dileas leo ann an uair na deuchainn, ’sa thagair air an son na coirichean a chaidh a’ bhuannachadh cheana ’s a pharlamaid. Is e guidhe gach fior Ghaidheal ’s an tir so gu’m biodh soirbheachadh aca a reir am miann. —Scottish Canadian.

[Vol . 1. No. 7. p. 2]

MAC-TALLA.

Bi’dh MAC-TALLA air a chuir a mach uair ’san t-seachdainn air maduinn Di-Sathairne. A phris 50 sent ’sa bhliadhna; aon aireamh 2 shent.

Bidh am fear-deasachaidh toilichte bhi cluinntinn o chairdean na Gaelig ge be aite ’m bheil iad agus bidh e ro-thaing il airson dad sam bith a chuidicheas le MAC-TALLA, litrichean, naidheachdan, &c ., &c . Feumaidh gach ni dhe’n t-seorsa sin a bhi sgriobhte air aon taobh dhe’n phaipeir.

Seolaibh gach litir ’us eile gu
J. G. McKINNON,
MAC-TALLA,
Sydney, C. B.

SIDNI, DI-SATHAIRNE, IULAIDH 9, 1892.

ANN an ait eile gheibh ar luchd-leughaidh litir o’n Urr. A. Mac Gilleain Sinclair. Chuir an duin-uasal sin a mach o chionn ghoirid, leabhar ur Gailig ris an abrar “Na Baird Ghailig bho 1715 gu 1765.” Tha e na leabhar thachdmhor r’a leughadh. Tha h-uile bard a b’fhiach a bha beo anns an am sin air ainmeachadh, beagan de dh’eachdraidh a bheatha air innse, agus air a chuid a’s lugha aon oran a rinn e air a chuir sios. Tha na baird a b’fhearr mar tha Donnacha Ban, Rob Donn agus Alasdair Mac Mhaistir Alasdair, air an cuir seachad le aon oran am fear, a chionn gu bheil an cuid bardachd ann an clo cheana, ach tha deagh rum air a thoirt do na baird bheaga, nach deachaidh a chuid a’s mo de’n orain ann an clo riamh. Tha mar so iomadh oran blasda air a thoirt gu solas an la, a bhiodh air chall gu buileach mur b’e dichioll Mhr. Sinclair. Am measg moran de dh’orain nach fhaca sinn gu so, tha seann charaid a tachairt ruinn an sid ’n an so, mar tha, “Mo mhali bheag og,” “Cead deireannach na’m beann” “Bhanais a bha ’n Ciostal Odhar,” agus fear no dha eile. Bu choir do gach aon a tha deigheil air bardachd Ghailig cur a dh’iarraidh an leabhair so. Cha’n eil e cosg ach 75cts. Gheibhear e bhoHaszard & Moore, Charlottetown, P. E. I. ,no bhoRev . A. Mac-Lean Sinclair, Belfast, P. E. I.

Tha sinn a faotainn moran de litrichean nach urrainn dhuinn a chuir ’s a MHAC-TALLA. Tha MAC-TALLA, mar is aithne dhuinn uile, gle bheag, agus nuair a thig litir mhor d’a ionnsaidh, ’s gann a bhios rum aige dhi. Bheireamaidh comhairle, ma ta, orra san a bhios a sgirobhadh thugainn, iad a radh na th’aca ri radh ann am beagan fhaclan. Cha’n eil sinn a ciallachadh le so gu bheil a h-uile litir fhada mi thlachdmhor ’s fhada ma’s eil. Ach tha sinn ag rrdh gu bheil moran de litrichean mi-thlachdmhoir, fada, tuileadh ’us fada. Ma tha moran agad ri radh, a charaid, abair e ’s gabh rum iomchuidh gu sin a dheanamh, ach mur eil agad ri radh ach beagan, thoir an aire nach bi thu feuchainn ri tuilleadh a chuir ris, air son do litir a dheanamh mor; cha’n eil an sin ach goraiche. Ma tha toil agad a bhi cinnteach gu’n teid do litir an clo, agus gu’n leubhair i, dean goirid i.

OLIVER CROMWELL.

Nuair a sheasadh neach air mullach Coire an Iubhair an Gealaghaidh, ann am Braighe Bhaideanach, chitheadh e Beinn-Nimheis, coig mile fichead an iar air, ag eirigh suas mu chhinneamh os ceann coithional nam beanntan arda mun cuairt dith air gach taobh, an ear, an iar, an tuath agus an deas. Bha ise na seasamh am measg mor-chuideachd nam Beann sin mar Bhan-righinn, anns a’ mhorachd a bha duchasach dhi fein, agus crun de shneachda sior-bhuan air a ceann: agus mar gum biodh i ag amharc sios le tair air na beanntaibh a bha seasamh m’ a timchioll mar chnocanaibh beaga, a’ lubadh agus a’ cromadh an cinn ann an urram do’n Bhan-righ a bha fa ’n comhair. Is ann mar so a chi sinn cuid de dhaoinibh, ann an eachdraidh nan linn a chaidh seachad, ag eirigh an aird os ceann na muinntreach sin a bha ’nan comh-aimsirich dhaibh, mar a ta Beinn-Nimheis agus a leithidean os ceann nam beann; agus iad a’ seasamh a mach gu soilleir mar luchd-riochdachaidh na linne sin anns an robh iad beo. A measg na dream so faodaidh sinn Oliver Cromwell a chunntas: ged a tha a chliu air a chur sios air doighibh eug-samhuil le sgriobhairibh air leth, nas mo do reir an roimh-bharailean claon-bhreitheach fein, na do reir firinn, agus gniomharran riochdail dearbh chinnteach air am bheil eachdraidh. Tha Cromwell air a mholadh gu mi-chubhaidh, no air a dhiomoladh gu mi-cheart, do reir cail agus barail an sgriobhadair, agus chan ann a reir toillteanais. Bu duine iongantach e a thogadh suas le Freasdal De aig am neo-ghnathach gu obair neo-ghnathach a chur an gniomh, chan fhaic cuid dad sam bith ann ach olc a mhain, chan fhaic dream eile ann ach ni a ta math agus iomlan. Ach is i an fhirinn riochdail gu m bu chriosdaidh durachdach treibh-dhireach, firinneach a bha ann, a dh’ aindeoin choireannan araid, a bha milleadh a chliu, agus s’ toirt fath d’a naimhdibh labhairt gu toibheumach uime, agus cuis-chasaid a thoirt na aghaidh.

D. B. B.

Tha litrichean a Gaidhealtachd na h-Alba ag innse gu bheil am barr na’s gealltannaiche air an t-samhradh so na bha e o chionn iomadh bliadhna.

D. MAC ’ILLINNEAN,
TAILEIR,
SIDNI, - - C. B.

Aodaichean Sassunach agus Albanach dhe gach seorsa ’s grinne ’sis fhearr, a feitheamh ri’n cur gu feum. Duine sam bith a dh’ fhagas a thomhas aig Mac ’Illinnean, bidh e cinnteach a deise cho cumadail ’s cho fasanta ’sa gheibhear an aite sam bith.

TAGHAIL AIG
Aoghnas Domhnullach,
CEANNAICHE,
SIDNI, - - - C. B.
Tha Flur, Min, Siucar, Ti, Tombaca, Coirce, Feur, agus iomadh ni eile aige.
RI’N REIC SAOR!

THA
E. C. NIC FHIONGHAIN,
SIDNI, C. B.
A reic Measan dhe gach seorsa, Canndaidh, Brioscaidean, Siucar, Cofi, Ti, &c .

Ti, Cofi, Bainne, agus deochannan stu eile air laimh an comhnuidh. Biadh air dheasachadh an uine ghoirid.

SANAIS.

Thigibh an so;
Thigibh an so;
Thigibh an so le bhur cuinneadh
Thigibh an so, ’s gheibh sibh cunnradh
Gheibh sibh rud daor.
Gheibh sibh rud saor.
Gheibh sibh gach ni mar bu run leibh.
Thigibh an so ’s gheibh sibh cunnradh.
Seachnaibh na h-uile
Dheoghladh bhur cuid,
’San teanga ’nam pluic oirbh a burtadh.
Thigibh an so ’s gheibh sibh cunnradh.

TIGH ACADIA.

[Vol . 1. No. 7. p. 3]

AM FEAR A GHOID A MHUC.

Le “Fionn.”

Bha ochd teaghlaichean a fuireach anns a Chlachan ri m’ chiad chuimhne. Na ’m measg so, bha Seumas Gobhainn, duine daicheil, pongail, aig an robh bean bheag, agus teaghlach mor; Calum Taileir, seana ghiullan cridheil, gleusda, —oranaiche fonnar, agus fidhleir barraichte, —na lan-dhearbhadh air firinn an t-sean-fhacail— “ciad taileir gun bhi sunndach,” Dughall Ruadh Greusaiche, duineachan geur, sgairteil, gu math fada ’s a’ cheann ’s cho nan phratan ’us feala-dha ’sa tha’n t-ubh dhe’n bhiadh. Ged a bha ceum crabaich an Dughall, “Bha aigne cho reachdmhor ri breac ann am burn,” agus bha e cho lughor, laidir, ri duine gun ghaoid, gun ghalair. Na ’n robh Dughall cho teom’ air na brogan ’sa bha e air na breugan, dh’ fhoghnadh sin, oir bhiodh neach gu math fada air a chuir thuige air aon “ceud greusaiche gun bhi breugach” a stiuradh a cheum an taobh a bha Dughall Ruadh. Ach mar a thuirt Seumas Mor. “Tha na’s miosa na Dughall ri fhaotainn, na’n robh fhios c’aite faighear iad.” Bha aon fhear eil’ anns a chlachan, air am feum mi iomradh a thoirt, agus cha b’ e bu choir a bhi air dheireadh. Is e so Donnacha Tiorram, dreangan de bhodachan, crion, crosda, peallach, cho seolta ris an t-sionnach, agus cho spiocach ’s gu’n reiceadh e sheana-mhathair air bonn a-h- ochd, mar a chi sinn mu’n tig crioch air mo sgeul. A thuilleadh air a cheathairne so dh’ ainmich mi, bha beagan theaghlaichean eile anns a chlachan, daoine coire, cneasda, le oigridh shunndach thapaidh, agus iad gu leir salaidh, cairdeil na’n doigh. Ri m’ cheud chuimhne, cha robh teaghlach dhiubh so nach robh a cumail muice, agus bha e na chleachdadh ionmholta na ’m measg, an uair a mharbhtar muc, gu’n robh sgonn mhath d’an mhuc-fheoil air a bhuileachadh air gach tigh; agus leis nach robh teaghlach gun mhuic, bhiodh iad uile air an aon ruith aig ceann na bliadhna, chionn bha suil gu’n deanadh gach neach na am fein, mar a rinn a choimhearsnach air thoiseach air.

Bliadhna bha sid—ma’s math mo bheachd, ’s i bhliadhna thainig an galair ’sa bhuntata, —cha robh e comasach do’n chuid bu mho de na croiteirean muc a chumail leis mar a ghrod am buntata, agus cha robh ach ceithir mucan ri fhaotainn ’sa chlachan. Bha te aig Dughall Ruadh; te aig Donnacha Tiorram; te aig Calum Taileir; agus seorsa de mhuic bhioraich aig Seumas Gobhainn. Mar a bha bhochdainn ’sa chuis, bhasaich muc an Taileir leis a ghort, agus air maduinn latha Nollaig, bhasaich muc bhiorach a Ghobhainn le gaeair a mhairt a bha ’m Port-Ascaig, “Am fuachd ’s am t-acras comhla.” Cha robh, mar so, a nis ach da mhuic ’s a chlachan, —te Dhughaill Ruaidh, agus te Dhonnachaidh Thiorriam. Mu’n Fheill-Brighde, bha gach buntata carrach a bh’ aig Donnachadh Tiorram a fas gann, ’s mar ma bu dubh, bha mhuc a fas reamhar. Chuireadh e chorc innte latha air bith, ach bha e ann an iomgain chruaidh ciamar a gheibheadh e thairis air an t-seana chleachdadh a dh’ ainmich mi. Cha robh toil idir aige a mhuc a roinn air teaghlaichean a bha eucomasach air a phaigheadh air ais, ach bha eagal air mur cumadh e suas an t-seana chleachdadh, mar bu nos, gu’n abradh daoine gu’n robh e spiocach neochairdeil, —rud a bha. Bha e cho crion, cruaidh, na dhoigh ’s gu’n robh roinn na muice dol eadar e ’s a chadal; bha i air inntinn re an latha ’s na aisling re na h-oidhche. Cha robh maduinn nach ruigeadh e fail na muice; dh’ amhairceadh e oirre gu geur agus thilleadh e dhachaidh. Maduinn a bha sud, leum e fail na muice, ’s dh’ fheuch e ri ’h-aisnean a chunntas; ach leis an t-saill a bh’ air a bheisd, cha’n amaiseadh e ach air dha no tri. “Their leam,” ars esan ’s e bruidhinn ris fhein, “gur e tri aisnean a b’ abhaist do gach teaghlach fhaotainn. Cha’n eil fhios cia meud aiseann a tha ann am muic? Tha e agam a nis; tha beachd agam air Padraig nan each a bhi ’g radh gu robh suaip mhor aig taobh-stigh muice ri taobh-stigh duine;” ’s le so a radh leum e mach a fall na muic; dh’fhosgail e bhroilleach agus thoisich e air aisnean fein a chunntais gu stolda. Dh’amais e air dusan air gach taobh. “Ma gheibh seachd teaghlaichean,” ars esan, “tri aisnean an t-aon, bi’dh an sin aiseann-ar-fhichead. Mo chreach ’s mo sgaradh! bheir sin bhuam an tromlach d’en mhuic. Gu dearbh b’ e sin e! dol a thoirt seachad an rud ris nach urrainn suil a bhi agam air ais,— ’s mi nach bi cho gorach. Theid mi ’s gabhaidh mi comhairle a ghreusaiche; bi’dh e fhein ’sa cheart chur thuige gu goirid.”

(Ri leantuinn.)

Tha’n cath a fas gu math teth eadar Gladstone agus Salisbury. Tha gach fear a deanamh a dhichill air a bharailean fein a sparradh air an t-sluagh, agus air barailean an fhir eile chur air chul. Cha mhor gu bheil latha dol seachad gun an darna fear a bhi labhairt air na cuisean cudthromach a tha fa’n comhair. Bi’dh na Buill Parlamaid air an taghadh air an ath sheachdainn. Tha na h-Eirionnaich a gabhail an doigh fein dha’n ghnothach, an darna pairtidh a feuchainn ri buaidh a thoirt air a phairtinh eile leis a h-uile arm-cailich a thig n’an rathad.

Loisgeadh dithis dhaoin oga gu bas ann an stabull a chaidh na theine ann an New York, Di-mairt s’a chaidh.

Rainig an t-Onorach Edward Blake Lunnainn Di-Luain s’a chaidh. Ghabh na Fein-Riaghladearan ris gu suilbhir.

BARGAIN.

B’fhearr leinn gu feuchadh sibh am Flur, a Mhin, an Siucar, ’san Ti a tha sinn a reic. Tha h-uile duin’ ag radh gur h-ann againne gheibh iad an cunnradh a’s fhearr, agus gu bheil sinn a reic ar bathair nis saoire na aon de chach.

Botainnean & Brogan air a phris a phaigheadh tu orr a anns an fhactoridh.

Fiodh agus gach ni eile air son togai thaighean gle shaor.

C . H. HARRINGTON & CO.
Sidni, C. B.

Ma Cheannaicheas to Batha
—BHO—
C . S. JOST & CO.
Cha bhi aithreachas ort.

Airson ad no boineid ruig
MAIRI A. NIC FHIONGHAIN
aig a bheil
ADAN,
BOINEIDEAN,
RIBINNEAN,
FLURAICHEAN,
ITEAN
agus iomadh ni eile. Ad saor no daor mar a’s ail leat. Tha’n ad a’s saoire gle mhath, ach si’n ad a’s daoire ’s fhearr.

Am bheil Piano, Organ no Inneal-fuaigheal a dhith ort?

Cha’n eil inneal-ciuil ann an Canada ni’s fhearr na Pianos agus Orgain“Kharm. ”Fhuair iad cliu mor aig Feill Halifax an uiridh.

Agus ’se ’n“Raymond”agus an“New Williams”am da Inneal-fhuaigheal a’s fhearr a tha ri’m faotainn air thalamh.

Airson tuilleadh fiosrachaidh ruig, no sgriobh gu

C . B. TRAVIS,
P. O. Box 68, Sydney, C. B.

[Vol . 1. No. 7. p. 4]

LITIR EILE A EILLEAN A PHRIUNNSA.

A MHIC-TALLA, —Rinn mi toileachadh ri t’ fhaicinn. Soireachadh math dhuit is moran chairdean.

Tha mi ’n dochas gum faigh thu na tha dhith ort de luchd-gabhail. Tha e ’na aobhar taingeachd do Ghaidheil na h-Ard-fhlaitheachd so gun danig thu chum an t-saoghail, ’s bidh e ’na mhasladh buan dhaibh ma leigas iad leat a dhol bas le cion cobhair agus bristeadh cridhe. Their cuid diu gu bheil na Gaill ri tair air an cainnt. Carson nach bitheadh ma tha iad fein ri tair oirre?

’S bochd na leisgeulan a tha daoine ’gabhail airson a bhi duiltadh ’t fhailteachadh mar charaid. Tha cuid ag radh gu bheil thu beag. Bha Mac-Asguill beag nuair a chunnacas an toiseach e, ach d’fhas e mor ri uine. Thug a chairdean biadh dha ’s thug iad an air air. Nan do thilg iad am mach air an dorus e dh’ fhanadh e beag. ’S fhearr nighean bheag sgiobalta na luid mhor shocrach. Cha robh an t-abstol Pol ach beag, gidheadh thug e tuilleadh soluis do ’n t-saoghal na thug famhair a bha riamh ann. Tha cuid ag radh gum faigh thu ’m bas an uine ghoirid. Ma gheibh ’s ann acasan a bhios a choire. Tha iad ag iarraidh cur as duit, ged nach toil leo aideachadh gu bheil faireachdainnean mortail nan cridhe. Their cuid nach h-urrainn iad Gaidhlig a leughadh. Tha sin na leisgeul math mur h-urrainn iad Gaidhlig a labhairt; Ach ma’s urrainn iad Gaidhlig a labhairt agus Beurla a leughadh tha e na mi nulladach gum biodh an leisgeul sin aca. Tha e soilleir gu bheil inntinn lag, dhall, aca, no gu bheil iad leisg agus gun iarrtas air eolas fhaotuinn. Their cuid eile nach h- ’eil feum ’sa Ghaidhlig, gur fhearr cur as d’i. Dh’fhaoidte nach h ’eil moran feuma ann am mathraichean nan daoine sin, gu bheil iad sean, lag, tinn, agus a snaigheadh as gu luath, ach an iarradh iad smugaid a thilgeadh ’nan gnuis, am breabadh, ’s an cur as an t’saoghal? Tha iomadh amhlair ann a their nach h eil feum ’sa Ghlaidhlig, ach cha n’eil ard sgoileir an diugh beo a labhras ann san doigh sin. Tha feum ann an da chainnt do dhuine sam bith aig a bheil da chainnt. Tha iad ’nam meadhon air a bhi ’neartachadh ’s a geurachadh inntinn.

Tha mi ’n dochas gu bheil aon leisgeul ann airson a bhi a deanamh dearmad ort, nsch h- ’eil aig Gaidheal sam bith ’na chridhe, ’s e sin an spiocaireachd. Co a bhiodh cho cruaidh, suarach na nadar, ’s gu’n diultadh e lethdolar a thoirt seachad a chumail a suas paipeir naidheachd ann sa chainnt ann san do theagaisg Padraig agus Calum-Cille firinnean an t-soisgeil do Ghaidheil Eirinn agus Alba? a-chainnt sin a theagaisgeadh dha fhein an toiseach ’s a theagaisgeadh dha le athair caoimhneil ’s mathair-bhaigheil? Ma tha Gaidheal de’n ghne sin ann, fosgail an dorus dha, cuir am mach gu grad e, ’s leig a-staigh an cu.

A. MACGILLEAIN SINCLAIR.

Chuir an Soitheach-smuid “Harlaw” air tir gu
COINNEACH R. MAC COINNICH,
SIDNI TUATH, C. B.

150 baraile Siucair,
250 baraile Fluir,
100 baraile Min Choirce,
10 baraileMolasses ,
100 bocsa Tombaca.
200 ciste Ti a Lunnain.

Feol air a spiosradh, agus moran de sheorsaichean eile nach gabh ainmeachadh an so. Faiceadh gach neach air a shon fein.

LEUGH SO.

Tha mi reic Uidheaman-Giulain dhe gach seorsa na’s saoire na gheibhear an aite sam bith eile ’n Ceap Breatuinn. Bheir mi dhuit Cairt-Rathaid air $22 . Tha mi dol an urras air gach Carbad a ni mi gu’m bi thu riaraichte leis.

Ceannaich do Charbadan ’nad dhuthaich fhein, ’sna bi cuir do chuid airgid air falbh, gu h-araidh, ’nuair a gheibh thu cho saor agus cho math aig an tigh.

D. W. MAC FHIONGHAIN,
SIDNI TUATH, C. B.

Taghail aig Stor
MATHESON , TOWNSEND & CO. ,
agus faic na tha aca de
Bhathar de gach seorsa,
agus e ri reic gu saor.
Math ar Duthcha tha ’nar beachd.

COMHRADH.

“De’n uair a tha e?”

“Tha e coig mionaidean an deigh tri.”

“Ciamar a tha fios agad?”

“Nach do sheall mi air m’ uaireadear.”

“Dh’fhaoidte gu bheil an t-uaireadear sin ro-luath.”

“Cha’n eil e luath no mall riamh on a chaidh a chuir air doigh mu’n am so ’n uiridh. Bha e roimhe sin cho mi dhoigheel ’sa bha leithid riamh, air aon spoig, ’se cho gliogach ’s nach b’ urrainn dhomh feam sam bith a dheanamh dheth. Ach an drasda ’se uaireadear cho math sa tha ’san duthaich.”

“Co ’charaich e?”

“O, nach be cheist e! Charaich
GUZZWELL & RHODES,
ann an Sidni, feadhainn da ’m b’aithne charadh.”