ORAN XIV.

ORAN AILEIN.

LUINNEAG.

Hùg ò ho-rì ho hoireannan,
Hùg ò ho-rì ’s na hì ri hù ò,
Hithill ù hòg oireannan,
Hù o ho ri hòg oireannan!

AILEIN, Ailein, is fad an cadal,
Tha’n uiseag a’ gairm ’s an là ’glasadh,
Grian a’g èiridh air an leacainn,
’S fada bhuam fhìn luchd nam breacan.
Hug o ho-ri, &c.

Ailein duinn gabh sgoinn ’s bi g’ éiridh,
Tionail do chlann, cùimhnich t-fheum orr.
Bi’dh Alba mhor fo bhinn bhéisdean,
Mar a dion a muinntir féin i.
Hug o ho-ri, &c.

Bheir iad Mòrag ^{[Prince Charles.]} mhìn air éigin,
’S eagal leam gu’n dean i géilleadh,
’S gu’m bi sliochd gun an còir féin ac.’
De Bhreatann mhòr no de dh-Eirinn.
Hug o ho-ri, &c.

’Mhòrag na’m faicinn t-fhear-ceusaidh,^{[The Duke of Cumberland.]}
Ge b’ ann air càbhsair Dhùn-Eideann,
Thàirginn na lainn chaola, gheura,
’S dh-fhagainn fhìn e màrbh gun éiridh.
Hug o ho-ri, &c.