EAGLAIS PHILIPI.

I.

’Si litir a sgriobhadh, gu Eagluis Philipi,
Tha gluasad air m-inntinn le cinnt’ air an am;
Na h-earailean priseil ’tha beartach le dilseachd,
’S le dleasanais chriosdail aon fhillte gun mheang.

II.
Ge’d ’bha ’n eaglais gu cìnnteach ’reir riaghailt na firinn,
Le h-easbuigibh ’s deaconaibh ’s Biobuil na’n laimh;
Cha ’d fhag Pol iad air di-chuimhn’ an earbsa ri ’n diochal,
Ach dh-uraich e ’n-inntinn ’bhi dileas na’n gairm.

III.
’Nuair thanuig e’n tir acc’ e fèin agus Sìlas,
Be aoradh ’n an iodhal air chinnt a bha ann;
Ach le soisgeul na rioghachd chaidh moran diu ’iompach’,
On seachranaibh millteach, gu Criosda mar cheann.

IV.
’Si tirr Mhacedonia dh’ fhairich an trocair,
Bhris Grian o’na neoil orr’ le sòlas is sìth;
Chaidh Lidia ’shoillseach ’s fear coimhead nan geimhlean,
San tcaghlaichean caoimhneil ’deanamh aoibhneis an Criosd.

V.
Chaidh na h-abstolaibh gràdhach a mhasluch san ait so,
Ge’d be maith an luchd àitich bha laidir na’n cridh’;
Ach cha d-fhannuich an danachd an obair an Ard-Righ,
Ge’d bha tuiltean na h-amhghair teachd an aird th’ar an cinn.

VI.
Ge’d bu làidir an naimhdeas ’bha ’n aghaigh an t-shoisgeil,
Chaidh Eaglais a dhaingneach ’measg gheint’ -leach san uair;
’S fhuair Pol agus Sìlas amach as a Phrìosan,
’S chraobhsgaoil iad an Fhirinn feadh na’n tirean mu’n cuairt.

VII.
Sa ’n deigh dhoibh ’bhi ’n-ordugh sa sgaradh san fheoil iad,
Sa ghuilaineadh Pol san le foirneart don Roimh;
Mar athair an teaghluich bha ’n curam gu mòr air,
’S bha e fein as Timoteus co- ’la sa ’n am ’s.

VIII.
’S chuir e’n litir so sgrîobhte le Epaphroditus,
Coth-oibriche dileas san fhirinn a bhann;
Bheireadh aoibhneas da’n ìnntinn nuair ’chi ’te ’m Philipi,
Sa bhar air na sgrìobhadh dheanadh inns’ ann an cainnt.

IX.
Bha ’n Eaglais so cliuteach ’measg chinneach is Iudhach,
Ann an comhnadh an t-shoisgeul bha ’n roinn san thar chaidh;
Ann am bochdain san teanntachd bha fialachd an saibhreis,
Sann an amhgharaibh claoiteach bha ’n aoibhneas fo bhlath.

X.
’N am fagail an fhearain cha do roinn ris an Abstol,
Thaobh tabhairt is gabhail ach iadsan amhain;
’S cha b-ann aon-uair le sgios deth choi-lion iad an gniomh so,
Ann Tesalonìca chuir rìs e le gradh.

XI.
’N-eud soisgeulach coir san gu’n bhrosnuich sud moran,
Gu dleasanas comhnaidh le deoin is le gradh;
’S ’bha n uall sin aig Pol asd’ ri Eaglais Chòrrinth,
’S ’b-ion-mhiannuichte ’n doigh e bhi aig moran sa ’n làs.

XII.
Nuair dh’aidich e ’m fial’achd sa ’n caoimhneas ion-mhianuicht,
Rinn e’m brosnach san diadhachd ’bhi fialuidh gach uair;
Co acc’ thigeadh sa chìt e no ’as lathair gu’n cluinnt e,
Bithibh daingean dh’ aon-ìnntinn san fhìrinn le buaigh.

XIII.
’N ur siubhal ’s nar n-ìmeachd bithibh cubhaidh do’n fhìrinn,
Dh’aon Spiorad ’s dh’aon ìnntinn gu dileas gach re;
Coth-ghleachdadh gu cinnteach arson creideamh na fìrinn,
Sior-fhoghlum na h-inntinn a bh’aig Criosda E fein.