[44]

FEAR AIG AN ROBH MOR-SPEIS DO’N BHIOBULL.

Bhàsaich Job Potter, fear de mhuinntir America, air dhà bhi sè-bliadhna-deug agus trì fichead a dh’ aois.

Rè aona-bliadhna-deug roimhe sin leugh an duin’ urramach so mòran de leabhraichean air diadhachd, agus mar an ceudna bha e o aois ’òige ro thoigheach air a’ Bhìobull a leughadh. Is ni a tha cinnteach, d’an gann a gheibhear coimeas, gu’n do leugh e ann an sè bliadhna gu-leth mun do chao-

[45] chail e, am Bìobull gu h-iomlan, abhàrr air a’chuid eile d’a leughadh, seachd uairean agus dà fhichead! Bha e gu math air aghaidh leis an ochd agus an dà fhichead uair, gu ruig deireadh na litreach chum nan Ròimheach, agus an t-àite sin ann an Iob far a’ bheil e ag ràdh “Is aithne dhomh gu bheil m’Fhear-saoraidh beò.” Thug e fainear gu’n do thachair ni ùr éiginn air gach uair a leugh se e, agus gu’n d’fhuair e ann stéigh air mòr shòlas. Cha robh earbs’ air bith aige á ’fhìreantachd no á ’oibribh féin. ’S ann a bha a làn mhuinghinn air saoradh agus toillteannas ’Fhir-shaoraidh ghràdhaich, agus bu shìth bu chrìoch dha.

P. M.

title15
internal date0.0
display date1835-6
publication date1835-6
level
reference template

Teachdaire Ùr Gàidhealach %p

parent text2
<< please select a word
<< please select a page