---

[145]

RIGH ALFRED.

BHA’N rìgh ainmeil so ’nam measg-san bu ghlice, a b’ fhèarr, agus a b’ fhiùghantaiche a rìoghaich riamh san tìr so: agus bha ’chaithe-beatha ro-chomharaichte. Bha aig gach uair d’ a bheatha a gnothach féin air a chur air leth. Roinn e an là agus an oidhche ’nan trì earrannaibh le ochd uairean do gach aon diubh; agus ged a bha e gu mór air a chlaoidh le galar cràiteach, cha do ghabh e ach ochd uairean eadar chadal, theachd-an-tìr, agus shrâidimeachd; agus ochd uairean eile do leughadh, do sgrìobhadh, agus ùrnuigh; agus an treas earrann do ghnothaichibh na rìoghachd. Bha’n duine mór so co mothachail air feumalachd aimsir ’s nach bu mhiann leis earrann air bith dhi a mhi-bhuileachadh; agus gu’m b’ éiginn da cùnntas ìocadh Dhàsan a bhuilich air i. Agus gu cìnnteach ma bha ’leithid-san de dhuine, anns an inbh a b’ àirde air thalamh, ann am measg gach buairidh le socair, pailteas, agus toilinn-

---

[146] tinn, mar so cùramach gu banas-tighe mhath a dheanamh air ’aimsir, agus ’ùine gu h-iomlan a bhuileachadh ann an cùisibh feumail, nach nàr mìchiatach a thig e dhoibhsan aig nach ’eil a shamhuil sin de chulaidh-bhuairidh, an aimsir a struidheadh ann an dearmad agus mi-bheus? An déigh d’ a nàimhdean an ruaig a chur air féin agus air ’fheachd, agus e ’ga fholach o na Lochlannaich, bha e féin agus a theaghlach air ro bheagan lòin, mar chì sinn o na thachair air latha àraidh. Thainig bleidire dh’ ionnsuidh a lùchairt bhig a dh’ asluchadh déirce; thuirt a’ bhàn-righinn ris, nach robh aca ach aon bhuilionn arain, a bha ro bheag air an son féin agus an càirdean a bha air ionnsuidh chum lòn fhaotainn, ge nach robh mór fhiughair aice gu’n soirbhicheadh leò; ach thuirt an righ rithe, “Thoir leth na builinn do’n duine bhochd. An Ti a bha comasach air cóig mìle a shàsachadh le cóig breacagan agus dà iasg, tha e làn-mhurrach air sinne a riarachadh leis an leth eile de’n bhuilinn.” Fhuair an duine bochd a bhloidh féin; agus chaidh luigheachd iomchuidh ìocadh airson a’ ghniomh fhiùghantaich so, le a luchd-muinntir a thighin dachaidh tróm-luchdaichte le goireasan iomchuidh.