SALM CVIII.

ATà mo chroidhe gléust’, a Dhè,
gu socair mar is còir:
Is sinnidh me gu ceolmhur dhuit,
is molfam thù lem ghlòir.

2 Mosgluibh, is éirig~hibh chean a náird’
’s haltuir ’s a chlàirseach ghrinn:
Mosglidh me fhein, is éirig~hiom fos
gu moch chum ceol do shinn.

3 O Thighearna Jehobha mhòr,
measg poibleach, molfam thù:
’S a measg an tsluaidh gu huramach
àrd-sinnidh me do chliù.
4 Oir ta do thròcair mòr os cionn
na neamha shuas gu léir:
Is rigidh tfírinn mar a ngcèdn’
gu néulltibh àrd na nspéur.

5 Bi thus, a Dhè, os cionn na neamh
ar hàrdughadh gu mór:
Is fos os cionn gach uile thír
togbhar gu síor do ghlóir.
6 Do chum gu dèanta fuasgladh leat
dot phobul ionmhuin fein,
O teasairg le do gháirden deas,
is freagair mis a mfhèim.

7 Do labhair Dia na naomhthachd fein,
biaidh aoibhnas orm nach gann,
Ar Séchem ní me roinn gu ceart,
gleann Sucot toimhsear leam.
8 ’S liom Gilead le dlighe cheart,
Manasseh ’s leam gu beachd,
Se trèabh Ephráim neart mo chinn:
bheir Juda ’mach mo reachd.

9 Ta Moab na pot’ ionnlait dhamh,
teilgam thar Edom ruadh
Mo bhróg: is dèanam caithreim binn
tar Phalestin le buaidh.

10 Cia bheir don chathair dhaingean me?
’s gu Hédom bheir gu ceart?
11 Nach tus’, a Dhè, ler thréigeadh sinn?
’s nach dtéid thu ’mach le’r bhfeachd?

12 O thriobloid tabhair comhnuidh dhùinn:
oir ’s dìomhain furtachd dhaoin’.
13 Tríd Dhia do ní sinn trèmhantas:
se shaltras naimhde fùidhn’.