SALM LXXXIII.

NA bios ad thost anois, na bì
ad thámh, o Dhia ar neart,
Na bìos ad chomhnuidh ’nois nar bhfèim,
Dhia chumhachdaich na mfeart.
2 Oir féuch, atá do naimhde tréun
re strìbh is bruidhan àrd:
’S an dream úd leis an fuâdhach thú
a ngcinn do thog a náird.

3 Do ghabh siad comhairl’ inntleachdach
’naghaidh do mhuinntir fein,
’Naghaidh do phobuil dhíomhair chaoimh
do dhealbhadar droch-théum.
4 A deir siad, tigaibh leinn, da nsgrios
o bheith ni ’s mó na nsluadh:
Do chum nach biodh air Israéil
iomradh gu bràth no luadh:

5 Oir ghabh siad comhairle le chèil:
a taghaidh ceangal rinn.
6 Páilliun Edom, is Ismalit,
Moab is Agarinn.
7 Gèbal, Ammon, is Amalec:
Palestin, ’s muinntir Thíor.
8 Dhruid Assur leo: ’s bu chongnamh iad
do ghinoil Lot gu fíor.

9 Mar rinneadh leat air Midian,
’s air Sisera le chéil’;

Air Jábin aig sroth Chìson cas,
dèan orra sùd da réir,
10 ’Ntra bhíd aig Endor ar a ngclaoidh:
mar aoileach air an lár.
11 Mar rinn air Oreb, ’s air Seeb,
dèan air a nuaislibh táir:

Mar Seba fos, is Salmunna,
a bprionnsuidh déan gu léir:
12 Neach dubhairt, glacamaid dhùinn fein
mar oighreachd árois Dè.
13 Déan iad mar roithlean, o mo Dhia;
mar mholl roimh ghaoith na ngleann.
14 Mar chlaoidhas teine coilltach crìon:
’s mar loisgios lasair beann:

15 ’S Amhluidh led dhoininn orra sùd
déan tòiridhachd gu diàn:
Le hiomghaoith, is led stoirm ro mhòir
cuir eagal orr’ is fiamh.
16 A nédan lìon le masladh mòr,
le ruighadh gruaidh gach ré,
Gu nuig a nuair a niarrthar leo
tainm glòrmhar fein, a Dhé.

17 Biodh amhluadh orra mar a ngcédn’,
is triobloid mhór a choidhch’:
Is glacadh nàire mhaslach iad,
da milleadh is da ngclaoidh.
18 Gu naithnig~headh iad, gur tus amháin
dan ainm Jehobha tréun,
Ta tuachdaran oscionn gach tìr
san domhan ta gu léir.