SALM LXXXIX.

ARd-sinnam tròcair Dé do shìor:
is fos do ni mi sgèul
O àl gu hàl gu mairthanach
air tfìrinn cheart lem bhèul.
2 Oir dubhairt me, gu togbhar suas
do thrócair mhór do shìor:
Is tfírinn cheart sna neamhaibh árd
socruighear leat gu fíor.

3 Comhcheangal rinneadh leam gu dearbh
le ntí do roghnigh me:
Is mhionnuigh me gu fìrinneach
do Dháibhi mòglach fein.
4 Socruighidh me gu daingean buan
do ghinoil’ is do shíol,
Do chathair-ríoghoil togbham suas
le honoir tre bhi sìor.

5 Molfidh na neamha árd gu binn
do mhìrbhuiltsa, a Dhè:
Is tfìrinn ann a ngcoimhthionol
do chloinne naomhtha fein.
6 Oir cia sna neamhaibh choimeasar
re Dia Jehobha mòr?
Cia nti ameasg na ngcumhachdach
’s cosmhuil re Dia na glòir?

7 A ngcoimthionol na naomh gu beachd
’s cùis eagail Dia gun cheist:
Ard-urram o gach neach ma ngcuairt
dhò ’s dleasdanach a mfeast.
8 O Thighearn’ is a Dhia na nsluadh,
cia ntriath sin ann an neart

Is cosmhuil riot? ad tfírinn fos
gad chuartughadh gu beachd?

9 Ard-onfhadh cuain is fairge móir
’s tu chuireas iad fuidh reachd:
A súmainneadh ’ntra èirghios suas,
do choisgionn tù le smachd.
10 Mar dhuine buailt’ a dol do néug
do phronnadh Rahab leat:
Do naimhde sgaoil tu as a chéil
led gháirden trèun ’s led neart.

11 Is leatsa Dhè na flaitheamhnais,
’s an talamh ta far bonn:
’S tu dhaingnigh fos an cruinne cé,
le a làn do thoradh trom.
12 A náirde deas is tuádh faraon,
do chruthighadh iad leat:
Sliabh Tábor agus Hermon árd
ad thainm bíd aoibhneach ait.

13 Ta agad gáirden cumhachdach:
atà do lamh ro-thrèun,
A Dhé ata do dheaslámh fos
ar árdug~hadh mar a ngcèdn’.
14 Mar áite tamh dod chathair rìogh’
ta comhthrom agus ceart:
Biaidh tròcair agus fírinn fos
dol romh do ghnùis gu beachd.

15 Beannuight an sluadh a thuigeas fos
an fuaim ta aoibheach ait:
A nsolus glan do ghnúis, a Dhé,
síor ghluaisidh iad gu ceart.
16 Ad thainms’ ar feadh an lò do bhíd
gu haoibhneach mar bu chòir:

Is ann a tfírentachd faraon
árduighthar iad gu mór.

17 Oir mais’ is glóir an spionnaidh súd
is tus amháin a Dhè:
Ar nadharc ann do chaoimhnas caomh
àrduighthar leat gu trèun.
18 Oir se Jehobha Dia na mfeart
ar targaid is ar sgià:
Se ntì ro-naomh sin Israéil
ar nàrdrìogh is ar triath.

19 An taiseonadh sa nam sin fein
do labhair thu gu ceart
Red dhuine naomh, agus mar so
a dubhrais ris gu beachd,
Do leag is chuir me cuidiughadh
air ghaisgeach trèun na mbuadh,
Is dhárduigh me gu mór an neach
do thagh me as an tsluadh.

20 Bè Dáibhi neach a dfuaradh leam,
mo sheirbhiseach ro-chaomh:
Se sin a neach a dhearnadh leam
ungadh le m’ola naomh.
21 Is socruighthar mo lámh do shíor
gu dìleas daingean leis:
Do nî mo gháirden cumhachdach
a neartachadh le treis.

22 Le mac a nuilc nior chlaoidhar è:
a nàmh cho tog dheth cìos.
23 Luchd fhuath trom-bhuailtear leam: ’s a námh
na fhiaghnuis leagam síos.
24 Acht biaidh mo thrócair maille ris
is mfìrinn mar a ngcédn’:

Biaidh adharcsan a mainmsa fos
ar árdughadh gu tréun.

25 A làmhsan cuirfam annsa chuan,
’s an srothaibh a lámh dheas.
26 Carraig mo shláinte, (deir se riom)
m’athair, ’s mo Dhia, ’s mo threis.
27 Mo chéidghin déanam dheth faraon:
thar rìoghridh os gach tír.
28 Mo chumhnant seasfidh daingean leis:
dhò coimhdam gràs do shíor.

29 Is bheiram ar a shliochd gu buan
gu mairfeadh se gu bráth:
’Sa chathair rìoghoil uasal àrd
mar láethibh neamh do ghnà.
30 Ma sé ’s gu tréig a chlann mo lagh,
’s nach gluais iad ann mo reachd:
31 ’Sgu truaillig~har leo mo statuin naomh,
m’iarrtas nach cum gu ceart:

32 Fiosruighidh me an sin gu beachd
le slait a nègcoir chlaon,
A mpeacaidh fiosruigham ’s an lochd
le sgiùrsadh goirt faraon.
33 Gìdheadh, gu tur mo chaoimhnas gràidh
cho bhuin me uaidh gun cheist:
Cho nfhulaing me gu mbréugnuighthar
mo ghealladh fíor a bhfeast.

34 Mo chomhcheangal cho bhrisfar leam
no ngcunnradh rinn me ris,
’Sa mfocal do chuaidh as mo bhèul
a mfeast cho chaochail mis.
35 Aonuair do mhionnuigh me gu fíor
sann ar mo naomhthacht fein,

Do Dháibhi neach is òglach dhamh
a mfeast nach déanam bréug.

36 Bithidh a shliochd ’s a ghinoil fos
sìor-mharthanach gach ial,
’S a chathair rìoghoil bithidh sí
a mfhiaghnuis mar a ghrian.
37 Is bithidh mar an ghealach ghlan
gu daingean buan do shíor:
’s mar fhiaghnuis anns na neamhaibh ard
bhios tairis agus fìor.

38 Acht theilg tu uait is thrèig gu tur,
is ghabh tu gráin anois,
’S a neach ar chur tu tola naomh
do ghabh tu corrigh ris.
39 Comhcheangal tóglaich dhìlais fein
do sgaoil tu é le tàir:
’S a choroin uasal thruaillig~hadh leat,
ga theilgion ar an làr.

40 A ghàradh dìdin bhriseadh leat:
’s a dhaingneach láidir leag.
41 Mar chab~hartach è, do luchd an róid:
da chomharsnaibh mar sgeig.
42 Làmh-dheas a námhad thog tu suas:
uil’ eascaird’ rinn tu ait.
43 Do phill tu faobhar arm, san chath
nior thug tu dhòsan neart.

44 Choisg thus a ghlòir: ’s a chathair ríogh’
do leag tu síos gu lár.
45 Is aimsir óige ghearradh leat:
dfoluigh tu è le náir’.
46 Cia fhad, a Dhé, a mfolchann tu
thu fein, a choidhch’ na ngciàn?

An loisg do chorrigh fos gu cas
mar theine lasrach dián?

46 Tabhair fanear is cuimhnigh fein
giorrad mo rè ’s mo ló:
Crèud as far rinn tu clann na ndaoin’
mar dhíomhainas no cèo?
46 Cia hè an fear a measg na mbeo,
a mbàs nach bhfaicfar leis?
No anam fein o láimh na huaimh
an teasairg se le treis?

49 Ca bhfuil do chaoimhnas gràidh, a Dhé,
do thaisbein tu o thús,
Do mhionnuigh thu ar tfìrinn cheart
do Dháibhi chongbhail suas?
50 Cuimhnigh a Thig~hearna toibhem trom
do shearbhantadh gu lèir:
Is mar do ghiúlan mis am ochd
masladh a phobuil thrèin.

51 Ler thug do naimhde masladh uadh
gun ádhbhar, Dhia na mfeart,
Ler mhasluigh iadsan cèmana
na ti do ungadh leat.
52 Mór-bheannuight agus cliùteach fos
gu rabh Jehobha trèun,
Gu síorruidh suthain fad gach ré.
Amen, agus amén.