[26] URRNAIDHTHE [ROIMH TSEARMOIN]
IN UAIR TEID an coimhthionol a gceand a chéile, labhradh an Minisdir an fhaoiside-so síos, agas iarradh sé ar an phobal iad [iád] féin do rādh na mbriathar- sa síos maille ré croidheadhaibh umhla iondraca.
ROIMH TSEARMOIN. /
A DHE BHIOTHBHUAIN agas a [á] Athair is mó trōcaire, atāmaoid agā admhāil agas ’gā thuigsin and so, a bfiadh- nuise do chumhachtadh diadha-sa, go bfuilmaoid uile [vilé] agas gach aon dínd leath ar leath inar bpeacthachaibh truagha anbfanda, ar ar ngeineamhain agas ar ar mbreith agas ar ar n-oileamhain agas ar ar n-altrum a bpeacadh agas a n- ainméin agas a n-urchōid, agas a n-aingidheacht agas a n-olc imarcach [imharcach] . Oir atá an fheōil agas na cuirp agas toil na gcorp ré chéile [cheilé] ag troid agas ag teand-chathughadh a n-adhaidh ar n-anmand agas ar spiorad do ghnāth, agas tig dā bhrīdh sin dúind bheith ag briseadh agas ag buan-rēbadh th’aithean- tadh naomhtha neamh-fhallsa-sa agas do thoile diadha in gach uair agas in gach aimsir dā dtig dhúind, agas dā rēir sin ag tuilleadh bháis agas dhamnaidh dhúind do rēir do cheirt- bhreitheamhnuis-se, dā madh ceirt-bhreitheamhnus bhudh āil leat do dhēnamh oraind. Gidh eadh, a Athair neamhtha, an mhéid agas go bfu/ilmaoid diumdhach dhīnd féin anois ar son na bpeacadh do-rindeamar go ro-uathmhur a n-adh- aidh do thoile-se, atāmaoid ag dēnamh aithreachais agas aithridhe neimh-chealgaidhe iondta sin anois do rēir do thoile-se, a Thighearna, agas atāmaoid go lán-umhal agad ghuidhe-se a n-ainm agas a n-onōir do Mhic inmhuin, Iosa Crīsd, do thrōcaire agas do throm-ghrāsa do dheōnachadh dhūind, agas do Spirad Naomhtha do neartughadh agas do mhédughadh indaind, agas ar n-uile pheacadh do mhaith- eamh dhūind, iondas, ar dtuigsin dūind ar locht agas ar lán- urchōide agas ar ndroch-ghnīomhartha ó īochtar agas ó
[27] inmheadhōn ar gcroidheadh,
go bfēdmaoid ó so suas [suás] ar dtoile peacthacha do mharbhadh agas do mhór-
mhūchadh;
agas ni h-
ē sin amhāin acht deagh-
oibrighthe do dhēnamh ina n-
āit agas ina n-
ionadh go h-
imchubhaidh,
mar is fearr tig rēd thoil mhōir-
bheandaidhe-
se,
agas nī h-
ar son mhaithis ar n-
oibrightheagh féin sin,
an lā bhudh fhearr iad [iád] /
acht ar son thuillteanais agas throm [thróm] -
umhla agas pháise agas phean-
daide do Mhic mhōr-
chumhachtaidh-
se,
Iosa Crīosd,
ar n-
aon-
slānuightheōir,
neoch tugabhair-
se mar ofrāil agas mar iodhbairt ar sgāth pheacaidh na ndaoine;
agas atá a dheirbh-
fhios againd nach diūltand tú dhūind fā ēn-
ní dā n-
iarrmuid ort a n-
ainm agas a n-
onōir an Mhic-
sin.
Agas atá do Sbiorad Naomhtha agā dhearbhadh dhūind inar gcoinsiansuibh gurab tú ar n-
Athair trén trōcuireach,
agas go bfuil an mhéid-
sin do ghrādh agad oraind,
do chland,
ar son Iosa Crīosd,
nach ēidir lé h-
én-
nī do ghrāsa naomhtha-
sa agas do chaibhneas aithreamhail do tharraing uaind.
Duit-
se,
uime [Duitsé vimé] sin,
a Athair neamhdha neart-
chumhachtaidh,
maille ris an Mac mōr-
mhīorbhuileach,
agas ris an Sbiorad neimh-
meirbh naomh,
bīodh gach uile [vilé] onōir agas ard-
ghlōir,
anois agas tré bhioth sīor.
Bīodh amhlaidh. /
URRNUIDHE OILE roimh tSearmōin and so, atāthar do ghnāthughadh a n-Albain.
A DHE IS MO [mó] dh’adhbhur eagla agas uamhain agas is mó cumhachta, neoch do fhoillsigh thú féin ó thosach mar theinidh thrén-loisgidh a n-adhaidh lucht dhénta tar- caisne agas toibhēime ar th’aitheantaibh ard-naomhtha, agas fós do nocht thú féin mar Athair comh-ghrādhadh do chách, agas mar Dhia [Dhiá] lán do thrōcaire dona daoinibh peac- thacha do-nī aithreachus agas aithrighe; atāmaoid-ne, do chrēatūire agas oibrighthe do lámh féin, ag admhāil agas ag indisin sind féin do bheith neamh-dhiongmhālta d’fhosgladh ar súl do chum neimhe nó dhār dtaisbēnadh at fhiadhnuise- si; ōir atáid ar gcoinsiasa féin agas ar n-aingidheacht fhollas ag ar n-agra agas ag dēnamh fiadhnuise [fiadhnuisé] ’nar / n-adhaidh go
[28] ndeachamar ar seachrān uaid-
se,
agas go rabhamar salach neamhghlan a n-
īodhulacht,
agas go dtugamar an ghlōir agus an ghnāth-
onóir bhudh cóir dhúin do thabhairt duid-
se [duidsé] do chrēatūiribh,
agas gur iarramar cobhair nó cuideachadh mar nach raibhe sé rēna fhaghāil dúinn,
agas go ndearrnamar dímheas agas tarcaisne ar do theagasgaibh troim-
dhiadha-
sa.
Atá fós truailleadh trén-
urchōideach ar mbeathadh in gach uile chéim agā dhearbhadh nachar chuireamar a suim do ladh-
sa nó do riaghail nō do reacht ro-
bheandaighthe;
agas nī h-
a [ni na] n-
aimsir ar n-
ainbfeasa amhāin do-
rindeamar gach ní dhā ndubhramar,
a Thighearna,
acht anois féin,
tar éis tusa d’
fhosgladh dhorais dúinn agas do rēidhiughadh an róid romhaind,
do bhrīdh do thrōcaire,
do chum do rīoghachta roi-
neamhdha,
lé foillsiughadh do tSoisgēil naomhtha féin dúinn,
atá an Rīoghacht ro-
thruagh-
sa go h-
uilidhe ag leanmhuin a lān-
olc agas a n-
aingidhea/
chta imarcaidhe mar do ghnāthuidheadar roimhe so.
Oir [oír] ,
fa-
ríor,
atá an chuid is mó dhíobh ag leanmhuin [léanmhuin] luirg na bPriondsadh ndall ndo-
theagaisg,
ag tarcaisne agas ag dímheas ar tsoillse do tSoisgēil-
se,
agas ag cur a n-
uile aoibhnis a n-
īodhalacht;
cuid oile dhīobh ag caitheamh a mbeathadh mar do bheidīs gan Dia [Diá] ós a gciond [agcíond] ,
agas gan eagla do bhrāth-
bhreith-
eamhnuis bhuirbh-
se orra;
agas cuid oile dhīobh,
a Thigh-
earna,
agā bfuil do tSoisgēl-
sa ’
na mbēlaibh,
agas iad [íad] ag tabhairt sgandaile dhó lēna [lene] ndroch-
bheathaidh.
Agas fós ní fhuil a n-
ainbfios [anainbfiós] dúinne,
a Thighearna,
gurab breitheamh cothram ceirt-
bhreathach thusa,
nach lēigeand a n-
aingidh-
eacht go fada gan dīoghailt leis na droch-
dhaoinibh dúra do-
theagaisg;
agas go sbesialta ar bfaicsin dúinn go bfuil tusa ag ar ngairm go caibhneasach d’
fhaghāil chuidighe agas chomh-
thoile uaid,
tar ēis ar mbeith i ndoille agas a ndorch-
adas agas ar fōgra fhuathmhuir uaid [váid] roimhe so, /
agas gidh eadh atāmaoid fós go dúr droch-
mhéin do-
theagaisg ag cur at adhaidh.
Agas an uair fós do bhāmar a gcuntabhairt fheirge ar nāmhad dār sgrios do-
rindeamar thusa do ghuidhe agas do ghér-
atach go dīochra dūthrachtach,
agas do éisd tusa go trōcaireach sind and sin.
Agas is tú fós do-
rinde
[29] troid agas trén-
chogadh ar ar son an uair nach raibhe gliocas nō neart indaind féin.
Is tú amháin do bhris an chuing nó an ceangal do bhí ar ar mbrāighdibh agas do léig a saoirse sind,
an tan tugamar sind féin mar dhaoinibh daora d’
all-
mhurrchuibh,
agas do chongbhuis soillse do tSoisgēil go trōcaireach againd go nuige so,
agas maille ris sin nī fhuil comhnuidhe ort do ghnāth acht ag toirbheart thiodhluic-
theadh sbioratālta agas teampurālta dhúinn.
Gidh eadh fós,
a Thighearna,
do-
chímaoid féin go follas go bfuil ar neamh-
mbuidheachas ar na tiodhluicthibh sin ag tuilleadh dhīoghaltais d’
fhaghāil dúinn ōd láimh lāidir-
se, /
agas atāid a chomhtharraidh sin go follas a bfiadhnuise ar súl.
Oir [oír] an chomhdhāil chogaidh,
agas tarcaisne ar do ghrāsaibh-
se tar éis tú dhá bfurāileamh oraind,
agas cumhdach īodhalachta ’
nar measg,
is comhtharraidh choimh-
dhearbhtha iad [íad] go bfuil dáil agas gealladh do dhīoghaltais oraind.
Agas atá doineand agas droch-
tsīona na h-
aimsire ag bagar na buan-
ghorta [buánghorta] ghnāthuidheas teacht mar dhīoghaltas a ndiaidh an chraois [chráois] imarcaigh,
agas dhímheas agas neamh-
chūram na mbocht,
dā bfuil an talamh [tálamh] anois lom-
lán.
Nī fhuil againde,
a Thighearna,
ēn-
nī fhēdmaoid do chur eadruind agas do bhreitheamhnus-
sa acht do mhōr-
thrōcaire féin amháin,
atá arna furāil go saor oraind ōd Mhac caomh carthanach-
sa,
Iosa Crīosd ar dTighearna [Dthighearna] ,
an ní do chosain sé dhúinn léna [lená] bhás agas léna [lená] pháis.
Oir dā madh āil leat breitheamhnus do dhēnamh oraind,
do chrēatūire,
agas ar bpeacthuigh agas ar n-
uilc imarcacha do chuimhni/
ughadh dhúinn,
is dearbh nach bfuil feóil ar bith téid as gan damnadh.
Agas ’
na dhiaidh-
sin,
a Athair na trocaire,
atamaoid ’
gud ghuidhe agas ’
gud ghér-
atach,
ar grádh do Mhic Iosa Criosd,
na croidheadha chomh-
chruaidhe cloch-
sa [clochsá] do bhreith uaind,
do-
chualaidh ré fada dh’
aimsir do thrōcaire-
se agas do ghér-
dhīoghaltas ré chēile,
agas gidh eadh nār maothuidheadh fós go tābhachtach leó sin iad [íad] ;
agas croidheadha comh-
mboga comh-
maotha lēd Sbiorad féin do thabhairt dúinn,
lē madh ēidir lind a thuigsin agas a choimhéd an umhla agas an onóir atá imchubhaidh rēna thabhairt dod chumhachtaibh diadha-
[30] sa.
Fēch féin fós,
a Thighearna,
ar do chloind [chlóind] thoghtha ar a bfuil uireasbhuidh ar a gcorpaibh,
agas deōnaidh dhúinn buaidh dtroda do bhreith ar nāimhdibh ar n-
anmand,
mar do gheallais dúinn a n-
Iosa Crīosd do Mhac,
ar n-
aon-
Slanuighthōir,
ar n-
aidhne agas ar bfear-
ladha.
Dó-
san,
maille riot-
sa agas ris an Sbiorad Naomh,
bīodh gach uile /
onóir agas mholadh agas ghlóir,
anois agas a saoghal na saoghal.
Bīodh amhluidh.
O A DHE BHITH-BHEO [Dhé bhithbheó] agas a Dhé bhith-bhuain, a Athair Iosa Crīosd ar dTighearna, neoch nochtas do thrōcaire agas chongbhus do ghealladh don druing agā bfuil do ghrādh agas umhluidheas dot aitheantaibh diadha, an tan dhoirteas tú teas t’fheirge agas cruas [crúas] do cheirt-bhreith- eamhnuis ar na daoinibh olcmhora easumhla, atāmaoid-ne and so ag dēnamh umhla agas prósdāla a bfiadhnuise do chathrach cumhachtaighe-se, ag admhāil lēr gcroidheadh- aibh gurab cóir do smachtaigh thú sind lé foirneart fīor- allmhurrdha agas gurab cóir do chuirfeā an chuing agas an cuibhreach cēdna, do thōgaibh tú roimhe dhīnd léd ghrāsaibh, oraind a rís. Oir [oír] atāid ar rīogh/ruidh agas ar bpriondsadha agas an pobal uile i ndoille ag diūltadh do bhriathar bfírin- deach suthain-se, agas maille ris sin, atāmaoid ag diūltadh cheangail do thrōcairi-se, neoch atá arna furāil oraind a n-Iosa Crīosd do Mhac mōr-thrōcaireach-sa. Oir [oír] gé tá do Mhac ina [ína] bhriathruibh anois agā fhurāil féin oraind sa méid-sin do chumhachtaibh, nach ēidir lé h-ēn-nduine [lé en nduine] ainbfios do bheith mar leithsgēl aige, gidh eadh do rēir bhreitheamhnuis daonna [dáonna] atá aingidheacht agas ainmēin ar lán-līonadh na rīoghachta ro-thruaighe-se go h-uilidhe, agas atá aoibhneas agas ard- thoil an phobail a n-ainbfios [anainbfiós] agas a n-īodhalacht. Agas fós, fa-ríor, na daoine ghabhas orra grádh do bhriathar-sa do bheith aca, nī fhuilid ag taisbēnadh thorrthadh na h-aithrighe mar do dhlidhfeadh pobal dār fhoillsigh tusa thú féin ad Dhia [Dhiá] throm-ghrādhach thrōcaireach. Asiad so do cheirt- bhreitheamhnuis, a Thighearna, mar atá a pheacthadh do dhīoghailt ar gach peacthach agas/dīoghaltas do dhēnamh
[31] ar gach nduine do rēir a [á] aingidheachta nō a uilc [vile] féin,
agas nī bfuil críoch nō foirceand ar mhéd ar bpeacaidh-
ne acht mun saora [saóra] tusa sind lēd ghrāsaibh nār thuilleamar.
Uime sin,
a Thighearna,
impōidh-
se sind,
agas impōidhthear sind;
agas nā lēig dār neamh-
mbuidheachas a thuilleadh uaid-
se agas ōd cheirt-
bhreitheamhnus allmhurraidh do ghabhāil neirt nō chumhacht a rís ós ar gciond,
nó fós soillse do tSoisgēil-
se do bhreith uaind.
Acht gidh bé mar tá an pobal go h-
uilidhe easumhal duid-
se agas uireasbhadha do ghnāth oraind,
gidh eadh ar son ghlōire th’
anma féin agas ar son ghlōire th’
aoin Mhic charthanaigh Iosa Crīosd (
an té do nocht tusa a fhírinde agas a tSoisgēl dod thrōcaire tsaoir [tsaóir] féin eadruind),
go ma toil leat sinde do ghabhāil ad dhīdean agas ad chaomh-
choimhéd,
iondas go bfeicfidh an saoghal go h-
uilidhe agas go dtuigidh gach aon [áon] ,
mar do thiondsgain tú oibrighthe ar slānaighthe eadraind lēd thrōcaire /
tsaoir [tsaóir] féin,
go ma h-
amhluidh sin bhus toil leat a gcongbhāil againd do ghnáth leis an trōcaire sin féin.
Deōnaidh so dhúinn,
a Athair na trōcaire,
ar grádh do Mhic charthanaigh Iosa Crīosd ar dTighearna.
Bīodh amhluidh.