---

[10]

[DO CHUM AN LEGHTHOIR]

DO CHUM GACH uile Chrīsduidhe ar feadh an domhain go h-imlān, agas go h-āiridhe d’fhearaibh Alban agas Eireand, don mhēid dībh lērbh āil briathra dísle Dé do ghabhāil chuca ’na gcroidheadhaibh agas ’na n-indtindibh, atā Eóin Carsuel ag cur a bheandachta agas ag guidhe an Spirad Naomh dhōibh ō Dhia Athar trīd Iosa Crīsd ar dTighearna. /

ACHT ATA NI cheana, is mōr an leathtrom agas an uireasbhuidh atā riamh orainde, Gaoidhil Alban agas Eireand, tar an gcuid eile don domhan, gan ar gcanamhna Gaoidheilge do chur a gcló riamh mar atāid a gcanamhna agas a dteangtha féin a gcló ag gach uile chinēl dhaoine oile sa domhan; agas atā uireasbhuidh is mó iná gach uireasbhuidh oraind, gan an Bīobla naomhtha do bheith a gcló Gaoidheilge againd, mar tā sé a gcló Laidne agas Bhērla, agas in gach teangaidh eile o sin amach, agas fós gan seanchus

---

[11] ar sean nō ar sindsear do bheith mar an gcēdna a gcló againd riamh, acht gē tá cuid ēigin do tseanchus Ghaoidheal Alban agas Eireand sgrīobhtha a leabhruibh lámh, agas a dtāmhlorgaibh fileadh agas ollamhan, agas a sleachtaibh suadh. Is mor-tsaothair sin rē sgrīobhadh do lāimh, ag fēchain an neithe buailtear sa / chló ar aibrisge agas ar aithghiorra bhīos gach én-ni dhá mhēd dā chrīochnughadh leis.

Agas is mōr an doille agas an dorchadas peacaidh agas aineōlais agas indtleachta do lucht deachtaidh agas sgrīobhtha agas chumhdaigh na Gaoidheilge gurab mó is mian ^[mián] léo agas gurab mó ghnāthuidheas siad eachtradha dīmhaoineacha buaidheartha brēgacha saoghalta, do cumadh ar Thuathaibh Dé Dhanond, agas ar Mhacaibh Mīleadh, agas ar na curadhaibh, agas [ar] Fhind mhac Cumhaill gona Fhianaibh, agas ar mhóran eile nach āirbhim agas nach indisim andso, do chumhdach agas do choimh-leasughagh, do chiond luadhuidheachta dīmhaoinigh an t-saoghail d’fhaghāil dōibh féin, iná ^[ína] briathra dīsle Dé agas slighthe foirfe na fīrinde do sgrīobhadh agas do dheachtadh agas do chumhdach. Oir is andsa leis an t-saoghal an bhrēg go mōr iná an fhīrinde. Dā dhearbhadh gurab fíor a n-abruim, do-bheirid daoine ^[daóine] saoghalta ceandach ar an mbrēig, agas nī h-āil léo an fhīrinde do / chluisdin a n-aisgidh. Cuid mhōr eile ^[eilé] dār n-ainbfios agas dār n-aineōlas, an drong-sa adubhramar romhaind, díth teagaisg fhīrindigh oraind agas leabhar maith, neoch do thuigfedīs cách go coitcheand as a mbriathruibh féin agas as a dteangaidh ghnāthaidh Ghaoidheilge.

Acht chena, do fhosgail Dia na n-uile chumhacht agas Rí na ndūl agas na n-archaingeal ^{[nárchaingeal]} róid agas slighthe suaithenta agas doirsi dhúine anois, dā chur a gcēill dúinn go bfuil ceadaighthe againd an sgriobhtūir diadha do léghadh agas do thuigsin agas do chur a gcēill dona poibleachaibh; agas fós go bfuil foirm agas brīdh na n-urrnaidheadh agas modh freasdail na sacramuinteadh agas foirceadal an chreidimh Chrīsdaidhe arna chur a n-eagar dúinn ōna brāithreachaibh Crīsdaidhe do bhí sa chathraidh dara comh-ainm Geneva.

Acht atā ní cheana, dā bfaicind duine éigin do thaobh Ghaoidheal Alban nō Eireand do ghēbhadh do láimh an

---

[12] uiread-sa do chuidiughadh do dhenamh rē h-Eagluis Dé / an leabhar beag-sa do chur a gcanamhain Ghaoidhilge as a dtuigfedīs cāch é, do badh maith lium é, agas nī rachaind féin a seilbh an t-saothair-se do dhēnamh. Agas ō nach bfuaras sin, agas má tá sé and nach aithnidh dhamh-sa é fós, do ghabhas féin do lāimh, ar grádh Dé agas na h-Eagluise, meisneach is mó inā mh’acfaind agas mo chumhachta do dhēnamh, i ndōchas go gcuideōchadh Dia lium im uireasbhuidh agas im aineōlas.

Acht cheana, saoilim fós nach bfuil imarcaidh nō easbhuidh andso acht mar tá sé a gcló na laidne agas an Ghaillbhērla, acht mura bfuil uireasbhuidh nō imarcaidh and do rēir dheachtaidh nō cheirt na bfileadh ar an nGaoidheilg, an ní ar nach bfuil feidhm no foghnamh ag an sgribhtūir dhiadha air. Agas is tearc neach agā bfuil ceart canamhna na Gaoidheilge, agas nī h-a n-Albain ^{[ni na Nalbain]} amhāin acht a n-Eirind féin, acht mara bfuil sé ag beagān d’aois ealadhna mhaith rē dán agas rē seanchus, agas ag méid ēigin do mhacaibh maithe lēighind; agas ar an ^[arna] / adhbhar-sin, dā bfaghadh saoi ^[saói] rē h-ealadhain locht sgrīobhtha no deachtaidh sa leabhar bheag-sa, gabhadh sē mo leithsgēl-sa, óir nī dhearrna mé saothar ná foghluim sa nGaoidheilg acht amhāin mar gach nduine don phobal choitcheand.

Acht cheana, do-gheibhid na daoithe agas na bromānaigh lochta imarcacha isna neithibh bhīos gan locht gan uireasbhuigh, agas lēigidh siad an égōir tharrsa gan an locht bhīos go follas indte d’fhaicsin; agas nī h-and sa chōir bhīos an locht adeirid-sean do bheith indte, acht iondta-san féin. Ar an adhbhar-sin nī ghēbha mé cumairce na buidhne-sin, acht gē līonmhar iad ^[iád] , agas nī dhēna mé cothughadh lé h-ainbfios do rēir mo thoile nō mo mhiana féin, agas nī mó do-bhéra mé tarcaisne nō toibhēim do neach oile, nō ghēbhas tnūth nō formad mhé ris, dā ndēnadh sé nī is fearr iná mar tā im chumhachtaibh féin do dhēnamh: óir atáim ag admhāil go bfuil sin so-dhēnta. Acht cheana, madh āil lé Dia so do dhēnamh maitheasa nō / tarbha don eagluis, agas mise do mharthain, do-dhēna mé tuilleadh saothair do chur ’na dhiaidh so.

---

[13]

Dia ^[Diá] na n-uile chumhacht do dheōnughadh a Sbiraidi Naomhtha féin dúinne agas daoibh-se, a bhrāithreacha agas a tseathracha inmhuine, agas dār dteagasg do dhénamh a thoile diadha-sun, agas dār seachna ar a nemh-thoil do dhēnamh, tré impidhe agas tré fhurāileamh Crīsd ar dTighearna agas ar n-aon ^[náon] -tSlānaighthōir agas ar n-aon-aidhne agas ar n-aon-teachtaire. Bīodh amhlaidh. /