Don Bhean Phòsta Jacqueline Marsh

Mar éirigh gréin’ air madainn bhòidheach samhraidh
Tha gaol gun chaochladh a’ deàlradh ann ad’ ghnùis;
Mar ghealach làn air oidhche reòdhta geamhraidh
Tha loinn a’ boillsgeadh coibhnis ’nad dhà shùil.

Mar laigheas driùchd air duilleach grinn an neòinein
Mun seinn a’ chòisridh cheòlmhor anns an àird’,
Bidh aoibh is sonas far am bi do chòmhnaidh
’S bidh carthannachd mar chòmhdach dhut gu bràch.

Cho abaich ris na diasan anns an t-Sultuin
Tha dreach nan ròsan ruiteach tha ’nad ghruaidh;
Tha t’ anail measgaichte le mil nam flùran
Fo bhlàth le duilleach ùr air feadh nan cluain.

Cho ealanta ri salmadair nan sgiathan
A sheinneas dhuinn cho ciatach anns a’ Mhàigh,
Cho dealbhach ri Bhénus anns an iarmailt
Tha rìbhinn ghrinn na tìoralachd ’s na bàidh.