Eilean Uibhist

Gur moch rinn mi dùsgadh san ùr-mhadainn cheòthair,
Bheir ceilearadh nan smeòrach dhomh ceòlraidh as ùr:
Bidh fonn air gach creutair ag éirigh le sòlas
An eilean gorm an eòrn’ thug dhomh beòthadh bho thùs;
Uibhist ghorm nan stùcan ’s nam machraichean flùrach,
Nam beanntanan rùnach air an crùnadh le fraoch,
Tìr àraich a’ chluarain bhios gu bràth dhuinn ’na shuaithneas —
Gach àit’ anns an gluais sinn bidh e fuaight’ ruinn le gaol.

An t-eilean uain’ bàidheil ’s e cuartaicht’ le sàile,
Bidh nuallan an làin anns na bàigh air gach taobh:
Tha ’n Cuan an-Iar mun cuairt air le gairge an uabhais,
Toirt bàirlinn tha cruaidh dhuinn nuair ghluaiseas a’ ghaoth;
Toirt beairteas gu ’chòrsa, toirt feamainn do na cròicean,
Toirt pailteas de bheòshlaint is stòras is maoin —
Tha eunlaith a’ tàmh ann, tha biadh do’n cuid àil ann,
Tha ’n t-seamrag as àille a’ fàs air na raoin.

Gur h-inntinneach gluasad a-mach feadh nam buailtean,
A’ coiseachd feadh na luachrach ’s dol cuairt feadh an fhraoich,
A’ dìreadh nan stùcan bheir inntinn is sunnd dhomh
’S gun dìobair gach cùram th’ air cùlaibh mo smaoin;
Toirt beachd air gach àilleachd a th’ air maise nàdair
A chruthaicheadh on àirde le làmh Rìgh nan Dùl —
Tha pailteas gach seòrsa an Uibhist ghorm an eòrna
A’ fuadachadh bròin bhuam ’nam òige ’s ’nam aois.

Gur taitneach le m’ inntinn m’a bhòidhchead bhith sgrìobhadh:
Tha dhealbh dhomh cho rìomhach ’s a chìtear le sùil,
Ged s fhad’ on bha d’ àilleachd air fhilleadh am bàrdachd
Aig seanchaidhean ’s luchd dhàn a tha cnàmh anns an ùir;
Am beagan th’ air fhàgail a’ leughadh maise nàdair
’S a dh’fhiosraich mar thà e ’s mar bhà e o thùs,
Gur toil leinn bhith ’g innse mu eilean ar sinnsear
’Na laighe sa Chuan Sgìth ’s do na linntean cha d’ mhùth.

Nuair thig an cadal buan ’s nach cuir mi feum air cluasaig
’S a chàirear leis an t-sluagh mi san fhuar-leabaidh dhùint’,
A’ ghainmheach bhith mun cuairt dhomh ’s am muran gorm mu m’ uachdar
’S an duslach anns ’n do ghluais mi gam chuartach’ as ùr,
Mhiannaichinn bhith ’n càradh measg eòlach agus chàirdean
( ’S gur pailt iad ann a Hàllann a’ cnàmh anns an ùir)
Ann an eilean gorm mo shinnsear, mun d’rinn mi seo a sgrìobhadh
A théid a sheinn gu cinnteach le binn-bheul a’ chiùil.