AN T-SAMHAIN

Srann clach-mheallain tighinn bhon iarmailt’,
Sneachda ’s clàmhainn ’s aimsir fhiadhaich,
Buirbeachd na gaoith’ an iar-thuath
Séideadh làidir;
Tuinn na mara teachd gu còrsa
A’ dol ’nan still air feadh nan cròicean;
Sad na fairge sealltainn strìtheil
’S air am bàrran marcachd-shìne,
An cuan air a mhaistreadh measg a-chéile —
’S a dh’ainneoin a’ bhirlinn a bhith làidir
Tha crann-siùil a’ lùbadh ri ùmhlachd sàraich’.