THA na trì coinnlean a’ dol air bonnach bangaid Gairm ann am bliadhna cho cudthromach ’s a bhuail a’ Ghaidhealtachd bhon a loth am buntàta. Air aon duilleig de phaipear naidheachd an latha, chì sinn sgeul aoibhneis mu Choimisean nan Croitearan. Air duilleig eile, chì sinn straighlich mu rocaidean ann an Uibhist-a- Deas. Air an treas duilleig, chì sinn gu bheil An Comunn Gaidhealach, gun chùram fo’n ghréin, a’ dol air aghaidh air a shlighe chiùin, shìobhalta, fhéin, le a chuid mhòdan ’s le a chuid chéilidhean. Facal le gach spéis is coibhneas, ann an cluas a’ Chomuinn an ath bhliadhna. Feuchadh e nach cuir e seachad an latha a’ fìdhleireachd, mar a rinn Nero, is an Ròimh a’ dol ’na teine!

Chan ann tric a bhios Gairm a’ dol an comhair a chinn an connspaid. Ach tha rudan ann mu nach h-urrainn dhuinn cumail sàmhach. Tha sinn toilichte, làn thoilichte, le Coimisean nan Croitearan. Ma ni e dhleasdanas, agus leis na daoine a tha an urra ris tha sinn cinnteach gun dèan, cha dean e dad ach feum do’ n Ghàidhlig ged nach eil cànain, mar chànain, fo ùghdarras. Ma ni e feum do’ n chroitear—ma dh’ aotromaicheas e ’uallach agus ma chuidicheas e a theachd-an-tìr, cumaidh e a’ Ghaidhealtachd fo shluagh aig a bheil a’ Ghàidhlig bho’n chìch. Agus fòghnaidh sin.

Ach, ceart mar a tha an reul dòchais sin a’ priobadh air fàire na Gaidhealtachd, tha neul, nach eil fhathast ach mar làimh duine, a’ nochdadh os cionn beanntan Uibhist. Tha sinne seulaichte gur e obair nan rocaidean ann an Uibhist cunnart cho teann ’s a bhagair air a’ Ghàidhlig bho am Chuil-lodair. Ann an eilean a tha loma làn de na nòsan ’s de na gnàthasan as fheàrr a tha againn—ann an eilean far a bheil a’ Ghàidhlig beò, fallain—bithidh, ann am bliadhna no dhà, na ceudan de Ghoill ’s de luchd Beurla de gach seòrsa, a chuireas an t-àite fòdhpa fhéin agus a bhàthas cànain is gnàthasan is nòsan is eile! Chan eil dà theagamh sin. Tachraidh e. Agus ann am bliadhna eile bithidh sinn ro fhadalach gu dad a dheanamh mu dheighinn. Their cuid gu bheil dà thaobh air a’ mhaoil—gun toir so beairteas agus obair dh’ Uibhist. Bheir! Ach an ann do na h-Uibhistich?

Eadar obair fearainn is obair mara—eadar uibhean is feamainn—tha na h-Uibhistich riatanach math dheth taca ri cuid de na h-eileanan eile. Mar sin, cha leigear leas a ràdha gur ann air sgàth nan Uibhisteach a tha an obair ’ga stéidheachadh. Na bitheamaid ’gar mealladh fhéin. Cha toir an fheadhainn a tha air ceann so, hóro air Uibhist no air Uibhistich fhad ’s a theid an cuid oibreach fhéin air adhart.

Càite a bheil An Comunn Gaidhealach ’s nach eil e ri trod ’s ri ùpraid? Tha sinn a’ cur na ceisde, agus ma bheir An Comunn freagairt dhuinn, clò-bhualaidh sinn an fhreagairt anns an ath àireamh. Faodaidh e bhith, gu bheil iad an dùil gu faigh iad “Whist Drive” no dhà ann am Mars airson Mòd 1992, agus gu bheil iad coma co-dhiùbh a bhios Gàidhlig an Uibhist an uair sin no nach bì. Chluinn sinn.

Anns an ath àireamh, bheir sinn làn iomradh cuideachd air beachdan nan Uibhisteach fhéin, agus air beachdan dhaoine eile aig a bheil ùidh ann an cànain ar daoine.