DO’N GHAIDHLIG

Hóro ghillean éiribh,
Eutrom gun bhith trom,
Coma leam dh’ar Beurla,
’S beag mo spéis dhi ann;
Cuimhnichibh gach treubhach
Thug a réis ’s a’ ghleann
’S nach dèanadh ratreutadh
’S orra fhéin an ceann.
Hóro ghillean éiribh.

Ged tha craobh na Gàidhlig
Anns a’ ghàrradh lom
Gun duilleach mar b’àbhaist,
Tha i slàn ’s a’ chom;
Is glanaidh sinn mu ’sàilean
Le càirdeas ’s le fonn,
Spìonaidh sinn le’r làmhan
Na tha fàs m’a bonn.
Hóro ghillean éiribh.

Is ma bheir sibh blàths dhi
Fàsaidh i gun mhaill,
Is sgaoilidh i cuid ghàirdean
Anns gach àird gun taing;
Is thig iad far an t-sàile
As gach ceàrn a nall
’N uair gheibh iad an t-àileadh
Aic’ air sràid nan Gall.
Hóro ghillean éiribh.

An uair thig an t-Oghmìos
Pògaidh iad ur làmh
Is teannaidh iad ri stòiridh
Mu’n a’ mhòd a th’ann,
Ag ùrachadh na dh’fhògradh
Far mòinteach nan allt,
Falamh fuar gun tròcair
’S gun luchd eòlais thall.
Hóro ghillean éiribh.

An uair nì craobh na Gàidhlig
Tigh’nn am bàrr gun chall
Bidh gach àit’ tha fàs
Luma làn le clann;
Cha bhi port gun bhàt’ ann,
Cha bhi bàgh gun bhall,
Muileann is sloc sàbhaidh
’S each an sàs an crann.
Hóro ghillean éiribh.

Théid na caoirich bhàna
Chur gun dàil am fang,
Is dubhcheannaich ’nan àite—
’S iad as fheàrr leinn ann;
Crodh air luachair ìseal
Cnàmh an cìre trang,
’S maighdeannan air buailidh
Gabhail dhuan is rann
Hóro ghillean éiribh.